In welk restaurant je écht moet eten in Parijs en wat je absoluut niet wil missen als je naar Zuid-Afrika gaat: je vindt de fijnste (buitenlandse) tips in de rubriek: Reistips van de Redactie.
Deze keer: LINDA.reizen-chef Suzette over het Toscaanse Pistoia.
Lucca, Siena en Florence kent iedereen wel, maar als je het over Pistoia hebt kijken veel mensen je vragend aan. En toch is het Italiaanse stadje – dat dertig minuten van Florence vandaan ligt – een geweldige plek om eens te bezoeken. Ik zat er een maand, en at er alles wat los en vast zat.
Pistoia is een overzichtelijk stadje in Toscane. Een middagje wandelen en je hebt alle mooie pleintjes en kerken al gezien. Misschien wel twee keer. Maar dat is prima, want dan kun je daarna mooi het terras op. Om het lekkerste eten ter wereld te proeven. Eigenlijk kan het in Pistoia op culinair gebied haast niet misgaan, maar hierbij alsnog mijn (eet)tips voor als je ooit in de buurt bent. Hoef je wat minder in paniek te raken als je niet weet waar je moet neerstrijken.
In dit zaakje op het gezellige Piazza della Sala haal je het lekkerste eten voor thuis, maar lunch en diner je ook de sterren van de hemel. Het is één van de iéts stijvere tentjes van het stadje, maar het eten is er van bijzonder hoge kwaliteit. Ga voor een antipasta met verschillende soorten ham en kaas, en neem daarna vooral de pasta met gamba’s en truffel. De lekkerste truffelpasta die je in Pistoia zult proeven. En misschien wel die je ooit zult proeven.
In een zijstraatje van Piazza della Sala vind je Lo Storno. Een tentje dat je misschien niet meteen zelf zou uitzoeken omdat het er wat simpel uitziet, maar ga er vooral wel eten. De eigenaar van de zaak is supervriendelijk en zet je met een beetje geluk zo een gratis glas wijn voor je neus. Het eten is hier op z’n Toscaans: simpel, maar heerlijk. Bestel de pasta vongole en je zult met een tevreden gevoel huiswaarts keren.
Wil je tussen de locals zitten, dan zit je in heel Pistoia eigenlijk wel goed, maar bij La Bottegaia gebakken. Op zondagmiddag komen hier hele families om uitgebreid te lunchen en te genieten van het slow food dat dit restaurant serveert. Vraag de bediening naar wat typisch Italiaanse gerechten en je wordt op je wenken bediend. La Bottegaia heeft trouwens twee terrassen: eentje in de gezellige Via del Lastrone, en eentje aan de kant van Piazza del Duomo. Wordt het toch nog lastig kiezen.
Dit gezellig uitziende tentje wil je gewoon binnenstappen omdat het er zo knus uitziet, en dan heb je het eten nog niet eens geproefd. Ik at hier goddelijke risotto en één van de lekkerste steak tartares ooit. Anders (simpeler) dan in Frankrijk, maar mals, daar kan geen Frans restaurant tegenop. Tip: ga voor een antipasti, een primi, secundi én een dolci, en vraag of je alles met elkaar mag delen. Zo zorg je dat je niet rollend naar huis hoeft. Het Italiaanse woord voor delen: a dividere. Maak daar wat handgebaren bij en ze begrijpen meteen wat je bedoelt.
Ben je van de zoetigheid, dan moet je zeker binnenstappen bij Pasticceria Armando. Je weet van hoeveelheid niet wat je moet kiezen. Taartjes, koekjes en kleine broodjes zo ver je kunt kijken. Koffietje erbij, en het leven kan niet beter.
De zon opzoeken in Pistoia is zo gemakkelijk nog niet. De straten van het stadje zijn dicht op elkaar gebouwd, waardoor de zon op veel plekken niet kan komen. Caffé Michi is mijn favoriete plek in de ochtend. Dit koffietentje (dat later op de dag ook eten en cocktails serveert) staat op het mooiste plein van Pistoia: Piazza del Duomo. Geniet in de ochtend van de zon, een koffie, een lekker taartje en een fresca spremute (verse jus).
