De Taliban hebben alle boeken van vrouwelijke auteurs verbannen van universiteitsbibliotheken. Je zou het bijna vergeten, maar het mannelijke minderwaardigheidscomplex kent zoveel lagen dat we iedere keer weer verrast worden.
Vrouwen mogen er niet studeren, meisjes niet naar school en vrouwenstemmen zouden ook zijn verboden in het openbaar. Hoe kunnen we nog meer onze mannelijkheid laten gelden, moeten ze gedacht hebben. En toen is vast een of andere overijverige streber op het lumineuze idee gekomen dat boeken van vrouwelijke schrijvers ongemerkt kasten vervuilen, wachtend tot ze opgepakt worden door edele mannenhanden.

Je moet er niet aan denken wat er gebeurt als een man, dat volmaakte schepsel, in contact komt met de hersenspinsels van vrouwen. Vrouwenonderdrukking is een giftige cocktail van tegenstrijdigheden: er spreekt zowel minachting als angst uit. Kennelijk zijn vrouwen zo machtig, zo verleidelijk en gewiekst dat je hun hele aanwezigheid in het openbare leven moet wissen om hun invloed tegen te gaan.
Het is je reinste fascisme. Wanneer een overheid alle macht in handen heeft, iedere oppositie onderdrukt en heilig gelooft in een soort natuurlijke hiërarchie, heb je een fascistische staat. Ik ben daar radicaal tegen. Ik ben dus antifascist, ofwel antifa. Afgelopen week heeft de Kamer in meerderheid antifa bestempeld als een terroristische organisatie. Het is geen organisatie, maar een benaming voor mensen die antifascistisch zijn.
Nu is het heel makkelijk om kritiek te leveren op de Taliban, geen zinnig mens die daar aanstoot aan zal nemen. Maar kritiek op de eigen regering hier wordt nu dus ook gecriminaliseerd. Veel mensen denken dat het zo’n vaart niet zal lopen. Maar alle alarmbellen zouden moeten afgaan, want er is heel veel om ons zorgen over te maken. En niet alleen omdat Trump en zijn bende hooligans van Amerika een dictatuur aan het maken zijn.
Volgende maand stemt onze eigen EU over een voorstel om berichten, álle berichten, op apps als Whatsapp en Signal te lezen. Zogenaamd in de strijd tegen online kindermisbruik, maar in feite een manier om onze privacy te schenden en alles over ons te weten te komen.
Vroeger heb ik jaren getolkt voor politie en justitie en ik heb toen ook eindeloos veel tapgesprekken vertaald. De regels waren als volgt: relevante gesprekken moesten vertaald worden, privégesprekken slechts beknopt weergegeven. Ik deed dat braaf. Ook omdat ik er morele bezwaren tegen had gesprekken af te luisteren. Toch werden die privégesprekken tegen mensen gebruikt in verhoren.
Dus als politici beweren dat ze zorgvuldig met onze gesprekken zullen omgaan, moet je ze keihard wegstemmen.
Denk niet dat je niks te verbergen hebt. Ik heb genoeg te verbergen, mijn chats zijn tussen mij en mijn vrienden en dierbaren. Niet voor pottenkijkers met een ongezonde hang naar macht. Vandaag vindt rechts dat je verkeerd zit, morgen links. Vandaag heb je als vrouw rechten, morgen niet meer. Wetten zijn er om ons te beschermen tegen de willekeur van de macht, tegen fascisme.
We zouden allemaal antifa moeten zijn.
Geweld tegen vrouwen is geen incident, het is een structureel probleem. En het wordt tijd voor een nationale aanpak. Dit gaat iedereen in onze samenleving aan. Vrouwen moeten in Nederland veilig kunnen zijn. Altijd en overal. Teken daarom onze petitie. Meer weten? Alle informatie vind je hier.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
