Columnist Carol over Michelle Obama: 'Nu willen we allemaal Michelle worden'

Column | Column

12-11-2018 | Laura van der Molen

Carol Rock (45) schrijft over wat haar opvalt in het nieuws. Deze keer: van Jackie Onassis naar Michelle Obama. De vrouw van Obama is een groot voorbeeld voor Carol.

Los van dat Michelle Obama er schitterend uitziet, is het ook nog een vrouw met hersenen. En die combinatie maakt de voormalig First Lady onsterfelijk.

Jackie O.

Toen ik klein was, vertelde mijn moeder weleens over Jackie O., ofwel Jackie Onassis, de weduwe van president Kennedy. Dat ze zo classy was en dat iedereen een beetje Jackie wilde zijn. Die grote zonnebrillen, die Chanelpakjes en altijd een tikkeltje afstandelijk. Die Egyptische tempel in het Metropolitan Museum in New York die zo is neergezet, dat Mrs O. ‘m ’s avonds goed kon zien vanaf haar penthouse aan Fifth Avenue. Die helikopter met schoenen die speciaal bij haar bezorgd werden, zodat ze rustig thuis kon passen, decennia voor online shoppen überhaupt bestónd. Wie wilde er nu niet Jackie zijn? Maar hoewel Jackie altijd tot de verbeelding van de liefhebbers van klassieke fashion zal blijven spreken, leek de moderne vrouw steeds meer behoefte te hebben aan een eigentijds rolmodel. And God created Michelle.

Ballerina-achtige armen

Daar zat ze dan aan tafel in The Today Show in de zomer van 2008, in die zwart witte jurk, die ‘slechts’ 148 dollar had gekost. Diezelfde middag scrolde ik langs de betaalbare jurken op de website van de desbetreffende winkel. En dan die lange, ballerina-achtige armen in die mouwloze jurken van haar. Ook ik gaf me in de sportschool half-huilend over aan de Michelle-arms-hype, terwijl mijn trainer op háár beurt natuurlijk de tijd van haar leven had. En ja, ook ik zat niet veel later met een plaatje van Mrs O. bij de kapper om de zaak uren later met een brede grijns en een strakke pony te verlaten. Maar als ik het alleen over haar uiterlijke verschijning heb, doe ik haar tekort. Morgen verschijnt het nieuwe, langverwachte boek van Michelle Obama en ik weet dat ik het zal lezen als ware het een chicklit voor de hedendaagse powervrouw.

High five

Nooit meer zal ik die historische novembernacht van 2008 vergeten toen zij, dochter Malia aan haar hand, met Barack en Sasha dat podium op kwam lopen. Ik heb tranen met tuiten gehuild. Daar liepen Hoop en Toekomst hand in hand de nieuwe wereld tegemoet. Vanaf dag één dat wij kennismaakten met de familie Obama, wisten wij dat zij de First Family voor iedereen zou zijn. Alles was mogelijk, ja zelfs met een kleurtje president van het machtigste land ter wereld worden. En ondertussen gaven vrouwen over de hele wereld elkaar een high five toen zij zagen dat je als hoogopgeleide, ambitieuze vrouw, niet automatisch jouw hersenen vier jaar op sterk water hoefde te zetten, zodra je echtgenoot die beroemde eed had afgelegd.

Moederlijk advies

Michelle keek haar man streng aan toen hij en die wel heel aantrekkelijke Deense minister-president het nét iets te gezellig hadden tijdens de Mandela-herdenking en ging vervolgens als een strenge moeder tussen beiden zitten. En tijdens de Let Girls Learn-bijeenkomst in New York keek Michelle het jonge publiek extra doordringend aan, toen ze benadrukte dat er geen jongen leuk genoeg was om een schoolcarrière voor op te geven. “Ga. Studéééren! Die man komt daarna wel. Kijk maar naar mij,” sprak ze de joelende, aanwezige pubers toe. Nooit eerder ontvingen pukkelige pubers een moederlijk advies zó enthousiast. Niet zo raar denk ik. Vroeger wilden meisjes Jackie O. zijn. Nu willen we allemaal Michelle worden.