Op zolder

Als Sasha voor het eerst haar nieuwe woning bezoekt, wordt ze ontvangen door een man. “Het was een eengezinswoning waarvan ze de zolder hadden omgebouwd. Deze had nu een badkamer en een klein keukentje. Om bij de zolder te komen moest je alleen wel door de rest van de woning heen lopen.”

Na Sasha’s intrekken, heeft ze weinig contact met de man. “Zijn vrouw en kinderen heeft hij zelfs nooit aan me voorgesteld. De drie dochters van het stel noemden me ‘het meisje’ als ze het over me hadden. Daardoor voelde ik me echt een soort inbreker in hun huis – terwijl ik gewoon maandelijks 600 euro aan huur betaalde.”

Privacy

Het ongemak van Sasha wordt alleen maar groter als ze merkt dat ook de visite van het gezin haar raar aankijkt. “Ze hadden heel vaak de deuren openstaan van alle kamers, maar ik werd nooit begroet. Dat ik er was voelde daardoor een beetje als privacyschending. Zeker als de kinderen bijvoorbeeld in bad zaten en ik daarlangs moest lopen om naar mijn zolderkamer te gaan.”

De drie dochters van het stel slapen allemaal op één kleine kamer. “Doordat ze allemaal in een kamer lagen, maakten ze elkaar vaak wakker ’s nachts. De jongste van de drie was nog geen één, dus dat zorgde regelmatig voor lange nachten.”

Gekrijs en geschreeuw

Sasha maakt nachten in het huis mee waarin ze geen oog dicht doet. “Dan gingen alle drie de kinderen huilen en begonnen de ouders naar de kinderen te schreeuwen. Ik ben zelf geen ouder, dus ik wil niet oordelen over hun manier van opvoeden, maar ik denk niet dat schreeuwen tegen een krijsend kind de oplossing was.”

Ook hadden de man en vrouw zelf vaak ruzie. “Als het dan een keertje stil was overdag, ging de vrouw soms uren luidkeels telefoneren. Om te studeren ging ik daarom op een gegeven moment altijd naar de universiteitsbibliotheek. De laatste vier maanden dat ik er woonde, sliep ik grotendeels weer bij mijn ouders’ thuis. Alleen als ik echt een slaapplek in Utrecht nodig had, kwam ik nog op mijn zolderkamer. Ik ontweek de nachten vol geschreeuw en gekrijs het liefst.”

Esmée's (25) huisgenoten lieten vaak de voordeur open staan: 'Lag een zwerver in de keuken'Lees meer

Borg terug

Toch durft Sasha gedurende haar verblijf in het huis de geluidsoverlast niet aan te geven. “Ik voelde me toch een beetje schuldig, omdat je niet kunt verwachten van een kind dat het geruisloos de nacht doorkomt.”

Pas toen ze het huis uitging en de man haar meedeelde dat hij een deel van haar borg niet wilde teruggeven, zei Sasha er iets van. “Hij vond dat ik een deel van de kamer te stoffig had achtergelaten – echt zoiets kleins. Ik vertelde hem stellig dat ik tijdens mijn jaar in de kamer nachten heb wakker gelegen, dus dat ik mijn borg graag volledig terugkreeg. Dat vond hij niet leuk, omdat ik er nooit eerder over was begonnen. Uiteindelijk ging hij na een geïrriteerde reactie toch akkoord. Ik kon officieel verhuizen naar een ander studentenhuis – en hoopte dat de meisjes van het gezin een extra kamer kregen.”

Belazerd

Later hoort Sasha dat er helaas een nieuwe student in de kamer van het gezin is gaan wonen. “Via vrienden kwam ik er ook nog achter dat het meisje wat de kamer vóór mij huurde tegen al haar vrienden had gezegd dat ze blij was dat ze eindelijk van de kamer af was. Ik voelde me belazerd, maar had gelukkig al iets nieuws gevonden. Nu woon ik in een fijn studentenhuis met huisgenoten van mijn eigen leeftijd en kan ik lachend op dit verhaal terugkijken.”

Oproep

Heb jij net als Sasha een gekke ervaring met een huisgenoot? Of een vies huis, verschrikkelijke woningzoektocht of rare huisbaas waar je alles over wil delen? Mail dan je verhaal en leeftijd naar anne.schiphof@linda.nl onder vermelding van ‘Kamer en Kwel’.

* Sasha’s naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

Joekes (25) roomie had woedeproblemen: 'Om de week werd er geschreeuwd, gescholden en gevochten'Lees meer