1. Esther
‘Jij verwacht van jouw schoonouders een (re)actie die ze misschien niet kunnen, durven of willen geven. Jij bent teleurgesteld omdat jouw verwachtingen anders liggen. Het enige waar jij invloed op hebt, is op jezelf: laat verwachtingen los. Kijk naar al het moois dat je hebt, in ieder geval een schat van een vriend. En lieve vrienden om je heen, hoop ik. Praat over jouw zus en verdriet wanneer en met wie je wil. Ook als zij er bij zijn. Of niet. Maar doe het niet om een reactie uit te lokken, maar puur omdat je op dat moment daar behoefte aan hebt. Sterkte met de rouw. Geniet van de liefde.’

2. Jacqueline
‘Misschien vinden ze het wel heel moeilijk om erover te praten, die mensen heb je. Laat ze toch. Ik vind dat je je heel afhankelijk naar hen opstelt: ‘Ze moeten me steunen.’ Ze moeten helemaal niks.’

3. Frits
‘Je schoonouders heb je helaas niet voor het uitzoeken. Probeer je tijd en aandacht niet te verspillen aan hen. Steek je tijd liever in jezelf en je vriend. Je ‘trouwt’ met hem, niet met je schoonouders.’

4. Sylvia
‘Als jouw vriend niet adequaat voor jou op kan komen in deze situatie,  dan kan hij dat in de toekomst zeker niet. Dus kappen zou ik zeggen, dit wordt alleen maar erger. Van de andere kant, wat let je om tegen je schoonouders te zeggen of te schrijven: ‘Ik heb jullie gemist bij het verlies van mijn zusje. Dat maakt me verdrietig en boos. Ik had jullie steun, belangstelling en medeleven heel hard nodig’. Dan maak je geen verwijten.’

Lees ook
Wat moet ik nu: ‘Mijn schoonouders tonen geen interesse in mij’

5. Marie
‘Je hebt gelijk. Jij bent hun schoondochter en een keer informeren is een kleine moeite. Dat ze het moeilijk vinden, tja, zulke dingen zijn nu eenmaal niet makkelijk. En als ze het jou niet willen of durven te vragen, vragen ze hun zoon hoe het met je gaat. Natuurlijk kan het nog zo zijn dat ze je niet mogen, maar dan moeten ze hun trots opzij zetten voor hun zoon.’

6. Joyce
‘Gecondoleerd met het verlies van je zus, maar als jij blij bent met je vriend, dan zou ik die niet laten vallen. Toon net zoveel interesse in hen als zij in jou. Ik heb ook een vreselijke schoonmoeder, niets was goed. Ik heb altijd mijn best gedaan, maar niets was goed genoeg. Geef niet op! Ik zie mijn schoonmoeder al twee jaar niet meer en dat lucht op. Ook uiteindelijk voor mijn man, die het ook inzag en intens verdrietig was om hoe hij en wij behandeld zijn. Ik hoop dat je de juiste keuze voor jezelf maakt. Veel sterkte en succes.’