Nieuwe huisgenoot

“Ik woonde al een aantal jaar in een woning in Rotterdam met twee mannelijke huisgenoten toen zij kort achter elkaar weg gingen. Hiervoor kreeg ik in de plaats eerst Maria* en daarna Pleun*. Die laatste had zich tijdens het hospiteren heel leuk voorgedaan. Maar toen ze eenmaal in huis was, bleek ze enorm slordig met dingen om te gaan. In het eerste weekend gebruikte ze alle borden en kopjes die niet van haar waren. Ze nam ook de moeite niet om schoon te maken en stouwde onze gang vol met vuilniszakken. Toen Maria en ik hier wat van zeiden, werd ze boos. Het werd meteen duidelijk dat ze geen kritiek kon hebben.”

“Ze vroeg ook altijd of we een sigaretje gingen roken. Omdat zij nooit haar eigen pakje had, bietste ze bij mij een peuk. De eerste paar keer is dat niet erg, maar na tien keer had ik er genoeg van. Ik vroeg of het geen tijd was om haar eigen pakje te kopen. Ze verontschuldigde zich, maar er veranderde eigenlijk niets.”

Burrito

“Iedereen deed altijd z’n eigen boodschappen in huis. Op een avond liep ik langs de keuken om naar de supermarkt te gaan. Pleun stond te koken en vroeg of ik boodschappen ging halen. Ik knikte en vroeg of ze nog wat nodig had. Nadat ik haar boodschappen had opgeschreven, vroeg ze of ik ook avondeten ging halen. ‘Neem wat van mij. Ik heb veel te veel gekookt. Anders moet ik het weggooien’, zei ze. Dat leek me prima. Toen ik terugkwam van de supermarkt lag er één burrito onder een stukje folie op een bordje in de keuken. Ik vond het een beetje gek, maar heb ‘m opgegeten.”

“Achteraf stuurde ik haar nog een berichtje dat haar boodschappen in de keuken lagen en bedankte ik haar voor het eten. Ook zei ik dat het lekker was. In onze gezamenlijke ‘Wie betaalt wat’-app zag ik ineens een burrito voor 3,50 euro staan onder mijn naam. Dit kon niet serieus zijn, dacht ik nog. Toen ik het aan haar vroeg zei ze: ‘Uh… Amber, je snapt toch wel dat als je mee eet je ook mee betaalt?”

“Ik wist niet wat me overkwam. Ten eerste bood zij het zelf aan, anders was het eten in de prullenbak beland. Ten tweede had ik boodschappen voor haar gedaan en ten derde rookte ze altijd mijn sigaretten op en leefde ze van anderen. Uiteindelijk heb ik het wel betaald, maar niet van harte.”

Wasmiddel

“We hebben nog geen jaar met z’n drietjes gewoond. Ik verhuisde naar mijn eerste koopwoning, maar liet Maria met Pleun achter. Maria vroeg me heel nadrukkelijk of ik een nieuw persoon wilde zoeken voor de kamer, om te voorkomen dat er iemand bij kwam die net zo slordig was als Pleun. Dat kon ze overigens niet hebben, want ik kreeg de wind van voren. ‘Amber, je woont hier niet meer, dus je moet je niet bemoeien met de nieuwe huisgenoot’, zei ze. Laten we het erop houden dat ik voor Pleun zes huisgenoten heb gehad en met niemand heb ik zo overhoop gelegen als met haar.”

“Nadat ik was verhuisd, zag ik dat er nog wat geld openstond voor gezamenlijke boodschappen. Denk aan wc-papier, wasmiddel, schoonmaakproducten etcetera. Ik stuurde Pleun een Tikkie van 6,80 euro. Het ging me niet om het geld, maar om het principe. Pleun negeerde mijn verzoek en stapte uit de groepsapp. Bij Maria deed ze haar beklag en liet weten dat ze niet van plan was te betalen. Daar heeft ze zich aan gehouden, want ik heb er nooit een cent van gezien.”

*De namen van Amber, Maria en Pleun zijn gefingeerd en bekend bij de redactie.

Dit artikel verscheen eerder op LINDA.meiden.

Elif (22) ging logeren: 'Een week later moest ik nog even mijn ontbijtje afrekenen'Lees meer