Het leed dat daten heet. Redacteur Misha vraagt zich af waarom we na een breuk onze exen bestempelen met het label toxic. Is het tijd om de hand in eigen boezem te steken en te bekennen dat ook wij weleens ongezond gedrag vertonen?
Wekelijks schrijven de redacteuren van LINDA.meiden hoe het er bij hen voor staat op gebied van flirts, seks en relaties.
“Hij zei zus, maar deed zo”, dit zinnetje is in vele variaties van mijn lippen gerold en dan met name na een break-up. Dit moment waarop we terugblikken op waar het mis is gegaan, is veranderd in een heuse slachtpartij van onze voormalige lovers (voor wie de deur vaak nog op een kier staat, overigens).
Gewapend met een paar vriendinnen en een fles rosé spelen we de film van onze relaties af en pauzeren we bij de stukken waar de ander zich in onze ogen als een klootzak heeft gedragen. Het vuur wordt nog eens flink aangewakkerd wanneer de ex lelijke bijnamen opgespeld krijgt, en er herinneringen opgehaald worden aan situaties die we actief proberen te vergeten. Oh, en de woorden dat het leven beter zal zijn zonder [vul naam in] maken het feest compleet.
Termen als gaslighting, toxic en love bombing vliegen je om de oren tijdens de nationale moddergooiwedstrijd. En we vergeten voor het gemak dat wij ook niet altijd het schoolvoorbeeld van de perfecte partner waren. Hoewel vingers wijzen hartstikke lekker kan voelen, is het goed om eens na te gaan: waren we niet beiden toxic?
Een lover krijgt al gauw de term toxic naar het hoofd geslingerd als-ie zich niet gedraagt zoals je zou willen. Urenlang geen berichtje terug? Toxic. Verkeerde gezichtsuitdrukking als je praat over een willekeurig onderwerp? Toxic. Geen fan van gevoelens delen? Toxic. Nou ja, je snapt ‘m.
Geen rekening houden met andermans gevoelens is überhaupt ongezond te noemen. Dus praat je alleen met iemand uit pure verveling? Maak je steeds plannen om ze op het laatste moment af te zeggen, omdat je nooit van plan was om te gaan? Of ben je vrienden met een ex die nog altijd gevoelens voor je koestert? Dan vergeet je dat aan de andere kant van de lijn een echt persoon hangt, die bespeelt wordt als poppenkastpop. Onaardig en hartstikke, juist, toxic.
Lees ookGaby: 'Zo reageren mannen als ze weten dat ik openhartige columns schrijf'
Hi, mijn naam is Misha en ik ben ook weleens de toxic ex geweest. Niet altijd en gelukkig niet bij iedereen, maar ik durf met zekerheid te zeggen dat ik me schuldig heb gemaakt aan gedrag dat niet door de beugel kan.
Oké, voorbeeld. Ik was stapelverliefd en doodsbang om mijn gevoelens aan mijn lover op te biechten. Het zou me niet overkomen dat ik afhankelijk van hem werd. Daar ging mijn hele independent woman-houding, dacht ik. Dus maakte ik, nog in de wittebroodsweken, duidelijk dat ik hem niet nodig had. Ook liet ik weten dat mijn wereld niet zou stoppen met draaien als hij besloot eruit te stappen. Ja, met die woorden. Noem het wat je wil, maar gezond gedrag is het in ieder geval niet.
Mijn ex was niet gecharmeerd van mijn harde aanpak en snapte niet waarom ik juist die woorden koos om mijn punt te maken. Afijn, aan het woordje ex kan je al opmaken dat de relatie geen stand heeft gehouden. En dat is mede dankzij mijn toedoen. Daarmee wil ik overigens niet zeggen dat hij niet net zo hard heeft meegewerkt aan het naar de filistijnen helpen van onze relatie. Dit is het laatste dat we samen deden. *cries in single*
Ik ben niet trots op mijn eerdere gedrag en vraag me af waar de drang vandaan kwam om mijn zelfstandigheid op die manier kenbaar te maken. Hoopte ik dat hij zou inzien dat ik mogelijk the one that got away was, en daardoor harder voor me zou lopen? Of had het denkbeeldige tienjarenplan voor onze relatie me in de weg gezeten? Het was hoe dan ook een mismatch van verwachtingen, die de relatie uiteindelijk de das om deed. In mijn ogen was hij de boeman, maar ik denk dat ik in zijn belevenis hetzelfde pak droeg.
Heel wat jaren en een flinke portie zelfreflectie later, denk ik mijn ongezonde trekken te herkennen. Wat er in de toekomst hopelijk voor zal zorgen dat ik ze een halt kan toeroepen voor ze tot uiting komen. Als dat lukt, zou dat de eerste relatie zijn die ik niet (on)bewust saboteer.
Nog één laatste ding: het ligt niet altijd aan de ander. Maar ook zeker niet altijd aan jou. Relaties kunnen stuklopen op de kleinste dingen, maar durf ook af en toe in de spiegel te kijken in plaats van die mooie gelakte nagels naar een ander te wijzen.
Misha is 32 jaar en woont alleen in Amsterdam. Ze heeft een relatie van vier jaar en een van zes maanden gehad, inmiddels is ze zes jaar single.
Lees ookMisha: 'Ik werd meermaals ingewisseld voor andere vrouwen, is dit karma?'
