Hij veranderde in een dronken tiran

Ze ontmoette hem via social media. Het leek een droom die uitkwam: een charmante man, die haar op handen droeg, haar het gevoel gaf eindelijk gezien te worden. Hij luisterde, toonde interesse in alles wat ze zei en na jaren van stil verlangen dacht ze dat ze gevonden had wat iedereen zoekt: iemand die haar begreep. Vier maanden later trouwden ze. Wat ze toen nog niet wist, was dat het geen liefde was, maar een strategie. De loverboy-tactiek, vermomd als huwelijk.

Tijdens haar eerste zwangerschap kantelde alles. De lieve man veranderde in een dronken tiran die controle over haar eiste. Hij verloor zijn rijbewijs, kwam ’s nachts thuis met alcohol op en de man die ooit begripvol leek, schreeuwde nu om macht. Ze moest kiezen tussen haar vrienden en hem, en hoewel ze dapper haar vrienden niet opgaf, hoorde ze om zich heen slechts de sussende stem van haar omgeving: ‘Alles komt goed, accepteer het nou maar.’ Maar niets kwam goed; integendeel, het werd erger.

Vluchten om te overleven

Na de geboorte van hun eerste kind werd het geweld mentaal én fysiek. Als ze uitgeput even wilde rusten, noemde hij haar een ‘vies varken’. Hij verbood haar contact met haar familie. En toen ze opnieuw zwanger raakte, dreigde hij haar te verlaten als ze het kind niet zou houden, noemde haar een ‘loeder’. Tot die ene dag dat hij haar in elkaar sloeg waar de kinderen bij waren. Haar neus opgezwollen, haar ogen blauw. Ze deed aangifte, maar hij werd niet veroordeeld: te weinig bewijs, geen getuigen. En zo begon haar vlucht.

'Achter elk nieuwsbericht over een vermoorde vrouw, schuilt een kind dat wacht op mama'Lees ook

Hij bleef haar achtervolgen. Gooide vuurwerk voor haar raam, schold haar vrienden uit, bedreigde haar hulpverleners, schreef zelfs de namen van hun kinderen op een oorlogsmonument. Sinds 2016 leeft ze ondergedoken, nadat er in zijn huis een wapen was aangetroffen. Dit betekende een geheim adres, post via het gemeentehuis, geen sportschool, geen sociaal leven. Haar bestaan heeft sindsdien gedraaid om onzichtbaar blijven. Ze mag er niet zijn en dus niet bestaan.

Tijd voor een wet die vrouwen beschermd

Als Clare’s Law, de Britse wet die burgers het recht geeft om bij de politie te informeren naar het gewelddadige verleden van hun partner, hier al bestond, had ze hem nooit getrouwd. De politie wist dat hij een verleden had met wapens, agressie en drank – iets waar zij nooit van op de hoogte was. In Nederland is een motie daartoe inmiddels aangenomen, ingediend door Mutluer, Becker en Van der Werf, maar de wet moet nog worden ingevoerd.

Ze wil haar verhaal vertellen. Niet om medelijden te krijgen, maar om een systeem aan te klagen dat slachtoffers laat verdwijnen, een systeem waarin de dader vrij mag ademen, terwijl de vrouw die hij vernederde, sloeg en bedreigde, opgesloten zit in angst. ‘Ze noemen het veilig onderduiken’, zegt ze in tranen. ‘Maar wat is veiligheid als je niet meer mag leven?’ Astrid Holleeder is op een dag weer gaan leven. Ik wens deze vrouw hetzelfde.

Voel je je onveilig in je eigen huis of heb je het gevoel dat iemand in je omgeving in een onveilige situatie verkeert? Je kunt Veilig Thuis 24/7 bellen op 0800 2000 voor advies of om een melding te maken. Ook kun je hen anoniem chatten. Heb je te maken met direct gevaar, bel dan 112.

Geweld tegen vrouwen is geen incident, het is een structureel probleem. En het wordt tijd voor een nationale aanpak. Dit gaat iedereen in onze samenleving aan. Vrouwen moeten in Nederland veilig kunnen zijn. Altijd en overal. Teken daarom onze petitie. Meer weten? Alle informatie vind je hier.

Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

'Hij probeerde haar 2 keer te vermoorden: maar geweld hoorde erbij zeiden haar ouders, scheiden niet'Lees ook