Op internet circuleert een belachelijk filmpje van testosteron-aap Andrew Tate. Met blote bast zit hij op een bank in een luxe villa, wit interieur, helder blauw zwembad op de achtergrond.
Hij tilt twee dumbells van misschien een kilo per stuk en kijkt erbij alsof hij Hercules is. Daarna lurkt-ie aan een shisha, met voor hem op tafel een stapel nep-Rolexen die je op de kermis in zo’n grijpmachine wint, stapels geld en gebakken eieren – proteïne voor de spieren en viriliteit.
Het is hilarisch en sneu en je begrijpt direct dat die gozer geweld gebruikt tegen vrouwen, want geen zinnig mens die uit vrije wil bij zo iemand in bed stapt. Dat zo veel mannen tegen zo’n nepfiguur opkijken, is verontrustend. Tate belachelijk maken, is simpel. Maar hij is niet het enige probleem. Misschien vind ik de mannen van de SGP erger, omdat ze hun vrouwvijandigheid verpakken in driedelig pak, stropdas en vroom geprevel.

Wanneer er iets negatiefs over vrouwen in het nieuws is, zijn de mannenbroeders van de SGP nooit ver weg. Als vrouwen worden lastiggevallen bij abortusklinieken bijvoorbeeld. De SGP is alleen voor foetussen in de baarmoeder, met kinderen en mensen op aarde die niet wit of christelijk zijn, hebben ze niks. Die mogen creperen, verdrinken, etnisch gezuiverd worden. Hardvochtiger en onbarmhartiger komen ze niet.
Ben je vrouw en christelijk, dan mag je ook niet te veel praatjes krijgen. Tijdens hun partijcongres waren de mannen het er roerend over eens dat vrouwen zich niet verkiesbaar mogen stellen voor de Tweede Kamer. Dat is volgens de SGP in strijd met “de roeping van de vrouw”. De vrouw mag mannen in haar schoot ontvangen, kinderen baren en haar plek kennen.
Ik zie geen verschil met Tate die vindt dat vrouwen achter het aanrecht horen en de man moeten gehoorzamen. Tate is eerlijker in zijn weerzinwekkendheid, de mannen van de SGP denken dat die pakken en kerkdiensten hen respectabel maken.
Dat doen ze niet.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
