Paul Buschmann, bibliothecaris bij de Universiteit Gent, heeft zijn handen vol aan potten vol planten. 140, om precies te zijn. Studenten checkten deze zomer massaal hun groene kamergenoten in bij Buschmanns ‘plantenhotel’.
“Sommige kwamen hier in erbarmelijke staat naartoe, maar ze zijn allemaal nog in leven”, vertelt hij aan Het Nieuwsblad.
Buschmann kwam op het idee tijdens een congres en besloot dat hij het eens wilde proberen. Hij hoopte honderd planten binnen te krijgen, maar heeft er inmiddels honderdveertig onder zijn hoede. De universiteitsbibliotheek staat vol met pannekoekplanten, graslelies, gatenplanten en cactussen.
Echt groene vingers heeft de bibliothecaris niet, dus bedacht hij een handig systeem. Planten die twee keer per week water nodig hebben staan op de begane grond, de eerste verdieping is voor planten die genoeg hebben aan een wekelijks bezoekje van de gieter. De makkelijke vetplanten en cactussen staan op verdieping twee.
Verschil moet er zijn: de ene plant woont in een mooie pot, soms zelfs vintage, de ander wordt aangeleverd in een plastic container waar eerst kokosvet in zat. Maar ze zijn stuk voor stuk wél mooi de zomer doorgekomen. Buschmann: “Studentenplanten zijn duidelijk getraind op overleven. Bij sommige hadden we serieuze twijfels bij de overlevingskansen, maar ze haalden het toch met genoeg water en liefde.”
Het plantenhotel van de bibliothecaris sluit als het academische jaar opent. Als studenten hun planten onverhoopt niet komen ophalen, adopteert hij ze. “Vroeger stonden hier geen planten, maar we vonden de aanwezigheid ervan nu zo fijn dat we ze willen houden. Worden ze allemaal opgehaald? Dan kopen we zelf wel nieuwe.”
Feike werkt als vrijwilliger in het plantenasiel: 'Het zijn mijn kindjes'
