Ranzig

Schoonmaken stond niet in het woordenboek van de mannen waarmee Marthe woonde. “Een keer in de maand was er een huisgenoot die de verantwoordelijkheid nam om een doekje over de wc’s te halen”, vertelt ze. Voor de rest werden de toiletten nooit schoongemaakt. “Ze waren zo ranzig dat ik altijd met de kraag van mijn trui over mijn neus heen naar de wc ging. Douchen deed ik niet in het pand. Mijn tante woonde in dezelfde straat, dus ik liep liever daarheen om te kunnen genieten van een schone douche.”

Terwijl Marthe voor de zoveelste keer met haar trui over haar neus op de wc zit, probeert ze behendig haar inlegkruisje weg te gooien. “Uit automatisme wierp ik een korte blik op de prullenbak die naast me stond. Ik verstijfde toen ik zag wat erin lag; iets wat leek op een groot stuk vlees.”

Drilpudding

In shock staart Marthe naar de klep van de prullenbak, die inmiddels weer is dichtgevallen. “Nadat ik mezelf een beetje had gekalmeerd, durfde ik opnieuw te kijken. Aandachtig staarde ik naar het voorwerp: wat is dat voor iets smerigs? Ik rammelde voorzichtig aan de emmer, waarna het stuk vlees – dat bewoog als een drilpudding – openklapte.”

Marthe schiet in de lach. “Het stuk vlees had borstjes. Ik rende terug naar de kamer die mijn vriend en ik deelden. Hij keek me vragend aan, waarna ik lachend vertelde wat ik had gezien.”

Borstjes, buik en poenie

Nadat Marthe een ongelovige blik van haar vriend krijgt toegeworpen, sleept ze hem mee naar de wc’s. “Hij moest dit met eigen ogen zien. Hij wierp een blik in de prullenbak, waarna zijn mond openviel van verbazing. Samen schoten we in de lach. Mijn vriend haalde de deksel van de prullenbak. Toen konden we pas goed zien waar we naar keken.”

Samen bestuderen ze het voorwerp in de afvalemmer. “Het was een of ander speeltje voor mannen. Een neplichaampje met borstjes, buik en poenie. Er plakten allemaal zwarte, kleine haartjes aan. Van wie het seksspeeltje was konden we daar helaas niet uit opmaken. De meerderheid van de mannen in het pand had donker haar.”

Eveliens (28) roomie ging nooit naar wc: 'We ontdekten dat ze haar behoeftes in een vuilniszak deed'Lees meer

Bezienswaardigheid

Een andere bewoner van het pand hoort Marthe en haar vriend lachen. “Nieuwsgierig stak hij zijn hoofd om de hoek van de deur. ‘Ben je wat verloren?’, riep mijn vriend lachend naar hem. Verward kwam onze huisgenoot dichterbij, waarna ook hij in lachen uitbarstte.”

Langzaamaan verzamelen zich steeds meer huisgenoten om de prullenbak. “Iedereen ontkende natuurlijk dat het speelgoed van hem was”, vertelt Marthe. Na een tijdje zet haar vriend de prullenbak weer terug op z’n plek. De bezienswaardigheid laten ze in de emmer liggen.

Schoongemaakt

Later die dag komt het zusje van Marthe langs. “Ik vertelde haar wat we hadden gevonden, maar ze geloofde me niet. Lachend zei ik tegen haar: ‘Ga zelf maar eens kijken in het eerste toilet’, waarna ze op onderzoek uitging.”

Na twee minuten komt het zusje van Marthe met dezelfde ongelovige blik terug. “Ze vertelde me dat er niets meer in het prullenbakje lag. Iemand had het blijkbaar al weggegooid. Althans, dat dacht ik, maar later diezelfde week lag hetzelfde drilpudding-lichaampje weer in de prullenbak. Deze keer helemaal schoon, zonder haren eraan geplakt. Iemand had ‘m vast opnieuw gebruikt. Helaas zijn we er nooit achter gekomen wie.”

Oproep

Heb jij net als Marthe een vies verhaal meegemaakt terwijl je op kamers woont? Of een vervelende huisgenoot, verschrikkelijke woningzoektocht of rare huisbaas waar je alles over wil delen? Mail dan je verhaal en leeftijd naar anne.schiphof@linda.nl onder vermelding van ‘Kamer en Kwel’.

* Marthes naam is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

Rikkies (24) huisgenoot houdt restjes over: 'Lief, maar ik hoef geen pasta met gebakken sla'Lees meer