Op de middelbare zoende je met de ex van je beste vriendin of je hebt per ongeluk de laptop van je kind kapot gemaakt en de hond de schuld gegeven: iedereen heeft verhalen die ze liever voor zichzelf houden.
In de rubriek ‘Het biechthok’ delen vrouwen geheimen die ze (bijna) nog nooit aan iemand hebben verteld. Vandaag de beurt aan Cecile*: ze vroeg een oude vriend in een opwelling of hij haar kwam opzoeken op Bali, maar hij bleek smoorverliefd.
“We leerden elkaar jaren geleden in Australië kennen, in een hostel in Melbourne. We konden het meteen goed vinden en gingen veel samen de stad in. Ik merkte toen al wel dat hij me leuk vond – hij probeerde me weleens te zoenen – maar ik dacht daar niet zoveel van. Hij was een enorme flirt en we hadden op die momenten ook altijd al het nodige gedronken.
Pas op één van de laatste avonden dat ik in Melbourne was, hebben we wel gezoend. Maar ook toen dacht ik: we zijn backpackers, dit is allemaal super vrijblijvend. Hij bleef daar om te werken, ik reisde verder richting Azië.
Vervolgens hebben we wel contact gehouden. Eerst was dat bijna dagelijks, later werd dat steeds sporadischer. Toen ik terug naar Nederland ging, was ik er inmiddels wel een beetje klaar mee. Ondertussen besloot hij in Australië te blijven en bleef hij maar contact zoeken. Onze gesprekken waren oppervlakkig, over de dagelijkse dingen. Ik dacht dat hij misschien een beetje eenzaam was daar en wilde hem daarom ook niet helemaal afwimpelen.”
Tanja ontmoette Jurre paar dagen voor haar wereldreis: 'Hij vloog voor mij naar Bali'
“Een paar jaar later hadden we nog steeds af en toe contact. De coronaperiode was net voorbij en de wereld ging langzaam weer open. Ik had besloten dat ik die zomer alleen naar Bali wilde, maar vond het wel een beetje spannend. Het was alweer jaren geleden dat ik op soloreis was geweest en na corona had ik – net als iedereen – toch wat meer last van social anxiety. Ik dacht: straks zit ik daar drie weken alleen en vind ik het verschrikkelijk. Wat moet ik dan doen?
De backpacker van toen woonde op dat moment nog steeds in Australië, dus Bali was niet zo ver voor hem: ik zag het een beetje zoals Spanje of Frankrijk voor ons. Dat kon toch niet zo duur zijn? Als grap stuurde ik hem dat ik naar Bali ging, en dat hij langs kon komen als hij in de buurt was. Ik bedoelde het dus eigenlijk niet serieus, maar zo vatte hij het wel op. Meteen boekte hij een ticket.
De afspraak was dat we elkaar daar af en toe zouden zien, maar dat we wel allebei onze eigen reis zouden maken. Tot hij ineens vroeg of hij bij mij op de hotelkamer kon slapen. Toen heb ik wel meteen gezegd dat ik dat niet prettig vond. Dat begreep hij, dus heeft hij voor zichzelf aparte hotels geboekt.”
“Toen ik hem voor het eerst zag, dacht ik: wat heb ik gedaan? Ik kreeg er oprecht buikpijn van. Meteen merkte ik dat ik de band die we op reis hadden mooier had gemaakt dan het was. Als backpacker vind je alles leuk en gezellig, maar buiten die bubbel bleef er weinig van over. Ik dacht: mijn god, ik heb hem helemaal naar Bali laten komen en moet niets van hem hebben.
We gingen die avond uit eten en ik merkte meteen dat hij alweer aan het flirten was. Daar had ik geen zin in, dus heb ik een heel verhaal over een neprelatie opgehangen. Ik zei dat ik héél verliefd was. Hij vond het maar gek dat ik nooit eerder over deze vriend was begonnen, dus zei ik dat het allemaal nog heel pril was. Ik dacht dat het daarmee klaar was, maar niets bleek minder waar.
