Toen ik ontdekte dat ik zwanger was van een meisje, heb ik drie nachten niet kunnen slapen. Hoe kon ik haar beschermen? Ik huilde om de dingen die ik als meisje, en later als vrouw, had meegemaakt. Als vrouw ben ik me altijd bewust geweest van onveiligheid op straat.
Al op de lagere school loerde het gevaar. Mannen die ons aanspraken, wij noemden ze kinderlokkers. We waarschuwden elkaar om niet met hen mee te gaan. Soms renden ze zelfs achter ons aan. Ik herinner me nog dat ik huilend naar huis rende, achternagezeten door een man. Een andere keer reed er een auto naast me toen ik van school naar huis liep. De bestuurder beval me in te stappen, liet een geldbiljet zien en hield zijn portier open. Ik was doodsbang.
'Achter elk nieuwsbericht over een vermoorde vrouw, schuilt een kind dat wacht op mama'
