De carrièreladder beklimmen on your own terms: in ‘MEIDEN aan de macht’ spreken we mensen met de leukste, spannendste en bijzonderste banen.
Deze keer: Shari Hubeek (35), COO bij muzieklabel Top Notch en Noah’s Ark.
De carrièreladder beklimmen on your own terms: in ‘MEIDEN aan de macht’ spreken we mensen met de leukste, spannendste en bijzonderste banen.
Deze keer: Shari Hubeek (35), COO bij muzieklabel Top Notch en Noah’s Ark.
“Mijn carrière is eigenlijk helemaal niet in de muziek begonnen”, vertelt Shari aan de telefoon. “Ik begon met een sportopleiding in Tilburg, maar stopte daar na twee jaar mee. Ik had mijn kniebanden afgescheurd en wilde niet meer verder in de sportsector. Toen ben ik een juridische vooropleiding gaan doen. Die maakte ik wel af – en in het laatste jaar liep ik stage.
Tijdens die stage belandde ik voor het eerst in de entertainmentwereld. Ik werkte bij een tv-producent op de hr-afdeling. Het had weinig te maken met mijn vooropleiding, maar het voelde goed. Daarom ben ik na mijn stage International Event, Music & Entertainment gaan studeren. Iedereen om me heen ging bij labels werken, maar ik werd juist nieuwsgierig naar technologie en digitalisering. Ik belandde bij een softwarebedrijf dat start-ups hielp met innovatie. En daar bleef ik best lang hangen.”
“Totdat mijn relatie in 2017 uitging. Ik verruilde mijn koophuis voor een klein appartementje. Alles viel weg en juist daardoor kreeg ik de ruimte om mezelf af te vragen: waar krijg ik energie van?
Ik begon weer met schrijven. Iets wat ik vroeger op Hyves altijd deed. Ik tikte columns over van alles en nog wat dat zich in mijn leven voordeed. Na een paar maanden schrijven, bedacht ik: fuck it, ik wil een open brief schrijven aan Kees de Koning, de oprichter van Top Notch. Ik was gefascineerd door zijn muzieklabel. Ze kwamen met de meest iconische projecten en voelden tegelijkertijd zo ontastbaar en mysterieus.
Een concreet doel had ik niet. Ik gokte zelfs Kees’ mailadres, want ik kon het nergens vinden. ‘Looking for fucks to give’, noemde ik mijn mail. Het was een mix van persoonlijke inzichten, hersenspinsels en Broederliefde-referenties – een mengelmoes van wie ik toen was. De kans dat het gelezen werd, voelde zo klein dat ik zonder nadenken op verzenden klikte.”
“Een paar maanden later kreeg ik opeens een mail terug: ‘We vinden je brief heel leuk, wil je een keer langskomen?’ Ik kon mijn ogen niet geloven. De dag van die kennismaking ben ik op de heen- en terugweg gestopt bij een café omdat ik misselijk was van de spanning.
Ik werd instant verliefd op de vibe op kantoor. Het voelde als een soort buurthuis. Er werkten toen nog maar twaalf mensen, de muren hingen vol met platen en merch. Ik voelde meteen: dit is de plek waar ik wil zijn. Ook al had ik nog nooit in de muziek gewerkt, behalve dat ik een liefhebber was en New Wave de soundtrack van mijn leven was. Er was toen geen vacature, dus ik ging weer terug naar Brabant en naar mijn oude werk.”
“Maanden later belden ze: ‘We hebben een project, ben jij beschikbaar?’ Ze zochten een projectmanager voor een samenwerking met Rabobank, gericht op jongeren en talentontwikkeling. Ik had geen ervaring in de muziekindustrie, maar wél met werken met grote merken. Daarom ging ik meteen op het aanbod in, ook al was het een tijdelijke functie.
Ik mocht een jaar lang aan dit project werken. Ik dacht: als het niks is of het niet lukt, ben ik daarna gewoon weer weg. Maar gaandeweg merkte ik: dit klopt. We deden projecten met artiesten als Jonna Fraser en koppelden stages aan het proces van het maken van een nummer. Zo kwamen jongeren terecht bij stylisten, marketeers en producers.”
“Langzaam werd ik dé persoon voor merksamenwerkingen. Toen kreeg ik het aanbod om brand partnership manager te worden. Merken wisten ons steeds vaker te vinden als ze onze doelgroep wilden bereiken. Samenwerkingen met bijvoorbeeld Bizzey en YoungCapital waren hoogtepunten.
Toen Top Notch ging samenwerken met Noah’s Ark werd alles groter. Ik groeide mee, bouwde een heel brand partnership team om me heen en dacht mee over hoe we de organisatie slimmer konden inrichten. Uiteindelijk vroegen ze: ‘Wil jij niet gewoon COO worden?’ Die functie bestond nog niet, dus ik had er nooit bewust naartoe gewerkt. Toch voelde het als de juiste stap.”
“Als COO schakel ik continu tussen de werkvloer en het grotere plaatje. Ik zit in alle projectteams om te kijken: loopt alles goed, werkt deze werkwijze nog? We zitten nu in een fase waarin we naast muziek ook naar media kijken. Onze doelgroep wil meer: formats, content, storytelling. We maakten al toffe dingen met Red Bull, zoals een hiphopquiz en sessies in een lift. Dat soort creatieve projecten willen we verder uitbouwen.”
“Het leukste aan mijn werk? De afwisseling en de mensen. Als je bij ons binnenkomt, zie je meteen twintig vlaggen hangen. Elke vlag staat voor een andere etniciteit van iemand binnen het team en de artiesten waarmee we mogen samenwerken. Iedereen is anders, maar we delen allemaal een passie voor muziek en creativiteit.
Het zijn jonge mensen met een keiharde werkethiek en hun eigen creatieve side hustle. De een is dj, de ander fotograaf, weer een ander presenteert het weer op TikTok. Die energie maakt deze plek bijzonder. Het geeft echt een familiegevoel.”
“Het meest uitdagende aan mijn werk is de balans tussen werk en privé. Ik woon nog steeds in Tilburg en ben moeder van een zoontje van vier. Ik reis vier dagen per week anderhalf uur heen en terug naar Amsterdam. Maar ik wil in Tilburg blijven – daar zit mijn vangnet.
Het combineren van zo’n intensieve functie met het moederschap is pittig. Werken is voor mij geen negen-tot-vijf, het is onderdeel van wie ik ben. Op vrijdag werk ik thuis, dan is mijn zoontje bij mij. Ik probeer het aan te voelen: waar moet ik zijn, wat heeft hij nodig, wat heb ík nodig?”
“Mijn grootste missie binnen Top Notch en Noah’s Ark is ruimte maken voor ontwikkeling, ook als je geen plan hebt. Mijn eigen pad was rommelig. Ik liet me vooral leiden door nieuwsgierigheid. Die mogelijkheid wil ik nu ook binnen het bedrijf creëren: ruimte om te groeien. Voor én achter de schermen.
Soms weet je nog niet waar je naartoe wilt, maar als je de ruimte krijgt om te proberen, kom je vanzelf op je plek. Ik heb me altijd laten sturen door enthousiasme en wil anderen aanmoedigen om dat ook te doen. Soms heb je een rare route nodig om te komen waar je thuishoort.”
Funny columns, persoonlijke verhalen en lekkere deals in je inbox.
Meld aan