Wat kan-ie dat goed hè, Mark Rutte. De verbindende factor spelen. Baken van rust en redelijkheid in bange tijden. Met de bezorgde boosheid van een ouder van puberkinderen de natie toesprekend wanneer er niet genoeg afstand gehouden wordt.
Maar ook steeds weer die pedagogische toevoeging dat we in best een gaaf land wonen waar de meeste dingen eigenlijk gewoon prima gaan, ook in crisistijd. En telkens weer afsluiten met de empathische oproep om een beetje op elkaar te letten en voor elkaar te zorgen. Echt het leiderschap dat we nu nodig hebben. Toch?
Het is wrang, een oproep om op je naasten te passen, afkomstig van een VVD’er. Om niet te zeggen: volstrekt hypocriet. Want laten we niet vergeten dat door een decennium aan bezuinigingen op de zorg de capaciteit in de ziekenhuizen sowieso al op knappen stond. En wat te denken van alle psychiatrisch patiënten die door bezuinigingen jarenlang op wachtlijsten staan, en nu zonder enige vorm van perspectief aan huis gekluisterd zijn? ‘Let een beetje op elkaar.’ Prima, Mark, lossen wij wel op.
Zou Rutte wel eens denken aan alle kinderen die door de moedwillige afbraak van de jeugdzorg nu maandenlang thuiszitten in de meest schrijnende situaties? Wie kijkt naar hen om? En wat te denken van het onderwijs? Eerst leraren wegzetten als veredelde kinderoppas, en ze nu opnieuw een trap na geven door totale onduidelijkheid te creëren en scholen te laten bungelen met een halfslachtig “daar komen we nog op terug”. Ach, wat hadden we ook anders mogen verwachten van de partij die het onderwijs ziet als een grote spons, die je telkens als je denkt dat-ie droog is tóch nog net wat leger kunt knijpen.
Is dit de participatiemaatschappij waar Rutte zo prat op gaat? Dat, wanneer onze menselijkheid wordt beperkt tot een absoluut minimum, namelijk: de drang om te overleven, we onszelf gedwongen zien om het heft in eigen handen te nemen en zo goed en kwaad als het gaat voor elkaar te zorgen? En dat terwijl Rutte opeens de daadkracht mag laten zien die hij zichzelf zo graag toedicht. Eerst honderdduizenden mensen het zzp’er-schap in jagen, nu met de goede sier strijken door ze een bijstandsaalmoes toe te werpen. Eerst de culturele sector tot de grond toe afbreken, en nu ach en wee roepen, en ‘we hebben cultuur nodig’, en ‘we zullen voor jullie zorgen’. Het is pervers. Alsof je de hond die je zelf hebt uitgehongerd een stuk vlees toewerpt zodat hij je niet langer als mishandelaar ziet, maar als redder in nood.
In één ding heeft Rutte gelijk: we zijn best een gaaf land, vol empathische burgers, die elkaar proberen te helpen waar nodig. Maar laat je niks wijsmaken: dat komt niet door de VVD. Nee, dat is ondánks Rutte en zijn afbraakpolitiek.
Lees ook
Aafke over corona: ‘Dat klotevirus legt de ontmenselijking van ons systeem bloot’
Aafke Romeijn (33) is schrijver, muzikant, vlogger, fervent Twitteraar én schrijft wekelijks een column voor LINDA.nl.
