Aan alle zoete vakantiepraktijken komt een eind. De hunkering, de geuren, smaken, indrukken, vakantiekleding (of afwezigheid daarvan) en aanwezigheid van mensen die relaxter, knapper en leuker zijn dan thuis. Onze gevoelslevens bloeiden op, maar de vakanties lopen af en iedereen zwemt willoos terug de regenachtige fuik van Hollandse flutpraktijken in.
Niet meer het goddelijke stokbrood van dat leuke Franse bakkertje. Niet meer de kakelverse biscotti bij de koffie op het Toscaanse dorpsplein, of de heerlijkste huevas revueltos bij dat tentje op Menorca. Nope, weldra staan wij weer vloekend in de rij bij de grootgrutter met een bakje genetisch gemanipuleerde frambozen à zeven euro. Of een slap voorverwarmd stokbrood in vreemd omklapplastic.

Zo proberen we te vergeten dat we niet meer op slippers naar het bakkertje gaan, maar op dikke hippe gympen met witte tennissokken – die niet lekker zitten, maar die iedereen nu eenmaal heeft – weer naar de kinderopvang, de yogales, of dat vreselijke kantoor moeten stiefelen. Iedereen is het vakantieslippertjes gevoel na een keer in de rij van de supermarkt kwijt. Of sterker nog: op de terugreis al!
Vroeger waren er vriendjes en vriendinnetjes die in Spanje zo verschrikkelijk bruin werden met hun vette Bananenboot-olie dat door de droge lucht in het vliegtuig terug, op hun rug, armen en benen de vellen er al bij hingen. Nog voor ze geland waren kwamen er snel uitdijende stukken witte huid tevoorschijn onder de zon-gerookte laag chocopasta. De droefheid op hun gezichtjes was aandoenlijk. Sommigen huilden “alles is voor niets geweest!?” Ik kon niet anders dan stiekem lachen. Tot ik merkte dat op mijn armen exact hetzelfde aan de hand was. Het versneld afbladderen luidde het onvermijdelijke einde in.
Nu we volwassen(er) pogen te zijn is alles wat je in twee weken hebt opgebouwd aan ontspanning, nieuwe indrukken, verdiende rust en opbloeiende liefde als sneeuw voor de zon verdwenen door de norse Hollands taxichauffeur, de hork bij je supermarkt, of de eerste hap van een in Nederland geteelde kastomaat. Het is over met je gevoelsleven
Vakantie is goedbeschouwd gewoon klote, omdat je er altijd van terugkomt. Vakantie is de gepimpte AI-versie van ons werkelijke leven. Zeg eens eerlijk: wie zat er niet al óp zijn laatste vakantieadres te spieden waar de volgende reis naartoe moet? En ik snap dat zo goed. Jij kunt de lopende band van je eigen supermarkt niet aan. Nee, duizend keer liever kwak je je koffer zo snel mogelijk weer op de lopende band van een luchthaven, toch? Met je afritsbroek al aan en je opblaasnekklem al om. Omdat iedereen mag zien: kijk, ik ga weer lekker op vakantie!
Ik heb ook alweer zitten loeren, verwend nest dat ik ben. Bijna een maand op reis geweest voor mijn fantastische werk, maar ondertussen bedenkend waar ik met mijn lief of dochter naartoe zal gaan om écht te ontspannen. Want deze maand was natuurlijk niet echt ontspannen, dat snap je wel, het was afzien! (dit acteer ik) Vannacht had ik nachtopnames en vanavond ook weer. Dat betekent dat ik om 03.00 uur thuis ben en natuurlijk niet kan slapen. Op het balkon van het tropische oord zit ik dan te bedenken hoe ik in hemelsnaam ga ontspannen voor de zon opkomt. “Weet je wat jíj moet doen?” mompel ik dan tegen mezelf. “Je moet weer eens op vakantie! Dat zal je goed doen!”, terwijl ik 9000 kilometer van huis ben?! Mijn gevoelsleven doet gekke dingen met me, op vakantie.
Morgen vlieg ik terug en ik ben mij met angst en beven aan het voorbereiden op de eerste keer boodschappen doen in mijn supermarkt. Het allesbeslissende moment waarop ik me realiseer: shit, dit is geen vakantie meer. Gelukkig ga ik éérst nog Hamster-stemmetjes inspreken, waarmee ik geld verdien om die boodschappen te doen. Staand aan de kassaband, met vervelplekken op mijn armen, zal ik vervolgens voelen dat ik weer op vakantie wil. Het is één grote, verwende, vicieuze cirkel, nu ik dit zo opschrijf. En daarom een strenge note to myself. Het leven is te kort om te vaak aan vakantie te denken, dus bij deze: klaar. Veel plezier met het échte leven weer, allemaal!
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
