Schrijver, polemist en essayist Jeroen Brouwers (Batavia 1940) is woensdag op 82-jarige leeftijd na een kort ziekbed overleden. Hij laat een omvangrijk, gevarieerd en veelbekroond oeuvre na.
Zijn uitgeverij Atlas Contact maakte het overlijden bekend.
Brouwers bracht zijn kindertijd door in Indië. Na de Japanse invasie belandde hij in het Japanse interneringskamp Tjideng. In 1948 kwam hij naar Nederland, waar hij tot zijn zeventiende op katholieke kostscholen verbleef. Na zijn dienstplicht werkte hij enkele jaren in de journalistiek.
In 1964 debuteerde Brouwers met de verhalenbundel Het mes op de keel. Bij het grote publiek werd hij bekend met Bezonken rood (1981). Daarin beschrijft hij de tijd in het jappenkamp. Deze roman vormt het tweede deel van de Indiëtrilogie, met als eerste deel Het verzonkene (1979, Multatuliprijs 1980) en De zondvloed (1988, F. Bordewijk-prijs 1989) als laatste deel.
In 1993 kreeg Brouwers de Constantijn Huygens-prijs. Voor het in 2000 verschenen boek Geheime kamers kreeg hij maar liefst drie prijzen: de Multatuliprijs, de AKO Literatuurprijs en de Gouden Uil. In 2007 kwam de roman Datumloze dagen uit. Datzelfde jaar kreeg Brouwers de Prijs der Nederlandse Letteren voor zijn gehele oeuvre.
In 2011 verscheen zijn bejubelde roman Bittere bloemen. Voor Het hout (2014), de eerste Nederlandse roman over jeugdmisbruik in de katholieke kerk, kreeg hij de ECI Literatuurprijs toegekend. In 2018 kreeg Brouwers een eredoctoraat aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Zijn laatste boek, Cliënt E. Busken, won de Libris Literatuur Prijs 2021.
Binnenkort verschijnt Brouwers’ autobiografische bundel Alles echt gebeurd.
Kunsthistorica Mary ‘Sis’ van Rossem (77) overleden