Dit tentje in het verlengde van Piazza del Duomo, en dan vooral de eigenaar ervan, heeft mijn hart een beetje gestolen. Vitium is eigenlijk een wijnbar waar je lekkere, kleine, hapjes kunt bestellen, maar je kunt er ook goddelijke broodjes afhalen. Wel pas vanaf 18.00 uur, dus dat is voor een Nederlander net wat lastiger te behappen – want brood eten we toch om 13.00 uur? Houd je van truffel, ga dan voor het broodje mortedella met pecorino en truffelsaus. Wil je er even bij zitten? Doe dat vooral. De wijnen die ik bij Vitium kreeg waren de lekkerste die ik in het stadje dronk, en voor het mozzarella-burrata taartje zou ik vanavond nog op het vliegtuig stappen.
De Italianen zijn niet allemaal even goed in brood, maar het brood dat je bij de borrelplank van Il Vinaino del Medio krijgt is zo lekker dat je het spontaan bij borrelen zou houden. Dit tentje (dat vooral een borrelbar is) is bovendien vrij modern in vergelijking met de rest van alle tentjes in Pistoia. Leuk detail: tegenover het tentje zit een buitenbar, waaraan je kunt plaatsnemen en vanwaar je uitzicht hebt over het gezellig Piazza della Sala. Hier is het vooral vrijdag en zaterdagavond een drukte van jewelste met alle inwoners van Pistoia die richting dit plein komen.
Over Pizzeria Lo Scimpanzé kan ik kort zijn. Het ligt op een wat onhandige plek, een stukje buiten het centrum, en het interieur is er typisch Italiaans: simpel, en niet per se gezellig. Maar de pizza’s zijn er zoals pizza’s horen te zijn. Knapperig met een dunne bodem en heerlijk geprijsd. En, maar dat is eigenlijk in heel Pistoia het geval: de bediening is er supervriendelijk.
Geen zin om uit eten te gaan? Haal dan een pizza af bij Artigianpizza. Je kunt hier pizza’s krijgen zo groot dat je ze bijna niet mee naar huis krijgt. Op zich niet erg. Je kunt in het nabijgelegen park neerstrijken en een pizza-picknick houden. Uitgegeten? Dan haal je naast Artigianpizza – bij Galateria Mani – het lekkerste schepijs van de stad.
Waarom deze onderaan dit lijstje bungelt, weet ik eigenlijk niet. Ik denk namelijk dat ik hier het lekkerst heb gegeten van mijn hele maand in Pistoia. Het is moeilijk uit te leggen, maar de gerechten die ik hier voorgeschoteld kreeg, waren allemaal goddelijk in hun eenvoud. De pasta met broodkruimels en ansjovis staat nog steeds op mijn lijstje om thuis eens uit te proberen.
Lees ook
5 x de fijnste reistips voor een weekendje in het wonderschone Verona
Je kent ze vast wel, cantuccini. Die harde Italiaanse koekjes met amandelen die je in je koffie doopt zodat ze zacht worden. Ik vond nooit zo heel veel van dit koekje, totdat ik ze kocht bij Pasticceria Pan Di Zucchero. Hier krijg je ze halfzacht en drie keer groter dan dat je gewend bent. Neem een zak mee voor het thuisfront, ze zullen je eeuwig dankbaar zijn.
Suzette (30) coördineert LINDA.reizen en trekt er zo nu en dan dus ook zelf op uit. Heb je nóg gedetailleerdere vragen over deze reis, stel ze dan gerust onder dit bericht. Via Instagram mag ook, daar kun je haar hier vinden:
https://www.instagram.com/p/Bo67ccgCDb0/
Meer van dit soort vrolijke berichten op je tijdlijn? Volg LINDA.reizen dan ook via Facebook.
