Jolanda* (40) was vijftien toen ze voor het eerst in aanraking kwam met drugs. Wat begon met een pilletje op een houseparty, eindigde in een jarenlange verslaving en een zwaar afkickproces. Inmiddels is ze al ruim tien jaar clean.
“Ik ben ervan overtuigd dat ik nooit meer ga gebruiken”, vertelt ze trots aan LINDA.nl.
Jolanda is meteen verkocht, als ze in haar tienerjaren voor het eerst speed gebruikt. “Wat een energie! En wat was ik eigenlijk grappig en scherp.” Zelfs de kater vindt ze niet erg. “Lekker brak en vaag met m’n gabbers ergens afteren.” Vlak voor haar achttiende verjaardag krijgt Jolanda op een feestje per ongeluk wat lsd binnen en dat valt niet goed. “Ik werd er naar van en zag alles vervormen. In de trip was ik alwetend en ik maakte de oerknal én het einde der tijden mee.”
Wat eerst een verlicht gevoel is, verandert al snel in angst en paranoia. “Ik ben van het balkon gesprongen en blijven rennen tot ik thuis was”, vertelt Jolanda over de trip. Ze denkt dat ze zich na een nacht slapen wel weer beter voelt. “Maar dat was niet zo. Ik zat opgesloten in mijn eigen lijf.” Ze heeft het gevoel dat ze alles opnieuw moet leren, waaronder slapen. “Ik deed braaf om 22.00 uur m’n ogen dicht en dan ging ik wachten tot ik in slaap viel. Maar mijn geest bleef actief.” Haar oplossing was speed gebruiken. Om tegen de moeheid in, toch energiek en vrolijk te zijn. Maar de combinatie van de drugs, de vermoeidheid en problemen thuis zorgen ervoor dat Jolanda op een psychiatrische afdeling in het ziekenhuis belandt.
“Ik was uitgeput en gesloopt, maar daar was ik aan gewend geraakt.” In het ziekenhuis helpen ze haar om weer een ritme te krijgen en de drugs te laten staan. Ze neemt een hondje en er wordt Autisme Spectrum Syndroom geconstateerd. Daardoor krijgt ze een Wajong-uitkering en heeft ze ‘geen maatschappelijke verplichtingen meer’. Eenmaal buiten valt ze terug in haar patronen, waar drugs gebruiken een groot onderdeel van is. “Na een poosje realiseerde ik me dat ik al een half jaar, zonder uitzondering, dagelijks aan de speed zat.” In die tijd gebruikt ze 50 tot 100 gram per week.
Kelly (32) maakte docu over alcoholverslaafde vader: 'Je weet als kind dat er iets mis is'
Ruim vier jaar is Jolanda zwaar afhankelijk. “Mijn redding is echt geweest dat het zuivere amfetamine was zonder versnijdingsmiddelen, anders had ik het niet overleefd.” Het omslagpunt laat op zich wachten tot vlak voor haar dertigste verjaardag, want eigenlijk heeft ze het best wel naar haar zin.
“Mijn hondje en ik waren naar een festival, maar het was ronduit stom. Stomme mensen, het was te warm, er was stomme muziek en ik had een slecht humeur.” Jolanda trekt zich terug in haar tent om drugs te doen en komt er alleen af en toe uit om haar hondje uit te laten. Totdat tijdens de laatste nacht van het festival het flink mis gaat. “Ik werd wakker door geschreeuw, mijn tent stond in de fik. Ik gooide m’n hondje naar buiten en rolde zelf ook op het gras.” Achter haar stort de tent in door de vlammen. Maar de ellende is nog niet voorbij. Jolanda’s hondje vlucht in paniek het terrein af. Daar wordt hij doodgereden. “Mijn wereld stortte in, maar zijn overlijden was het begin van mijn redding.”
Jolanda is zo verdrietig dat haar drugsgebruik drastisch vermindert. Haar lijf herstelt langzaam, waardoor ze zelfs onverwachts zwanger raakt. “Toen ik de positieve test in mijn handen had, besloot ik acuut te stoppen met de drugs.” Ze belt zelf de verslavingskliniek voor hulp bij het afkicken, maar die hebben pas over drie maanden een plekje. Jolanda neemt het heft in eigen handen en sluit zich met een lading gezond eten en drinken op in haar boshuisje. “Ik ben het gaan uitzitten in de hoop dat ik het zou overleven.” Ze is drie weken ontzettend ziek en uitgeput, maar “gebruiken was geen optie meer”.
Jolanda verhuist niet lang daarna naar een gehucht waar ze niemand kent en niemand van haar oude leven haar kan vinden. Daar bevalt ze van een gezonde baby, die inmiddels negen jaar oud is. “Afgelopen oktober was ik tien jaar clean!” Zelfs na al die jaren heeft de voormalige verslaafde nog wel eens een moeilijk moment. “Dan denk ik: ach één lijntje… even lekker energiek en vrolijk en dan hou ik het bij die ene. Haha, yeah right. Gelukkig gaat de trek weer voorbij.”
Twee jaar geleden komt Jolanda erachter dat ze helemaal niet autistisch is. Haar klachten blijken een resultaat van lsd-psychose PTSS, waar ze in therapie hard aan gewerkt heeft. “Ik kan zeggen dat ik me er helemaal zelf heb uitgevochten, maar zo zou het niet moeten zijn. Je zou te allen tijde hulp moeten krijgen bij het afkicken als je gemotiveerd bent”, vindt Jolanda. “Ik ben ontzettend trots. Never again, en als ik kan afkicken, met mijn hoeveelheden, dan kan iedereen het op z’n minst proberen toch?”
*Jolanda is een gefingeerde naam, haar echte naam is bekend bij de redactie.
In de nieuwste LINDA. vertellen nog vier ex-verslaafden hun heftige, maar inspirerende verhaal. Het nummer ligt nu in de winkels en is ook online te bestellen. Mis ‘m niet.
Wilma (46) was verslaafd: 'Ik stond op met morfine, pakte dan wijn en belde 's middags de dealer'
