Tweetalig opgevoed “Mijn ouders zijn vluchtelingen uit Iran. Met name mijn vader had het daar na de revolutie zwaar, omdat hij niet islamitisch is. Mijn moeder was dat wel, waardoor zij minder reden had om Iran te verlaten. Uit liefde voor mijn vader kwam ze mee. Eenmaal hier is mijn vader aan het werk gegaan. Hij leerde Nederlands, kreeg vrienden. Mijn moeder daarentegen bleef thuis om voor mijn broer en mij te zorgen. Omdat wij thuis Farsi ­spreken, was integreren voor haar een stuk lastiger. Zij komt uit een familie van aanzien, maar voelde zich hier niemand. Doordat ze de Nederlandse taal niet vloeiend spreekt, heeft ze het gevoel dat mensen op haar neerkijken. Háár pijn is mijn motivatie voor een tv-serie die ik nu aan het schrijven ben.”
Ongerust “Een filmpje van een hulporganisatie met beelden van uitgehongerde kinderen greep me als kind zo aan, dat ik ervan wakker lag. Dat maakte mijn moeder ongerust. Zij dacht: die jongen gaat het niet redden in deze wereld als-ie zo gevoelig is. Mijn vader zag het minder somber in. Nadat ik me verdiepte in de levensverhalen van Malcolm X, Gandhi, Muhammad Ali en Krishnamurti had ik intensieve gesprekken met hem.”