Zelfdoding

Ook in mijn eigen familie heb ik dit meegemaakt. In Turkije pleegde een vrouw uit onze kring zelfmoord na jaren van mishandeling. Niet omdat ze psychisch ziek was, maar omdat ze geen uitweg meer zag. Hoeveel vrouwen zoals zij verdwijnen uit het leven zonder dat hun dood wordt erkend als gevolg van geweld? Zonder dat hun naam ooit genoemd wordt in de statistieken.

De Britse criminoloog Jane Monckton Smith wijst erop dat in het Verenigd Koninkrijk wekelijks tien vrouwen overlijden door zelfdoding nadat ze slachtoffer zijn geweest van huiselijk geweld. Ze deed onderzoek, sprak met nabestaanden. “Op een gegeven moment moest ik stoppen”, vertelde ze. “Het werd me te veel. Die vrouwen werden zélf als het probleem gezien. Alsof hún gedrag de oorzaak was van hun lijden.”

Het is een patroon dat we maar niet doorbreken: vrouwen die om hulp roepen, worden afgedaan als ‘hysterisch’, ‘instabiel’ of ‘lastig’. Intussen worden ze thuis, in wat hun veiligste plek zou moeten zijn, systematisch vernederd en geïsoleerd.

'Ryan wilde een vrij mens zijn, haar vrijheid is haar dood geworden, want haar eigen familie heeft haar vermoord'Lees ook

Huiselijk geweld

In 2018 probeerde ze te scheiden. In 2021 opnieuw. Toen sloeg haar partner het huis kort en klein. De politie was op de hoogte. Er waren meerdere meldingen, meerdere aangiftes. En toch besloot ze uiteindelijk terug te keren. Haar partner kleineerde haar regelmatig met kwetsende opmerkingen over haar uiterlijk. Hij noemde haar dik en lelijk, woorden die haar zelfbeeld diep aantastten. Het leidde ertoe dat ze meerdere cosmetische operaties onderging in een poging zichzelf te veranderen. Verbaal geweld mogen we niet onderschatten het is onzichtbaar, maar laat verwoestende sporen achter. Daarnaast was hij een structurele vreemdganger, die haar keer op keer respectloos behandelde en haar waardigheid aantastte.

Nu, na haar dood, komen de verhalen naar buiten. Op sociale media delen bekenden en buren hun herinneringen. Een vrouw bevestigde haar bericht en gaf aan met haar te willen praten over huiselijk geweld. Ze liet mij de berichten zien die haar verhaal onderbouwen. Allen bevestigen het patroon van ernstig huiselijk geweld. Ze had zoveel doorstaan. Tot het op een dag genoeg was. Ze laat drie kinderen achter. Kinderen die nu zullen opgroeien zonder hun moeder. Die haar stem, haar geur, haar troostende aanwezigheid nooit meer zullen kennen.

Achter de glimlach schuilt angst

In veel culturen, waaronder de Turkse, rust nog altijd een zware schaamte op het praten over huiselijk geweld. Achter de glimlach van veel vrouwen schuilt echter angst.

Zij is gestorven aan iets dat geen enkele vrouw zou mogen meemaken: structureel geweld en vernedering. Laten we haar verhaal blijven vertellen. En laten we haar dood erkennen voor wat het werkelijk is: zelfmoord door systematisch geweld. We moeten als samenleving beter leren handelen. Alert zijn wanneer een vrouw signalen afgeeft dat haar thuis geen veilige plek is. Want soms gaat het niet alleen om haar leven, maar ook om de wereld die ze voor haar kinderen had kunnen betekenen.

Worstel je met suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat er dan over. Bel 113 of ga naar www.113.nl. Stichting Zelfmoordpreventie is 24 uur per dag en zeven dagen per week bereikbaar.

Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

'Deze vrouw is moeder en ondernemer, maar leeft dagelijks in doodsangst om vermoord te worden door haar ex-man'Lees ook