Rutger en de uitkeringstrekkers op vakantie zit erop. Na een vakantie in Frankrijk is inmiddels iedereen weer thuis. Een paar maanden na de reis blikken de deelnemers terug.
Wat is er over van alle goede voornemens?

Rutger en de uitkeringstrekkers op vakantie zit erop. Na een vakantie in Frankrijk is inmiddels iedereen weer thuis. Een paar maanden na de reis blikken de deelnemers terug.
Wat is er over van alle goede voornemens?
Bij Tomek en Maria is de impact meteen zichtbaar. Waar hij in Frankrijk nog vooral in zijn rolstoel zat, laat de revalidatiearts nu zien hoeveel vooruitgang hij boekt. “Hij gaat zó goed vooruit”, zegt Maria trots. “Zijn buik wordt sterker, z’n rug wordt sterker. Hij kan steeds meer.”
Tomek zelf blijft nuchter, maar vastberaden: “Step by step, weet je. Die spieren activeren, die benen.” Dat artsen ooit zeiden dat hij “als een plantje” zou eindigen, doet bijna surrealistisch aan. Maria: “Als hij naar de artsen had geluisterd, zat hij nu nog als een plantje. Hij wil gewoon niet meer terugdraaien.”
Maurice is terug op zijn vertrouwde fiets in Den Haag en filosofeert hardop over doelen in het leven. “Ik ben er wel achter gekomen dat je een doel moet blijven hebben”, zegt hij. “Ik heb qua getallen niet meer zo’n heel lang stuk, maar ik ben nog meer gaan groeien.”
Hij kijkt ook kritisch terug op de uitbarsting op de Franse markt, toen het misging rond een joint. “Ik kan heel ver gaan”, geeft hij toe. “Maar wat ik heb geleerd: van de jeugd kan je ook leren. Ik heb nog steeds een beetje spijt van hoe ik reageerde.”
Roxanne uit 'Rutger en de uitkeringstrekkers' boos op programma: 'Ben geframed voor de kijkcijfers'Lees ook
Nettie, die in Frankrijk op dag één al overprikkeld raakte, noemt de reis “geen vakantie, maar vooral intensief en leerzaam”. “Als ik niet doorga, ga ik in tranen zitten”, zei ze daar. Nu ziet ze dat moment als bewijs dat ze wél haar grenzen mag aangeven. “Ik heb geleerd: de situatie kan lastig zijn, maar ik kan goed voor mezelf opkomen.”
Thuis pakt ze door: ze geeft massages, wil yoga- en massagewerk combineren en heeft een afspraak bij een theehuis om vrijwilligerswerk te doen. “Uiteindelijk wil ik gewoon uit die uitkering. Ik zit er nu zeven jaar in. Het ideaal is een eigen bedrijfje en een betaalde baan.”
Roxanne gebruikte de reis om te oefenen met grenzen stellen, onder meer richting Maurice. “Soms maak je ongepaste grapjes”, zei ze daar. “Voor mij is het heel lastig, ik vind het moeilijk om mijn grenzen aan te geven.”
Thuis merkt ze dat ze niet meer alles wil slikken. Ook niet van haar vriend. “Ik ben best een kattenkop geweest”, zegt ze eerlijk. “Dan zei ik: ‘Ik ben geen klein kind, dat kan ik zelf wel.'” Inmiddels zoekt ze meer de middenweg: “Je doet dingen samen. Nu lukt dat eigenlijk wel heel lekker.”
Huub vertelt open over de donkere kant van zijn vakantie: suïcidale gedachten bij een ravijn, het gevoel dat anderen zijn depressie niet begrijpen en de harde confrontaties met Maria en Karin.
“Het werd pas echt een probleem toen ik me steeds moest verantwoorden voor hoe ik me voelde”, zegt hij. Toch ziet hij groei: “Ik heb vooral geleerd hoe stevig ik in mijn schoenen sta als het erop aankomt. Eerst zag ik alle beren op de weg, nu heb ik geleerd soms de beren te negeren. Negeer de beer. Dat heb ik geleerd.”
Karin, die in Frankrijk besefte dat ze altijd “alleen maar moeder en oma” was, staat nu twee middagen per week in een kringloopwinkel. Achter de kassa bloeit ze op. “Ik heb het idee dat ik zinvol bezig ben”, zegt ze. “Iedereen wil er gewoon bij horen. Dat geeft energie. Het beeld van ‘liever lui dan moe’ klopt gewoon niet. Niemand vindt het leuk om de hele dag op de bank te zitten.”
Ed pakt na de vakantie zijn tuin en huis aan. “Twee dagen na thuiskomst heb ik de vuilstort gebeld”, zegt hij trots. “Ik ben gaan opruimen.” Binnen is de bar verlengd, meubels gespoten. “Vakantie is toch nog ergens goed voor.”
Sonja, die jaren slecht sliep, ontdekte in Frankrijk hoe goed het haar deed om actief te zijn. “Hoe meer ik beweeg, hoe beter het met me gaat”, zegt ze. “Werken is eigenlijk ook therapie.” Thuis besluit ze: thuiszitten is geen optie meer. “Ik accepteer het niet meer om thuis te zitten. Dat is je leven weggooien.”
Ze heeft gesolliciteerd en een baan gevonden. Nu werkt ze twintig uur in de week als administratief medewerker, baliemedewerker en telefoniste. “Bevalt prima.”
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Yogales doet wonderen in 'Rutger en de uitkeringstrekkers': 'Na oorlog komt vrede'Lees ook
Robyn van Gorsel woont in Amsterdam, schrijft voor LINDA.nl en heeft een zwak voor alles wat met muziek, popcultuur en glitterende celebrity’s te maken heeft. Als ze niet schrijft, staat ze waarschijnlijk ergens te dansen.





