Ruim twee maanden geleden sprak LINDA.meiden Sara Eenhoorn (28). Ze was vastberaden om binnen 2 maanden 12 bergen te beklimmen, ook al was dat een risicovolle uitdaging.
Sara (28) beklom als jongste Nederlandse vrouw 10 x 6000 meter: 'Het was zwaarder dan verwacht'
UpdateInmiddels is ze heelhuids terug van haar avontuur en vertelt ze over alles wat ze heeft meegemaakt.
De uitdaging
“Het was echt een bizarre reis. Binnen twee maanden heb ik, samen met mijn Vlaamse klimbuddy Koen Darras, tien bergen van minimaal zesduizend meter beklommen. We begonnen in Bolivia, waarna iedere berg diende als oefening voor de grote finale. Als laatste berg hebben we namelijk de Aconcagua (6962 m) beklommen, de hoogste berg van heel Zuid-Amerika.”
Hoewel er bij de originele planning twaalf bergen in de agenda stonden, heeft Sara er uiteindelijk tien beklommen. “Als je gaat klimmen is het heel belangrijk dat de weersomstandigheden goed genoeg zijn. Onze planning is daarom regelmatig omgegooid door slecht weer. De afstanden tussen de bergen waren daarnaast groot, dus we moesten keuzes maken. Hierdoor hebben we uiteindelijk twee bergen overgeslagen.”
Omstandigheden
“De afgelopen twee maanden waren veel zwaarder dan verwacht. Het reizen van de ene naar de andere berg was soms al pittig. Terwijl we door de woestijn reden, waren we continu bezig met het bijhouden van onze blog en het updaten van familie en sponsoren. Eenmaal bij een berg aangekomen, begon dan echt het avontuur weer.
Eline (32) ruilt alcohol in voor een pakje fris: 'De mentale katers gaan veel verder dan over de wc hangen'
Op de bergen kregen we te maken met extreem koude temperaturen (gemiddeld -20 graden), moesten we slapen in tentjes en soms sneeuw smelten om water te kunnen drinken. Ook kreeg ik tijdens het klimmen enkele keren last van hoogteziekte. Vooral in het begin had ik last van misselijkheid. Later werd de hoogteziekte minder, dit omdat ik met de week steeds meer geacclimatiseerd raakte. Op een gegeven moment kon ik zelfs prima slapen op 5000 meter of hoger.”
Hoogtepunten
“Het mooiste moment van de hele reis was toen we eindelijk de top bereikten van de Aconcagua. We hebben de alternatieve, moeilijke route in een recordtijd van zes en een half uur gedaan. Normaal doe je daar gemiddeld vijftien uur over, maar omdat we door het beklimmen van de andere bergen waren gewend aan de hoogte, konden we sneller de berg op.
Ook een van de eerste bergen die we beklommen, de Illimani in Bolivia, is een klim die me erg is bijgebleven. Het was de eerste berg waarvan de gids van tevoren zei dat de omstandigheden heel zwaar gingen worden. De route bevindt zich aan de schaduwkant van de berg, waardoor de zon pas laat opkwam en het ontzettend koud was. We hebben uren achter elkaar over hoge ijsschotsen geklommen om die top te bereiken.”
Tekst gaat verder na de foto.
Zonder gids
Bij de meeste bergen ging er een gids mee om de Sara en Koen te begeleiden, maar ze hebben er ook enkele zelfstandig moeten doen. “Voor het beklimmen van de berg “Ojos del Salado” (de hoogste berg van Chili) moesten we eerst een volle dag door de zeer droge Atacama woestijn rijden. Vervolgens moet je dan eerst je spullen naar het High Camp brengen, weer afdalen en de volgende dag weer omhoog klimmen. Diezelfde nacht maak je je dan klaar voor de toppoging. We zijn om vier uur ’s nachts opgestaan om de top te beklimmen. Dus een groot deel van de klim hebben we in het donker gedaan. Daarnaast raakten we de weg op een gegeven moment kwijt, waardoor we er ruim vijftien uur over hebben gedaan.
Eveline (23) verstuurt aardappels via de post: 'Veel leuker dan een standaard kaartje'
Als je zeventien uur lang aan het klimmen bent, ben je niet gezellig met elkaar aan het kletsen. Je zit echt helemaal in je eigen wereld en probeert te letten op je ademhaling. Klimmen is mentaal ook echt een uitdaging, want je moet onder zware omstandigheden doorzetten. Op de zwaarste momenten dacht ik aan mijn vader. Hij was ook gek op de bergen en ik weet dat hij super trots op me zou zijn. Dat heeft me tijdens het klimmen echt geholpen.”
Tekst gaat verder na de foto.
Thuis
Net voor de feestdagen, stond Sara op de top van de Aconcagua. “Na een afdaling van twee dagen, kwamen we net voor kerstavond aan in de stad. We hebben daar toen kerst gevierd. Ik had verwacht dat ik met kerst op de top zou staan, maar ben achteraf blij dat ik geen droog voedsel had als kerstmaal. Eenmaal in Nederland stonden mijn moeder en vrienden me op te wachten op het vliegveld. Mijn zus had zelfs allemaal cadeaus gekocht en we moesten allemaal een beetje huilen.
Sinds ik terug in Nederland ben, heb ik mega veel energie. Doordat je in de bergen extra rode bloedcellen aanmaakt, voelt het nu bijna alsof ik aan de doping zit. Ik ben helemaal high on life. De afgelopen dagen hebben veel mensen me ook gevraagd hoe het was en dan praat ik met een grote glimlach over mijn reis. Toch vind ik het ook lastig om uit te leggen hoe het was, omdat de zware momenten nauwelijks vallen uit te leggen aan je omgeving. ”
Jongste vrouw
Door haar reis is Sara nu de jongste Nederlandse vrouw die tien verschillende bergen van zesduizend meter hoog beklommen heeft. “Stiekem had ik van tevoren niet verwacht dat het ging lukken, want ik zie mezelf nog lang niet als een ervaren klimster. Daarom ben ik stiekem wel verrast en natuurlijk heel blij dat alles goed is gegaan samen met mijn klimbuddy. Mijn doel is om een inspiratie te zijn voor andere jonge vrouwen die mentaal sterker willen worden. Daarnaast is de wereld ongelofelijk mooi op zo’n grote hoogte en het maakt je een nederig en dankbaar mens. Als je de mogelijkheid hebt om je dromen te volgen en je wilt het echt, dan geloof ik dat echt alles mogelijk is.”
Eva (33) gaat de Dakar Challenge rijden: 'Vroeger wilde ik al het liefst jongens inmaken'
