Sinds Yaël (26) zichtbaar zwanger is, merkt ze dat mannen op straat vaker verlekkerd naar haar kijken. Er wordt naar haar gesist, gefloten en er worden seksueel getinte opmerkingen gemaakt. Onlangs sprak ze een man aan op zijn gedrag. Het gevolg? Ze werd uitgescholden, bespuugd en bijna geslagen.
“Omstanders deden niets, terwijl het duidelijk was dat deze man en ik elkaar niet kenden”, vertelt ze aan LINDA.meiden.
Sinds Yaël van Utrecht naar Amsterdam verhuisde, valt het haar op dat de sfeer op straat opgefokt is. “Niet alleen tussen verkeersgebruikers, maar ook de straatintimidatie is erger. Als vrouw ben ik er helaas bekend mee, maar nu ik zichtbaar zwanger ben, gebeurt het veel frequenter dat er naar me wordt gesist, gefloten of dat ik een seksueel getinte opmerking naar mijn hoofd geslingerd krijg.”
Dat staat haaks op haar verwachtingen. “Ik waande me juist veilig met een zichtbare buik. Ik dacht: een zwangere vrouw laat je met rust. Niet dus. Mijn buik lijkt voor sommige mannen juist een reden om me meer te seksualiseren. Er wordt langer en verlekkerd gestaard. En nee, het maakt niet uit wat ik aan heb. Ik ben overigens niet de enige die het opvalt, mijn vriend en schoonzus hebben het ook opgemerkt.”
Van gesis, kusgeluiden of seksueel getinte opmerkingen trekt Yaël zich normaal niet veel aan. Maar op dinsdag 29 juli 2025 is ze het zat. “Ik was onderweg naar de huisarts toen er een man in tegengestelde richting kwam aanfietsen. Hij bleef kijken en maakte kusgeluiden. Ik wilde het negeren, maar vond zijn gedrag niet oké. Dus riep ik: ‘Rot op, gore vent’. Meestal krijg je dan een beledigende opmerking terug en is het daarmee klaar, maar vanuit mijn ooghoek zag ik dat de man zich omkeerde en recht op me af kwam. Hij schold in allerlei talen, zette zijn fiets voor me neer en sprong eraf. Boos dat-ie was. Ik vroeg hem waarom hij kusgeluiden naar mij maakte. Volgens hem was dat zijn recht, want ik liep erbij als een ‘zwangere hoer’. Als het me niet zinde dat mannen naar mij keken, moest ik mijn ogen maar dichtdoen.”
De discussie wordt feller. “Hij probeerde me in het gezicht te slaan. Omdat mijn telefoon ontgrendeld was, om de route naar de huisarts te bekijken, besloot ik hem te filmen. Ik was de enige, omstanders deden niets. Iedereen liep door en hield zijn mond. De man bleef schelden, spuugde meermaals op me, maar ging daarna weg. Meteen daarna heb ik het noodnummer gebeld en zijn signalement doorgegeven.”
Laurha voelde tijdens fietsen een hand op haar bil: 'Ik had 112 mogen bellen, hoorde ik later'
Yaël beschrijft zichzelf als een felle tante, maar wist op het moment van de straatintimidatie dat ze mogelijk in gevaar was. “Eén verkeerde klap of trap in mijn buik en het had verkeerd kunnen aflopen. Uit angst probeerde ik de situatie te deëscaleren door te vragen waarom hij dit deed. Maar met zo iemand valt niet rustig te praten.”
De afspraak bij de huisarts haalde ze niet, want ze was ruim een uur in gesprek met de politie. Veertig minuten na het incident werd de man aangehouden. Door het deels filmen was er bewijsmateriaal, maar volgens de politie was het niet genoeg. Er waren geen ooggetuigen. “Iedereen liep voorbij. Zo schrijnend, want het was duidelijk dat we elkaar niet kenden. Die passiviteit van omstanders maakt me heel boos. Misschien is dit de eerste keer voor hem, maar ik denk het niet. En de kans is groot dat dit niet de laatste keer was. Zulke mensen blijven hiermee wegkomen, omdat de maatschappij niets doet.” Zowel tijdens als na het incident heeft geen enkele omstander Yaël bijgestaan of gevraagd hoe het met haar ging. Dit verbaasde zelfs de dienstdoende politieagenten.
Ondanks het videomateriaal is het Yaëls woord tegen dat van de man. “Hij zal alles ontkend hebben. Op beeld staat dat hij twee strafbare feiten begaat – spugen en uitschelden – maar het blijft bij een gesprek en een tik op de vingers, want er is geen tijd voor dit soort zaken. Door uitblijving van vervolging, blijven dit soort incidenten zich voordoen.”
Latifah is tienermoeder: 'Ik schaamde me voor m'n buik, terwijl ik trots had willen zijn'
De schrik zit er goed in. “Ik ben me nog zelfbewuster geworden en voel me kwetsbaarder op straat. In mijn eentje naar buiten? Liever niet. Ik neem nu altijd een trui of vest mee om mijn buik te verbergen. Als het kan doe ik een pet op om mezelf meer te verbergen. ’s Avonds gaat de deur op slot. Mijn vriend wil dat ik altijd mijn live locatie deel. Ik heb zelfs mijn social media op slot gezet en verbleef de afgelopen weken bij mijn ouders tot de storm ging liggen.”
Die storm ontstond nadat Yaël haar verhaal bij een andere publicatie deed. Ze is enorm geschrokken van de reacties. “Ik had van tevoren besloten dat ik niet wilde weten of lezen wat anderen erover zeiden. Toch stuurden kennissen reacties door. Het was taai. Ik werd beoordeeld op mijn uiterlijk, ‘zou er wel om gevraagd hebben’, ‘overdrijven’ en ‘kleden als een hoer’. Veel reacties waren politiek gekleurd, waardoor mijn verhaal vergeten werd. Het pijnlijkste was dat veel van die reacties van vrouwen kwamen. Waarom zouden vrouwen vallen elkaar zo af? Ik snap het niet.”
Het was niet alleen negatief, want er waren ook vrouwen die Yaël digitaal een hart onder de riem staken. “Ze vertelden dat ze hetzelfde hadden meegemaakt, maar zich niet durfden uit te spreken. Ik snap het, maar er verandert niks als niemand zijn – in dit geval haar – mond opdoet. Ik vind het lief dat deze vrouwen zich achter mij scharen, maar ik heb liever dat ze naast me staan en zich uitspreken.”
Yaël is ongetwijfeld niet de laatste (zwangere) vrouw die op straat wordt geïntimideerd. Doordat de politie niets doet met haar aangifte, probeert ze via een procedure het OM alsnog tot vervolging te bewegen. “De kans is groot dat het bij een tik op de vingers blijft. Maar wat ik hieruit zou willen halen, is een gesprek. Ik wil tegenover hem zitten en vragen waarom hij dit doet. Dan is dit allemaal – me anders kleden, me gedeisd houden, me angstig voelen – niet voor niets geweest.”
Voor vrouwen die straatintimidatie meemaken, heeft Yaël één tip. “Als je durft, film!”
Straatintimidatie is strafbaar, maar levert nog weinig op: 'Er viel niks te bewijzen want er was niemand anders bij'
