Lekker weg uit het ‘normale leven’ en genieten van de rust die een vakantie met zich meebrengt. Toch? Totdat het vakantiehuisje uit elkaar valt van ellende, je kind de waterpokken krijgt of je (ex-)man blijft mokken bij het zwembad.
In de rubriek ‘Vakantieleed’ delen vrouwen de vakantie die hen het best is bijgebleven. Om wat voor reden dan ook.
Wie
Linda van Gellekom (32)
Plaats van bestemming
Sal, Kaapverdië
Hik(je) op de weg
Taaie friet en een failliet vakantiecomplex
Wanneer Linda – zo’n vijf jaar geleden – 28 weken zwanger is, besluit ze om samen met haar partner op babymoon te gaan. Maar wel naar een rustige plek, zodat ze verplicht moeten stilzitten.
“We willen – ook op vakantie – altijd iets doen. Op Sal viel niet veel te beleven, dus dan moesten we die rust wel pakken. Gewoon lekker eten en drinken op een terrasje, mensen kijken, een beetje snorkelen. Dat was het idee. Ook was het winter, en op Kaapverdië is het dan nog lekker weer.”
Ze kiezen niet voor een all inclusive, maar gaan zelf op de bonnefooi. Met de transferbus worden ze – als enigen – afgezet bij hun appartementencomplex. En daar staat hen een grote verrassing te wachten. “Er zaten kranten en vuilniszakken tegen de ramen geplakt, de winkeltjes die erbij hoorden waren dicht, het pinautomaat was stuk en het zwembad lag vol bladeren.”
Er loopt amper tien man op het aardig grote vakantieterrein en ook voor het welbekende praatje van de reisorganisatie komt niemand opdagen. “Online zag het er allemaal heel mooi uit, maar eenmaal op Sal merkte je aan alles dat het vakantiecomplex failliet was. Ik dacht alleen maar: dit kan niet. Hier horen wij niet te zitten.”
Ook in hun appartement zelf zijn er gebreken. “Uit de douche kwam geel water, overal liepen insecten en het was gewoon smoezelig. Wat wij thuis als topper gebruiken, was daar het bed. Met zo’n veerspiraal.”
Als ze de reviews doornemen, wordt alles bevestigd. “Het complex bleek inderdaad failliet. Op een paar huisjes na, om toch wat inkomsten te genereren. De reisorganisatie legde de verantwoordelijkheid bij onszelf, en vroegen we het aan die paar man personeel, dan was het antwoord: ‘Verbouwen’. We probeerden nog een all inclusive te boeken, maar alle hotels zaten vol.”
De twee besluiten het stadje in te gaan, en in ieder geval te genieten van de zee en het lokale eten. “Overal was het dor en droog, er lag veel afval, en auto’s reden als gekken over het eiland. Het water was nog veel te koud, dus dat werd ook niks. En bij de terrasjes konden we enkel hamburgers met friet krijgen. Bestelden we patatjes, was het twee keer gefrituurd. Dat was toch wel de druppel.”
Ondanks de taaie friet, liggen de twee die middag toch nog even op een strandbedje. Met de nadruk op even. “Voor mijn gevoel lagen we daar al de hele dag, maar toen mijn man zei dat het pas half drie was, keken we elkaar even aan met zo’n blik van ‘dit is echt niks voor ons’.”
Ze boeken – na twee dagen vakantie – een ticket terug naar huis. “Thuis verklaarde iedereen ons voor gek. ‘Maak er toch het beste van, blijf zitten’ en ‘Je hebt ervoor betaald’. Maar eenmaal thuis waren we zo opgelucht. Het geld kregen we niet terug, maar moet je daar dan blijven om nog een paar honderd euro over de balk smijten voor taaie friet? We hebben voor onszelf gekozen, en dat voelde goed.”
Tegenwoordig checkt Linda eerst de reviews, voordat ze een vakantie boekt.
Jouw verhaal delen? Mail dan een korte samenvatting, je telefoonnummer en eventuele foto’s naar michelle.vandermolen@linda.nl onder vermelding van ‘Vakantieleed’.
Pascale brak al op eerste vakantieavond haar enkel: 'Douane rammelde wantrouwend aan gipsbeen'
