De ruimte in

De ruimtevaart zit in de lift en de media kan er geen genoeg van krijgen. Sinds de komst van ruimtevaartorganisatie SpaceX, opgericht door Tesla-topman Elon Musk, krijgen we er naast alle NASA-content steeds meer van mee. Vorige week kondigde een Chinese miljardair aan op zoek te zijn naar acht reisgenoten voor de allereerste particuliere ruimtevlucht in 2023. Hij pakt de rekening op, het enige wat geïnteresseerden moeten doen is zich aanmelden.

En dat lijkt Charlotte Beerkens wel wat. De student ondernemerschap & innovatie én international women’s health and human rights is al van jongs af aan gefascineerd door sterren, planeten en alles eromheen. En zou niets liever willen dan de ruimte in gaan. Ze beschikt misschien niet over de juiste diploma’s om zichzelf astronaut te mogen noemen, maar ziet dit niet als een probleem. “Ik ga een keer de ruimte in.”

“Ik wilde altijd al astronaut worden.” Toch kiest ze uiteindelijk niet voor een studie die je nodig hebt om dit waar te maken. “Ik ben altijd creatief geweest en een studie in die richting trok me meer dan een BÈTA-studie. Daarnaast geloofde ik niet in mijn eigen kunnen. Deels omdat ik dacht dat de kans klein was daadwerkelijk de ruimte in te kunnen. Achteraf baal ik. Gelukkig komt het ruimtereizen steeds dichterbij.’ Volgens Charlotte zijn er meerdere wegen naar de maan.

Bergbeklimmen

Een uitspraak als deze komt voor haar omgeving niet als een verrassing. Zij zijn inmiddels wel wat van haar gewend. Een van haar hobby’s is namelijk bergbeklimmen. Zo beklom ze onder andere de Kilimanjaro en Mont Blanc. Haar laatste expeditie duurde bijna vier weken. Hoewel het (waarschijnlijk) niet te vergelijken is met kilometers de lucht in geschoten te worden, kan ze zich voorstellen dat dit hetzelfde gevoel geeft. “Ik denk dat je de ruimte niet in gaat voor voldoening, maar uit interesse. Het fascineert me dat er iets groters bestaat dan wij allemaal. Er valt nog zoveel te ontdekken. Ik ben er niet bang voor. En dat heb ik met bergbeklimmen ook. Het gaat om het mentale aspect en de nederigheid die het met zich meebrengt. Als iemand mij nu zou bellen dat ik mee mag met de eerste ruimtevlucht, dan zit ik in die raket,” zegt ze.

Haar huis staat vol met boeken over NASA, de ruimte en de maan. “Mensen verwachten dit vaak niet bij mij. Het is geen doorsnee interesse. Wel merk ik dat steeds meer mensen zich erin gaan verdiepen. Dankzij social media is de informatie tot dit onderwerp toegankelijker dan ooit geworden. We kunnen in real time zien hoe de ruimtevaart zich ontwikkelt.”

Lees ook
NASA deelt video van Marslanding: ‘Ongelooflijk’

WoMars

Haar liefde voor het heelal is zo groot dat ze heeft aangeboden om all female crew WoMars, te ondersteunen met onderhoud van de website en social media. Het team doet onderzoek naar het vrouwelijk lichaam in de ruimte, op wetenschappelijk, sociaal en medisch gebied. In oktober 2021 vertrekken ze naar Mars Desert Research Station, in Utah (VS), om dit onderzoek uit te breiden onder gesimuleerde Mars-condities.

Van de bijna 600 mensen die de ruimte in zijn geweest was slechts 10 procent vrouw. En dat betekent dat er een gebrek aan data over de reacties van het vrouwelijk lichaam is onder deze omstandigheden. Iets wat het WoMars-team graag wil aanvullen.

Twee van de zes vrouwen van WoMars hebben zich ook daadwerkelijk aangemeld bij ESA naar aanleiding van een oproep voor vrouwelijke astronauten. “Het zijn slimme vrouwen die dit ook daadwerkelijk kunnen,” zegt Charlotte.

Lees ook
Ruimtevaartorganisatie ESA zoekt nieuwe astronauten (en hoopt vooral op vrouwen)

Voorbeelden

De vrouwen van WoMars vormen voor haar een groot voorbeeld van wat er mogelijk is. Toch hebben vrouwen een grotere impact gehad op de ruimtevaart dan we denken. “Er zijn veel vrouwen die achter de schermen hebben meegewerkt aan diverse ontdekkingen die ruimtevluchten en verder onderzoek mogelijk hebben gemaakt. Denk aan Margret Hamilton die meehielp met het realiseren van de eerste stap op de maan. Katie Bouman die een zwart gat op beeld kreeg. Of het team van de Verenigde Emiraten (VAE), dat voornamelijk uit vrouwelijke wetenschappers bestaat die verantwoordelijk zijn voor de eerste Mars-missie van het land.”

Toch zou Charlotte niet snel naar Mars gaan. “Maar dat komt eigenlijk vooral omdat het momenteel niet mogelijk is om terug te keren naar de aarde, omdat de apparatuur daar nog niet op gemaakt is. De heenreis duurt bijna acht maanden. Als dit in de komende 20 jaar wel mogelijk wordt gemaakt, dan zou ik het zeker doen.”