Editorial
‘Een periode van psychische kwetsbaarheid kan iedereen overkomen'
doorKarin Swerink
doorKarin Swerink
ANDERHALF JAAR GELEDEN WAS IK OP DE première van Samen uit de schaduw, een persoonlijke film van actrice Hanna Verboom, waarin ze vertelt dat ze haar eerste psychose kreeg toen ze negentien was. Twee jaar later werd bij haar een ‘bipolaire stoornis’ gediagnosticeerd. In de film komt ook psychiater Floortje Scheepers aan het woord. Ze gebruikt een prachtige metafoor om mentale kwetsbaarheid te duiden: “De meeste mensen zijn paardenbloemen, ze groeien overal. Orchideeën niet: zij hebben specifieke omstandigheden nodig om tot bloei te komen. Maar áls ze deze omstandigheden gevonden hebben, zijn het prachtige bloemen.”
Die kwam binnen, vooral omdat ik besefte dat zich ook in mijn omgeving orchideeën bevinden. Vriendinnen die worstelen met angsten, depressies en paniekaanvallen. Kinderen van vrienden die op school niet kunnen meekomen en meteen een label krijgen opgeplakt. Over die labels zijn de laatste jaren veel discussies. Ze zouden te snel worden uitgedeeld, en gedrag en gevoelens problematiseren die weliswaar afwijken van wat wij doorgaans als ‘normaal’ bestempelen, maar die in feite helemaal niet zo problematisch zijn. Gewoon een beetje anders dan gemiddeld.
De dragers van zo’n label zijn ook niet onverdeeld enthousiast. In een samenleving waarin op psychische klachten nog steeds een taboe rust, en je het beste maar zo doorsnee mogelijk kunt zijn omdat je dan tenminste meekomt, kan zo’n label voelen als last.
Exclusief voor
LINDA.abonnees