Nou, laten we daar dan meteen mee beginnen: is werken in de thuiszorg echt zo saai?

Monique: “Het is juist heel divers. Kijk, in een ziekenhuis moet alles volgens protocol, maar als ik bij iemand thuis kom, ben ik te gast en moet ik me aanpassen aan de omgeving. De cliënt is in zekere zin de baas. Als hij of zij een bepaalde behandeling niet wil, moet ik toch iets anders bedenken. Daar is veel creativiteit voor nodig. Juist het feit dat ik bij mensen thuis kom, zorgt ervoor dat het eigenlijk nooit saai wordt. Je verzorgt niet alleen, je signaleert problemen en begeleidt cliënten en mantelzorgers.”

Vooroordeel 2: de thuiszorg is wassen, kousen aantrekken en aankleden.

“Dat is wel onderdeel van wat we doen, maar als verpleegkundige kijk je naar het geheel. Soms kun je letterlijk ruiken dat er iets aan de hand is. Het is een baan waarbij je je gevoel en al je zintuigen moet gebruiken. Je komt misschien voor een kous, maar tegelijkertijd signaleer je heel veel andere dingen in de omgeving die iets zeggen over de situatie van een cliënt. Op die manier komen bijvoorbeeld ook weleens vermoedens van huiselijk geweld of misbruik aan het licht.”

Nummer 3: in de thuiszorg hoef je minder hard te werken dan in het ziekenhuis.

“Tja. Ik snap wel dat mensen dat zeggen. Ik werkte zelf vijftien jaar in het ziekenhuis tussen de piepende machines en infusen. Wat dat betreft is thuiszorg wel anders. Als je bij een cliënt bent, ben je ook echt daar. Er wordt niet continu aan je jas getrokken. Maar minder hard werken… Het is vooral een ander soort stress die je voelt. In de thuiszorg ben je vaak alleen. Dat brengt een enorme verantwoordelijkheid – en dus stress – met zich mee. Als je iemands been verkeerd verbindt, is er niemand die dat controleert, maar de cliënt kan er wel flink last van hebben.”

Nog een vooroordeel: in de thuiszorg heb je geen tijd meer voor de patiënt.

“Dat wordt al heel lang gezegd, maar ik ervaar dat anders. Ik vind dat we binnen mijn team altijd de tijd nemen die we nodig hebben. We plannen vooraf wel hoeveel tijd we denken nodig te hebben, maar als een situatie uit de hand loopt, staat goede zorg leveren altijd op de eerste plaats. Ik was laatst bij een terminale patiënt die ineens snel achteruit ging. De hele familie was in paniek. Toen ben ik gewoon bij die persoon gebleven en hebben collega’s mijn andere afspraken overgenomen.”

Nummer 5: iedere scheet die je laat op je werk moet geregistreerd worden.

“Iedere handeling die we voor een cliënt verrichten, schrijven we op zodat het gedeclareerd kan worden bij de verzekeraar. De tijd die we niet declareren valt onder ‘ander werk’ en is op kosten van de baas. Een aantal jaar geleden bepaalde een indicatie-orgaan (CIZ) hoeveel tijd we hadden voor iedere handeling. Toen moest je met de verzekeraar gaan bakkeleien over het aantal minuten dat iets kost. Dat is nu niet meer zo. De verpleegkundige bepaalt samen met de cliënt welke zorg nodig is. Per dag besteed ik een kwartier tot half uur aan administratie.”

En als laatste vooroordeel 6: de thuiszorg in niet homo-vriendelijk. Het COC meldde onlangs dat homoseksuele bejaarden het gevoel hebben dat ze terug de kast in moeten omdat thuiszorgmedewerkers niet tolerant zouden zijn.

“Juist als je in de thuiszorg werkt, moet je iedere cliënt nemen zoals hij of zij is. Ik herken dit totaal niet. In de thuiszorg moet je echt met iedereen om kunnen gaan. Het komt weleens voor dat er iemand tussen zit met wie je echt geen klik hebt, maar dat kan vaak binnen het team onderling opgelost worden. Maar iemand liever geen zorgen willen verlenen vanwege zijn of haar seksualiteit? Dat heb ik echt nog nooit meegemaakt.”

Lees ook
Karins oma (91) raakte in de ban van thuiszorger en onterfde de hele familie

Start je dag met een verse dosis nieuws in je mailbox – geselecteerd door de redactie van LINDAnieuws. Schrijf je hier in voor onze ochtendnieuwsbrief en begin je dag goed geïnformeerd.