Richard: “Nadia, ik begreep dat jouw relatie over is terwijl je vriend ernstig ziek was en jullie bezig waren met kinderen krijgen. Dan denk ik meteen: één plus één is twee – hij óf zij is hartstikke vreemdgegaan.”
Nadia: “Volgens mij is het de bedoeling dat ik jóú interview, Richard.
“Jawel, maar toch: anders ga je elkaar in zo’n proces toch niet loslaten? Om mij heen lopen veel relaties stuk, ook als er wel kinderen zijn, en meestal is dat omdat er zoiets aan de hand is.”
Op een gegeven moment ging het gewoon niet meer. Het was op. Dat kan ook, hè?
“Zeker. Maar goed, wat wil je weten?”
Heb jij eigenlijk ooit kinderen gewild?
“Nee. Het gesprek dat Marko en ik daarover hebben gehad, was kort.”
Hoelang zijn jullie samen?
“Dertien jaar, waarvan vier getrouwd. Ik hoor om me heen veel mensen, vooral vrouwen, klagen dat hun mannen sinds de coronatijd ineens zo veel thuis werken. Marko zat ook vijf dagen per week op kantoor, bij Heineken. Om half zeven ging de wekker, om half zeven ’s avonds kwam-ie weer thuis. Waardoor wij elkaar vaak niet zagen, omdat ik tot laat op tournee ben en dan ’s ochtends uitslaap. Maar inmiddels werkt hij dus zeker vier dagen in de week thuis en er is nog geen enkel moment geweest dat ik dacht: álsjeblieft zeg. Het klopt gewoon. Al ben ik ineens wel zonder te solliciteren koffiejuffrouw geworden, maar dat heb ik graag voor hem over.”
Het allerergste lijkt me dat je elkaar als stel niks meer te vertellen hebt. Dat je in een restaurant zwijgend tegenover elkaar zit.
“Ik zie het nu bij kennissen bij wie de kinderen de deur uit zijn en die elkaar nu aan zitten te kijken van: wat hebben wij nog met elkaar?”
Als je geen discussies meer kunt voeren of geen ruzie meer kunt maken, moet je er gewoon mee kappen.
“Grappig dat je dat zegt over ruziemaken. Mensen zeggen altijd tegen ons: ‘Jullie hebben nooit ruzie; dat is niet goed, hoor.’ Vervolgens zitten we terug in de auto en zegt Marko: ‘Ik wíl helemaal geen ruzie met jou.’ Nou, ik ook niet met hem. Natuurlijk is er weleens een irritatie, maar die komt voornamelijk van mijn kant. Dan trekt Marko z’n wenkbrauw op en vraagt of ik nog een kop thee wil. En dan is het klaar.”
Zijn jullie confrontatiemijdende mensen?
“Hij komt uit Bosnië, daar wordt niet over persoonlijke dingen gepraat. Wat ik jou net vroeg – dat zou hij never nooit doen.”
Jij en ik hebben allebei die Zuid-Hollandse inborst. Ik ben opgegroeid in Schiedam, jij woont al heel lang in Rotterdam. Daar zijn we gewoon heel direct.