Als Jara (24) last krijgt van paniekaanvallen, heeft ze geen idee dat dit aan haar anticonceptiepil ligt. Net voordat ze begint met antidepressiva tegen haar angsten wijst haar huisarts haar op de mogelijke bijwerking.
Aan LINDA.meiden vertelt Jara over haar ervaring met de pil en welk alternatief ze nu overweegt.
Dit artikel is onderdeel van het LINDA.meiden-dossier over anticonceptie. Meer weten?
PIL “Op mijn zestiende begon ik met het slikken van de pil. De reden? Ik was onregelmatig ongesteld – en ik kreeg voor het eerst een vriendje, haha. Het leek me daarom wel handig. Mijn huisarts schreef me Ethinylestradiol voor en dat beviel me goed. Ik had nergens last van en kon zelf inplannen wanneer ik ongesteld wilde worden; ideaal. Wat ik destijds nog niet doorhad, is dat mijn paniekaanvallen rond dezelfde tijd begonnen.”
DE EERSTE “Ik ben sowieso bang aangelegd, maar tot mijn zestiende had ik nog nooit een aanval gehad. De eerste keer dat ik het meemaakte, zat ik in de trein. Ik kreeg uit het niets het gevoel alsof ik flauwviel. Ik voelde m’n hart kloppen, mijn hele lichaam werd heet en ik begon te zweten. Uit paniek stond ik op en begon ik hard te ademen. Mensen in de trein vroegen me wat er aan de hand was, maar ik had geen idee. Door die ervaring durfde ik op een gegeven moment ook niet meer met de trein. Je hebt dan zo sterk het gevoel dat je weg moet, maar je kunt in het openbaar vervoer geen kant op.”
DONKERE WOLK “Toen ik zestien was, kon ik het gevoel nog geen naam geven. Dan zei ik tegen mijn moeder ‘ik heb het weer’ en dan wist zij wat ik bedoelde. Op mijn zeventiende ging het niet meer. Er hing een donkere wolk om me heen, waardoor ik niet alleen de trein ontweek, maar bijvoorbeeld ook uitgaan met vriendinnen. Mijn ouders zagen dat het niet goed ging en namen me mee naar de huisarts.”
Misha: 'Het is bijna een fulltime baan om uit te zoeken welke anticonceptie bij je past'
THERAPIE “Uiteindelijk kwam ik bij een psycholoog terecht die vaststelde dat ik een angststoornis heb. Dankzij therapie werd ik me bewuster van mijn lichaam en kon ik beter met mijn aanvallen omgaan. Ik had het bijvoorbeeld door als ik aan het piekeren was en wist dat ook buikpijn een signaal kon zijn. Toch kon ik de aanvallen niet altijd voorkomen. Het nare gevoel van paniek bleef terugkomen.”
BELEMMEREND “In 2022 ging ik opnieuw in therapie, omdat mijn angststoornis mijn leven begon te belemmeren. Als ik dan een drukke week had, verloor ik het overzicht en had ik gegarandeerd een paniekaanval. Dankzij die tweede keer therapie, leerde ik mijn patronen nog beter kennen. Niemand had het nog door als ik een aanval had. Toch namen de aanvallen zelf en de bijkomende angst ervoor weer niet af.”
DRIE PER DAG “Tijdens een uitwisseling naar het buitenland verloor ik de controle over mezelf. Ik had toen drie paniekaanvallen per dag en was constant bang. In de zomer van 2023 ben ik toen wéér naar de praktijkondersteuner geweest voor een doorverwijzing. Ik hoopte dat EMDR me kon helpen, maar de praktijkondersteuner wilde niet dat ik therapieafhankelijk werd. Toen ik dat hoorde, heb ik heel hard gehuild. Ik was niet afhankelijk, maar een meisje van 23 dat heel graag iets tegen haar angsten wil doen.”
ANTIDEPRESSIVA “Na een jaar struggelen trok ik vorige zomer opnieuw aan de bel. Deze keer wilde de praktijkondersteuner me antidepressiva voorschrijven. Omdat angst in mijn hele familie speelt was het misschien iets chronisch. Een lage dosis zou mijn paniek onderdrukken, waardoor ik me minder beperkt zou voelen met bijvoorbeeld uitgaan. Na lang twijfelen, besloot ik dat ik dit wilde proberen. De antidepressiva voelde als mijn laatste redmiddel. Ik had er alleen nog een verwijzing van de huisarts voor nodig.”
Zijn hormonen echt zo slecht? ‘Vrouwen worden onterecht bang gemaakt’
VAN PIL AF “Toen ik aan de huisarts uitlegde wat er speelde, vroeg zij al snel of ik aan de pil zat. Verbaasd zei ik ja. Ik had er nog helemaal niet bij stilgestaan dat de pil invloed kon hebben op mijn angststoornis. Ze vroeg verder: of ik ook meer last had van paniekaanvallen zodra ik ongesteld werd. Toen viel het kwartje. Tijdens mijn menstruatie voelde ik me vaak zó bang dat ik niet goed functioneerde op werk. Mijn huisarts adviseerde me daarom om eerst met de pil te stoppen.”
GEEN ZORGEN “Ik maakte m’n strip af en stopte daarna meteen. Spannend, want ik had geen idee meer hoe ik was zonder anticonceptie. Inmiddels ben ik twee maanden verder en voel ik me goed. Sinds ik ben gestopt heb ik geen paniekaanvallen meer gehad. Ook heb ik me er voor het eerst sinds mijn zestiende een week lang geen zorgen over gemaakt. Echt een wereld van verschil. Volgens mijn huisarts kun je pas na drie maanden goed vergelijken hoe je je met en zonder pil voelt, dus ik ben nog wel benieuwd of ik andere dingen ga merken.”
ALTERNATIEF “Ik zie mezelf niet meer terug naar de pil gaan. Over een maand heb ik weer een afspraak bij mijn huisarts. Dan wil ik overleggen welke andere opties ik heb qua anticonceptie. Ik wil wel beschermd zijn tegen zwangerschap in de toekomst – anders ga ik daar weer over piekeren. Op dit moment denk ik dat het een spiraal wordt. Het liefst een zonder hormonen. Hoewel ik opzie tegen de pijn waar ik andere vrouwen over hoor, vind ik dat het wel waard. Hopelijk krijg ik dan geen last van paniekaanvallen of andere heftige bijwerkingen.”
Oeps, pil vergeten: toch nog nemen? En wanneer ben je weer beschermd?
