Als headhunter selecteert Christine Changoer (35) kandidaten voor de top van het bedrijfsleven. Een divers bedrijfsleven vindt zij belangrijk. En daarvoor zijn volgens haar óók witte mannen nodig.
“Het is mijn doel álle hokjes te doorbreken. Ook het hokje van ‘de witte man’.”
“Een cultuurmagneet”, zo kenmerkt Changoer zichzelf. Ze heeft Indiaanse roots en brengt haar eerste kinderjaren door in Suriname. Op haar zesde verhuist de familie Changoer naar Nederland. “Ik ben gewend een bepaalde sensitiviteit te ontwikkelen voor alles wat niet ‘eigen’ is en ik kan makkelijk connecten.”
Eenmaal in Nederland ziet de jonge Changoer haar vader worstelen met zijn werkloosheid. Ondanks zijn voorgaande baan bij het Surinaamse Ministerie van Financiën vindt hij hier geen werk. “Hij werd in een hokje gestopt waar hij niet meer uitkwam.” Zijn strijd is één van Changoers drijfveren om te streven naar een divers bedrijfsleven. Bovendien mist Changoer in haar jeugd zelf rolmodellen waaraan zij zich kan optrekken. “Ik wil de nieuwe generatie inspireren in hun dromen en ambities.”
'Oprechte diversiteit uit zich achter de schermen, niet in een Pride Whopper'
In gesprekken met bestuurders hoort zij als headhunter steeds vaker de roep om een diverse selectie aan kandidaten. Dat die bestuurders zelf vaak witte mannen zijn, ziet Changoer niet als belemmering. “Het levert ons niets op om witte mannen uit te sluiten. We hebben ze juist nodig om het grote diversiteitsprobleem aan te pakken.”
Bovendien stipt zij een ander punt aan: “Als wij het hebben over witte mannen, stoppen wij hen óók in een hokje.” De headhunter ziet het juist als haar doel alle hokjes te doorbreken.
Volgens haar zien steeds meer bedrijven in dat zij verschillende mensen en perspectieven moeten binnenhalen om hun organisatie gezond en toekomstbestendig te houden. De vraag om multiculturele diversiteit is groot, ziet ze. “Bij de opdrachten die wij binnenkrijgen wordt steeds vaker gezocht naar een specifiek profiel, omdat dat nog ontbreekt bij de samenstelling van een bestuur.”
In de toekomst hoopt Changoer dit soort gesprekken niet meer te hoeven voeren. “Eigenlijk is het belachelijk dat dit nodig is.” Een van haar andere doelen is het creëren van rolmodellen die zijzelf vroeger miste. Ze wil dat de volgende generatie een veelzijdig beeld aan mensen ziet. “Als we nu kijken naar de top van het bedrijfsleven of televisie zien we voornamelijk witte mensen. We moeten veel meer andere verhalen horen.”
Maxine Williams is chef Diversiteit bij Meta: 'Mark was vanaf de eerste dag een en al oor'
