Ze vond oude videobanden op zolder, dook in herinneringen en maakte een ode aan Nederlands grootste filmicoon Rutger Hauer, Like Tears in Rain. Regisseur Sanna Fabery de Jonge wist: dit verhaal móet verteld worden. En dat werd beloond – met een staande ovatie en een filmprijs in Beverly Hills.
Haar film Like Tears in Rain, over het leven van Rutger Hauer, raakt harten over de hele wereld. Op het Beverly Hills Film Festival won Sanna – Rutgers peetdochter – de prijs voor beste documentaire.
Sanna Fabery de Jonge zat samen met Ineke Hauer-Ten Cate – de vrouw van Rutger Hauer – nietsvermoedend op de achterste rij in de balzaal in The Beverly Hilton Hotel. Moe maar voldaan na een week vol screenings, dachten ze nog geen paar uur eerder: zullen we straks naar huis gaan? Het is maar beter dat ze dat niet gedaan hebben: Like Tears in Rain, de documentaire over Rutger Hauer, werd uitgeroepen tot beste documentaire van het Beverly Hills Film Festival. “Ik had het écht niet zien aankomen”, zegt Sanna tegen LINDA. “We waren totaal overvallen, ik had zelfs geen speech voorbereid.”
Het festival is geen kleintje: duizenden inzendingen vanuit de hele wereld stromen jaarlijks binnen. Slechts een klein deel wordt geselecteerd. De film kreeg al eerder in de week een screening in het iconische TCL Chinese Theatre waar het publiek haar na afloop trakteerde op een staande ovatie. “Mensen kwamen met tranen in hun ogen naar me toe. Jong en oud: velen waren geraakt. De film heeft meerdere lagen. Over vriendschap, onvoorwaardelijke liefde, trouw blijven aan jezelf. Iedereen haalde er iets anders uit.”
De documentaire is meer dan een portret van Nederlands grootste filmicoon. Familieleden en vrienden tonen de mens achter de filmster. Bescheiden, vol liefde en nooit oordelend. “Ik wilde niet dat het over míj ging”, zegt Sanna. “Maar ik wilde wel dat de kijker werd meegenomen in een persoonlijk verhaal, het verhaal zoals ik Rutger ken. Daarbij hoop ik dat na het zien van de documentaire iedereen een beetje zoals Rutger wil leven.” En dat is gelukt. De film bevat nooit eerder vertoonde privébeelden van Hauer, opgedoken uit een verloren gewaande doos op zolder. “Die doos was een emotionele schatkist.”
Tijdens het maakproces – dat ruim drieënhalf jaar duurde – stuitte Sanna op talloze videofragmenten waarin Rutger recht de camera inkijkt, en filmmakers aanspoort hun hart te volgen. “Alsof hij het tegen mij had. Soms zat ik vast in de edit of moest ik een belangrijke keuze maken, en dan kwam er weer zo’n video tevoorschijn. Dan luisterde ik naar zijn advies. Dat was zo bijzonder, dat is me echt bijgebleven.”
Naast de archiefbeelden komen ook mensen die voor hem belangrijk waren aan het woord: van Paul Verhoeven tot Whoopi Goldberg. Sanna selecteerde de mensen die het dichtst bij Rutger stonden. “Iedereen had wel een verhaal over hoe Rutger hun leven had geraakt.” En de muziek van Matthijs Kieboom maakt het af. “Hij is zó getalenteerd. Zijn composities vertellen het verhaal precies zoals het was.”
Rutger Hauer overleed in 2019, maar zijn invloed leeft voort – in zijn werk én in de mensen die hij raakte. Sanna: “Op zijn memorial, toen ik erachter kwam wat hij voor velen betekende, dacht ik: ik moet hier iets mee doen. Hij was een levenskunstenaar. Eigenzinnig, een mooi mens. Dit is mijn eerste film als regisseur en schrijver en dat heeft een bijzondere aanleiding.” De acteur was meer dan een Hollywoodster; hij bracht met kerst taarten naar de medewerkers van het tankstation, richtte de Starfish Foundation op, stond altijd klaar voor anderen. “Als hij in actie kon komen deed hij dat.”
Wat Rutger ook bijzonder maakte, is dat je hem nooit helemaal kon doorgronden. “Zelfs na het zien van de documentaire blijft er een mysterie om hem heen hangen”, vertelt Sanna. “En dat is ook oké.” Zijn nalatenschap is voelbaar, ook in Los Angeles. “Iedereen kent hem daar. Mensen kwamen naar me toe op het festival: ze hielden van hem.”
Sanna woont nu al ruim tien jaar in Los Angeles. “Hier in LA is iedereen enthousiast, alles kan en mag. De filmwereld is hier zó levendig. En het mooiste? Mensen gunnen elkaar succes. Ze mailen me, geven tips, brengen je in contact met anderen. Iedereen helpt elkaar.”
Hoewel de documentaire een diepe persoonlijke lading heeft, wist ze het professionele met het emotionele knap te balanceren. “Natuurlijk waren er momenten dat het me raakte. Vooral bij het interview met mijn moeder, toen ze herinneringen ophaalde… dan mis je iemand ineens weer zo erg.” Maar ook die kwetsbaarheid maakt de film juist krachtig.
Nu ze haar eerste prijs gewonnen heeft, wil Sanna nog meer maken. “Ik heb allemaal leuke ideeën. Ik ben aan het pitchen in Nederland en Amerika. Hopelijk komt er snel wat op mijn pad.” Wat Rutger haar naliet? De liefde voor film en televisie. “Ik ben 52 en heb net een carrièreswitch gemaakt. Dat is toch geweldig. En ik weet nu: je moet het gewoon doen. Leef zoals Rutger. Laat je niet leiden door angst. Blijf dicht bij jezelf. Dan komt alles wat bij je hoort vanzelf.”
Ineke Hauer-Ten Cate en Sanna Fabery de Jonge
'Nederland is zijn grootste filmacteur verloren': een profiel van Rutger Hauer (1944 - 2019)
