Lang geleden was ik nietsvermoedend aan het inchecken op Schiphol met een filmploeg. Nadat ik ruim elf uur later aankwam op de plek van bestemming bleek mijn (toen nog) Twitter ontploft.
Een onverlaat, een gek die me al tijden online uitschold en opjoeg (zoals heel veel anderen in die tijd) bleek foto’s van me gemaakt te hebben en die gepost te hebben. Veel herrie, verontwaardiging, mensen die het veroordeelden, anderen die het verdedigden.
Het was een aparte gewaarwording om na een nachtvlucht en met oververmoeid hoofd in die ranzige actie getrokken te worden. Om mensen, die zichzelf fatsoenlijk noemen, hem te zien verdedigen.
'Het is toch wel weer typisch, hoe medische vooruitgang voor vrouwen tegengehouden wordt'
Nog vreemder was het om te beseffen dat ik niet anoniem was. Anonimiteit is fijn, je kunt je los en ongeremd gedragen zonder zorgen dat anderen, die geen deel uitmaken van je leven, aan de haal gaan met een gesprek dat ze terloops opvangen of grip op je krijgen.
Maar zelfs wanneer je volledig anoniem bent en niemand je kent, blijken er dus fora te zijn waarop mannen hun stiekem gemaakte foto’s en video’s van vrouwen posten. Waarna andere mannen er commentaar op leveren. Seksueel commentaar, wat anders.
Creep shots worden ze genoemd en het gaat om beelden van vrouwen in winkels, maar ook op straat. De nadruk ligt daarbij op de borsten en billen.
'Wanneer een man zich aan een vrouw vergrijpt, haar aanrandt of verkracht, past alleen veroordeling'
Ik vind het iets sneus hebben, om op deze manier aan je trekken te komen. Natuurlijk, je kunt beargumenteren dat vrouwen er niks van merken en er dus ook geen schade van ondervinden, maar je hebt het recht gevrijwaard te blijven van ongewenste aandacht. Je zou vrij en ongehinderd over straat of in de supermarkt moeten kunnen lopen, zonder dat een of andere kwijlende vent je vastlegt. Of, zoals ik gisteren op de radio hoorde, je honderden meters volgt.
Sommige mannen denken dus echt recht te hebben op het vrouwelijk lichaam en als ze het niet aan mogen raken, dan maken ze er een foto van om zich er dan samen met een roedel andere sukkels online op te verlekkeren.
Stel dat we het andersom doen, dat we mannen gaan fotograferen, hoe groot is die bobbel, en wat zijn dat voor ielige schouders, hen stiekem volgen naar de latrine, fotootje van de pielemans, posten en losgaan maar. Ik twijfel er niet aan dat ze zich in hun waardigheid aangetast zouden voelen.
Het is vernederend om zonder toestemming op deze manier misbruikt te worden. Mannen die zich hieraan schuldig maken, zijn afstotelijk.
'Voor mannen is de hele wereld een groot openbaar toilet, terwijl vrouwen nog altijd niet onbezorgd kunnen plassen'
Het programma Pointer bracht het nieuws en gisteren hoorde ik een van de makers vertellen dat ze iemand van die anonieme mannen hadden benaderd. Hij heeft daarna alles verwijderd en een verhaal gepost over hoe hij verslaafd was geraakt aan het maken van die foto’s en besefte dat het niet goed was, of zoiets.
Daar geloof ik dus helemaal niets van, dat zogenaamde besef. Die man voelde zich, hoewel anoniem, betrapt en werd bang. Wat het is met deze types: ze willen zich misdragen zonder consequenties te ondervinden.
Nou, vrouwen willen over straat zonder heimelijk gefilmd te worden. Zo moeilijk is dat niet.
Geweld tegen vrouwen is geen incident, het is een structureel probleem. En het wordt tijd voor een nationale aanpak. Dit gaat iedereen in onze samenleving aan. Vrouwen moeten in Nederland veilig kunnen zijn. Altijd en overal. Teken daarom onze petitie. Meer weten? Alle informatie vind je hier.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
'Vrouwenonderdrukking is een giftige cocktail van tegenstrijdigheden: er spreekt zowel minachting als angst uit'
