Een appje moet maar net lekker vallen, valt jou dat ook op? Het is altijd vallen en opstaan met dit gevallen medium. Hoeveel dappere gevallen van jullie zitten nog op Signal en sturen uit wereldlijke verongelijktheid nooit meer een appje, maar wachten eindeloos op iedereen die dat ook niet meer zou moeten doen? Of viel je alweer van je geloof?
Het valt op dat veel blauwe ‘je kunt me vinden op Signal’-profieltjes weer teruggezet zijn naar hun normale Whatsapp-foto. Of een hele nieuwe omdat het een beetje gênant is om weer ‘terug’ te zijn lijkt het. Conclusie: we kunnen niet meer zonder ’t luie oppergemak dat appen heet. Niet qua boodschappen, niet qua plotse geilheid, niet qua jij zou de kinderen toch ophalen, niet qua nieuwe werkgever die je snel een pdf-je stuurt wat je moét lezen omdat ze ziet dat je het ontvangen hebt. Het valt me op dat het stilvalt, zonder. Het blijft app & vloed, voor altijd. Maar er is hoop!
Afgelopen week genoot ik volop na van mijn eigen Swipefestival. Het 40+ singles evenement in de geweldige tuinen en zalen van theater Junushoff in Wageningen. De tweede uitverkochte editie – na vorig jaar – waar opnieuw zevenhonderd vrijgezellen elkaar ontmoetten, spraken, samen dansten of een glas donken. En ik zit hier geen reclame te maken, want het is al geweest. De reden dat ik het aanhaal is deze.
Afgelopen week kreeg ik meerdere e-mails van single bezoekers die ten einde raad schrijven: ‘Door het leuke gesprek ben zo stom geweest om niet zijn nummer te vragen en ineens was hij weg?! Hij heette Stan!’ Of: ‘Beste Kasper, het enige dat ik nog van haar weet is dat ze bij de gemeente Rotterdam werkt en een yogaschooltje heeft. Ze was zo leuk, maar ik ben totaal vergeten haar gegevens te vragen. Zou je wellicht kunnen helpen?’
Ontroerende mails waarvan de échte schoonheid natuurlijk is dat mensen door het eerste contact, het gesprek en de klik blijkbaar totaal vergaten dat ze hun telefoon in hun zak hadden. Ze babbelden vrijuit in de zonovergoten tuin en hebben samen schoorvoetend en met de slappe lach de salsa-workshop gedaan. Om uiteindelijk met een knuffel en rode konen uit elkaar te gaan zonder te vragen: ‘Wat is je nummer, dan app ik je.’
Precies zoals het vroeger ging op Terschelling: weggaan uit de tong-disco en bidden tot de God van het eiland dat je hem of haar de volgende dag weer zou zien. Vaak was dat zo, maar na het Swipefestival kwam er geen volgende dag. Deze mensen zijn zwevend naar huis gedanst en hebben zich pas onder de douche of in bed gerealiseerd dat ze het medium om de hele dag met elkaar in contact te staan niet konden gebruiken. Het lag in de handen van het lot of ze elkaar óóit nog zouden gaan zien!? Niet te doen. Snel: een mail!
Ik heb mijn best gedaan (leuk speurwerk!) en de eerste twee apploze stellen zijn al gekoppeld via mail. Deze column is een extra motivatie om dit najaar weer meer op het oogcontact, het gebaar, de stem en het ongrijpbare van de eerste ontmoeting te gaan vertrouwen. Door dit soort reacties en het succes van het festival besloot ik om onder de titel Swipenight met een avondvullende theatershow het land in te gaan de komende maanden. Om dit soort contact te faciliteren en jullie eigen verhalen te horen. Het theater wordt interactiever dan ooit. Met bijdragen van een universitair hoofddocent, mijn ouders, én de mooiste liedjes over contact uit een apploze tijd. Van Hall & Oates en Prince tot David Bowie en Cher.
Shit, dit doet mij eraan denken: ik moet de special guest nog appen over de catering!? Oké, jullie welbekende en geliefde Suus Ruis (schrijver en columnist LINDA., red.) gaat óók mee op deze tour. Want als er nou iémand geestig kan vertellen over ontmoetingen dan is zíj het wel. Primeur dus: Suus is special guest tijdens Swipenight. Kom je met ons meelachen om wat vaak om te janken is? Mag je er daarna over appen (of signallen) met al je vriendinnen. Let op: deze show is zéker niet alleen voor singles, maar voor iedereen die even niet wil appen, maar twee uur achterover zakken en genieten.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
'Vakantie is goedbeschouwd gewoon klote, omdat je er altijd van terugkomt'
