IK KRIJG VAAK DE VRAAG: “Wanneer eindigt dat pubergedrag nou eindelijk eens?” Mijn antwoord leidt zelden tot blijdschap. De puberteit duurt tot rond het achttiende levensjaar, maar het duurt nog jaren voor breinfuncties als afwegen van risico’s, plannen en het stellen van prioriteiten af zijn. Kijk naar de gemiddelde student op kamers en aanschouw het bewijs met eigen ogen.
Maar de hersenfunctie waar de meeste ouders vooral naar uitkijken, is het empathisch ­vermogen. Slecht nieuws: die is pas rond de 23 klaar. (Bij sommige mensen zelfs pas tegen middelbare ­leeftijd, alleen zijn dat geen pubers, maar eikels.)
Mijn vrouw en ik zitten in de gelukzalige fase waarin we vier van de vijf kinderen door de ­officiële puberteit hebben geloodst. Ik sta al anderhalf jaar in theaters te oreren over problemen die wij zelf amper meer hebben en moet voor deze column steeds dieper graven in het verleden om tiener­perikelen te agenderen. Daarom is dit mijn laatste column over pubers. Tijd voor iets nieuws. Maar om toch een nuttige afsluiter te ­droppen als dienstdoend expert, heb ik hier een korte test ontwikkeld waarmee je zelf de staat van zijn van jouw puber kunt bepalen. Sterkte.

De Puberbarometer:
Hoe mijn puber uit bed komt? A) Ik ben zijn wekker. B) Na vier keer snoozen en een keer roepen komt-ie zijn bed uit. C) Hij komt er zelf uit. Op tijd.
Een teennagel is aan het ingroeien. Wie maakt de afspraak bij de huisarts? A) Ik natuurlijk. Anders valt die teen er straks af. B) Puber zeurt of ik wil bellen. C) Belt zelf. Uit zichzelf.
Als er iets misgaat in het leven van mijn puber: A) Is dat mijn schuld, punt. B) Krijg ik eerst de schuld, maar weet hij eigenlijk wel beter. C) Geeft hij toe dat hij het verkeerd heeft aangepakt.
Vooral A? Laat alle hoop varen. Jouw puber vindt het leven nog steeds één groot pretpark. En jij betaalt het toegangskaartje.
Vooral B? Koester de goede dagen. Soms snapt-ie hoe het leven werkt. Maar zodra het tegenzit, zijn de ouders en de wereld de schuld van alles.
Vooral C? Het eind is in zicht. Een vaatwasser die ineens is uitgeruimd. Tikkies worden niet meer automatisch gestuurd. Ze weten dat wasmachinekabouters niet bestaan. Kunnen een maaltijd koken zonder dat de brandweer hoeft te komen. Vragen hoe het op ons werk was. Mijn vrouw en ik zitten in de laatste categorie. Moge jouw eigen leven, net als het onze, ook weer ­langzaamaan van start gaan.•

Dit artikel is afkomstig uit LINDA.255 Slaap Lekker, lees hier het hele magazine.

undefinedLees ook