Een jaar geleden vertelde Peter in L’HOMO. dat hij soms jarenlang geen contact had met zijn gereformeerde ouders nadat hij uit de kast kwam. Inmiddels spreken zij elkaar al vier jaar niet meer.
Toen zij de laatste keer weer toe waren aan contact, nam hij namelijk definitief afscheid van hen, omdat hij moe was van het wisselende contact met zijn ouders. Wij belden Peter op om te vragen hoe hij zich nu voelt.
Lees ook
Heftig: homoseksuele Peter neemt in brief afscheid van zijn gelovige ouders
Terug naar het begin: je hebt eigenlijk nooit echt een goede relatie gehad met je ouders.
“Laat ik het zo zeggen: vanaf toen ik uit de kast kwam bij mijn ouders tot de brief – zo’n dertien jaar later – is het contact zeer wisselend geweest. Ik was eigenlijk alweer bang voor hun afscheid, vanaf het moment dat ze me weer hadden toegelaten. Toch heb ik dit ook zelf dertien jaar lang door laten gaan. Met mijn vinger naar de kerk wijzen? Dat zeker, maar ook naar mijn ouders zelf.
Waarom dan?
“Ik neem het slechte contact mijn ouders kwalijk en niet zo zeer het geloof op zich. Mijn ouders zijn goed opgeleid en kunnen prima nadenken. De toewijding voor het geloof nam bij mijn ouders met de jaren toe. Ik ken ze nog als liberale mensen, we hadden zelfs een tijdje een televisie in huis, maar die ging de deur uit naarmate mijn ouders ‘strenger’ gingen geloven.”
Lees ook
L’HOMO. vanaf nu ook op Instagram (en daar zie jij als eerste de cover)
Het blijven toch je ouders, vind je het daarom niet lastig om niks meer van hen te horen?
“Ik heb er nu eerlijk gezegd totaal geen moeite meer mee. Je moet je beseffen dat onze relatie gewoon écht niet werkte. Anders dan de relaties met mijn vrienden of vriendje. Die houden gewoon stand. Ongeacht wie of wat je bent. Sinds enkele maanden kan ik eigenlijk stellen: het is écht afgesloten.”
Hebben mensen uit de Gereformeerde Gemeente gereageerd op je brief of interview in L’HOMO. vorig jaar?
“Nee, eigenlijk niet. Wél heb ik reacties gekregen van jongeren uit de Gereformeerde Gemeente die in eenzelfde situatie zitten: ze worstelen met hun geaardheid en het geloof. Ik merk dan wel eens dat die jongeren het al moeilijk vinden om met mij over hun geaardheid te praten. Door die kerk worden hun situaties soms ook zó kwetsbaar gemaakt, dat ik vaak niet meer kan doen dan advies geven.”
Onlangs heeft het Reformatorisch Dagblad flink wat stof doen opwaaien met een anti-homopamflet. Hoe hebben je ouders dat meegekregen, denk je?
“Nou, wat ik sowieso stuitend vind is het verkapte beeld van een ‘normaal gezin’ bij de adverteerder of het Reformatorisch Dagblad. Kijk, dat je zoiets denkt is nog tot daaraan toe, maar dat je mensen opstookt met zo’n petitie vind ik wel echt erg. Misschien hebben mijn ouders ‘m ook wel getekend: eens zijn ze het er sowieso mee. En ik benadruk daarom nogmaals: ik vind het goed zo. Ze veranderen niet en zullen mij altijd op de zonde moeten blijven wijzen, als het contact er is. En daar pas ik voor. Ik voel me nu zonder het contact écht goed.”
L’HOMO. 10 ligt nu in de winkel en je kunt ‘m ook lezen op Blendle (€). Wil je continu op de hoogte blijven van het laatste gay-nieuws? Mooi: L’HOMO is ook op Instagram te vinden. Oh, en daar serveren we je ook een hoop mooie mannen.
