Tinder heeft geen goed imago. Het zou vooral om de sex gaan. Althans, bij de meeste mannen. Er zijn ook weinig leuke mannen, en niet zelden stiekem getrouwd.
Toch ken ik ook succesverhalen. Vriendinnetje is al een paar jaar buitengewoon gelukkig samenwonend met haar Tinderlover. Een vriendin is zelfs getrouwd met een man die ze langs de digitale snelweg heeft opgepikt. En dan is er Willem-Jan, die als een pareltje uit de lucht is komen vallen. Spiritueel, vegetariër – wat voor een veganist als ik natuurlijk heel fijn is – en, last but not least: single & ready to mingle.
Persoonlijk vind ik het een enorm voordeel dat hij twee weken in Italië zit en dan weer twee weken hier is voor zijn bedrijf. Ik wil geen man 24/7 om me heen en dat verlangt hij ook niet van een vrouw. Zo blijft het leuk en spannend. Want iemand elke keer twee weken missen, doet het verlangen steeds weer oplaaien. Hoe heerlijk! Dat is toch veel fijner dan je kapot ergeren dat hij zijn vieze onderbroek of sokken niet in de wasmand heeft gegooid? Of dat hij de supervisie neemt over de afstandsbediening? Ik ben niet jaloers op samenwonenden, ik benijd ze niet eens. WJ en ik zijn het daarover eens.