Aan het einde van de avond probeerde hij me te zoenen. Ik zei dat ik dat écht niet wilde omdat ik een vriend had. Hij vroeg waarom ik hem helemaal naar Bali had laten komen als er niets tussen ons was, en nodigde me die avond ook steeds uit in zijn hotel. Ik hield vol: hij mocht me een knuffel geven, that’s it.”
“Die nacht lag ik in paniek wakker, want ik moest nog wel met deze gast optrekken. Hoe ging ik dat in godsnaam doen? Vervolgens heb ik daarin de juiste balans proberen te vinden. Overdag ging ik bijvoorbeeld met hem naar een beachclub – ook om wat geld te besparen – en ’s avonds alleen uit eten. Ik merkte aan hem dat hij dat niet leuk vond, maar hij accepteerde het wel.
Uiteindelijk kwam het moment dat ik alleen verder zou trekken naar een andere plek. Op de avond dat we afscheid zouden nemen, vertelde hij dat hij tóch bijna dezelfde route als ik zou doen. Daar was ik natuurlijk helemaal niet blij mee, want nu was ik nóg niet van hem af. Toen hij me aan het einde van de avond wéér probeerde te zoenen, ben ik boos geworden en weggelopen.
Vervolgens kreeg ik een héél lang bericht van hem: een soort liefdesverklaring. Hij vertelde dat hij in Melbourne al helemaal gek op me was en dat hij me al die jaren niet uit zijn hoofd kon krijgen. En dat hij, toen ik hem vroeg naar Bali te komen, dacht dat ik hetzelfde voor hem voelde. Ook vertelde hij dat hij 1200 euro voor zijn ticket had betaald: veel meer dan ik vanuit Nederland.”
Maaike stal het favoriete jasje van haar zus en knipte het kapot: 'Anders paste ik het niet'
“Ik voelde me enorm schuldig, maar tegelijkertijd heb ik wel benadrukt dat ik nooit heb gezegd dat ik hem leuk vond en dat hij dat zelf had ingevuld. En dat het beter was dat we elkaar niet meer zouden zien. We hebben daarna nog wel wat oppervlakkig appcontact gehad, maar het leek klaar. Tot hij me vroeg of ik hem toch nog één keer wilde zien voordat ik terug naar Nederland zou gaan. Ik voelde me zo schuldig dat ik daarmee instemde, al moest hij me wel beloven dat zich niets in zijn hoofd haalde. Er zou écht niets gebeuren tussen ons.
Uiteindelijk hebben we toen best een gezellige avond gehad, waarin hij veel over zichzelf deelde en emotioneel werd. Tot hij me aan het einde van de avond wéér probeerde te zoenen. Ik heb hem weggeduwd en gezegd: ‘Dit gaat niet. Ik wens je oprecht alle goeds met alles, maar we zijn klaar.’ Vervolgens ben ik weggelopen, en hebben we eigenlijk geen contact meer gehad.
Jaren later was hij in Amsterdam en stuurde hij ineens een bericht. Hij vroeg of ik hem wilde zien en ik heb ‘nee’ gezegd. Natuurlijk heb ik me nog vaak schuldig tegenover hem gevoeld: ik heb die hele vakantie buikpijn gehad. Vooral omdat hij zoveel geld voor dat vliegticket had betaald. Tegelijkertijd denk ik ook: we kenden elkaar nauwelijks en we hadden elkaar al jaren niet gezien. Het is ook een beetje gek om me dan zo’n beetje de liefde van je leven te noemen.”
Heb je ook een verhaal dat je nog (bijna) nooit met iemand gedeeld hebt, maar wel kwijt moet? Mail dan je naam, leeftijd en een samenvatting van jouw verhaal naar lezer@linda.nl en wie weet nemen we contact met je op. Geen zorgen, je verhaal plaatsen we anoniem.
*De naam Cecile is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Lisa verstopte tijdens de scheiding het laatste stukje van de puzzel van haar ex: 'Ik was het zó zat'
