Column

Vroeg naar huis en megafris wakker: wat een verademing

doorRoos Moggre

“IK VIND HET GEWOON MINDER LEUK ZO.” Oké. Even incasseren, dacht ik bij mijzelf terwijl ik in het radeloze gezicht van mijn echtgenoot keek. We hadden een discussie. Of eerlijker gezegd: een ordinaire ruzie over het feit dat ik geen alcohol meer dronk. Al bijna een halfjaar lang raakte ik geen druppel aan. Mijn man was daar op z’n zachtst gezegd nogal klaar mee. Hij vond het saai en zonde van alle mooie flessen in de kast. Ik begreep zijn punt, het was ook saai. Maar ja, er waren ook voordelen. Niet in de minste plaats: dankzij mijn totale drooglegging voelde ik mij serieus jonger dan daarvoor.
Het was begonnen met een tijdelijke uitdaging op de sportschool, maar het 0.0 leven beviel mij zo goed dat ik er vrij snel aan gewend was. Op feestjes in de kroeg bestelde ik moeiteloos alcoholvrij bier en ik vond het nog lekker ook. Bij borrels op mijn werk bracht ik na afloop collega’s naar de trein en het allerbeste: de ochtend daarna werd ik megafris wakker. Zonder kater, zonder hoofdpijn en zonder zompig gevoel. Ik vond het een verademing. En ik ben niet de enige. Alcoholvrij wordt steeds normaler, ook voor mensen die niet zwanger zijn. Ik voelde mij onoverwinnelijk. De kilo’s vlogen eraf en mijn hoofd was kraakhelder. Maar thuis en bij goede vrienden was het lastiger om standvastig te blijven. “Moet dat ook per se vanavond?”, vroeg een vriend voordat we aan tafel gingen. “Je kunt toch wel één uitzondering maken, waarom zo ongezellig?” Ook voor sommige vriendinnen was het wennen.“Serieus, het hele weekend niet? Jemig, wat saai.”

Het voelde voor mij als een nieuw hoofdstuk, maar mijn omgeving zag het vooral als een zweefteeffase waarvan men hoopte dat-ie snel weer voorbij zou zijn. Als je stopt met alcohol, vinden mensen dat niet zozeer leuk maar eerder verdacht of irritant. “Ben jij alcoholist dan?” Of: “God, wat ongezellig.”
En ongezellig wás het soms ook wel. Zeker omdat ik bij feestjes steeds vroeger naar huis ging. Want met dronken mensen communiceren als je zelf nog nuchter bent, dat is ingewikkelder dan ik dacht. Ze komen vaak steeds dichter bij je staan om vervolgens eindeloos hetzelfde verhaal te vertellen, met consumptie. Dingen die je niet door hebt, of waarschijnlijk zelf ook doet als je meedrinkt. Je zou er spontaan weer van gaan drinken.
Iets dat ik onlangs ook weer ben gaan doen. Om het verschil te voelen, omdat ik ben gezwicht onder de sociale druk. Of omdat ik het niet missen kan. Ik zou het eigenlijk niet weten. Niet drinken is saai, wél drinken is ongezond. Nu heb ik op aanraden van een collega het volgende bedacht. Tijdens de feestdagen en in de zomer drink ik wel. De rest van het jaar blijf ik nuchter. Misschien heeft Bacchus het ook wel zo bedacht. Drinken tijdens plezier in plaats van drinken om plezier te maken. Over hoeveel dagen is het zomer?

TRENDING