Je huis verkopen, je werk opzeggen en alles achterlaten om op wereldreis te gaan: in de reisrubriek ‘Wegtrekkers’ spreken we met mensen die het aandurfden.
Deze week Robert Hamhuis (30) en Lynn Meier (24), die op 29 januari precies een jaar op wereldreis zijn. Per fiets.
De meeste mensen die op wereldreis gaan, stappen vliegtuig in, vliegtuig uit, maar dat geldt niet voor Robert en Lynn. Het stel uit Hardenberg stapte bijna een jaar geleden in Nederland op de fiets en zit inmiddels al in Oost-Azië. In een jaar legden ze meer dan twaalfduizend kilometer af. Of dat geen enorme zadelpijn heeft veroorzaakt? “Dat vragen meer mensen, maar dat valt mee”, zegt Lynn lachend als we haar opbellen. “Het is een kwestie van wennen én een goed zadel.”
Voordat de twee vertrokken, werkte Robert als verkoper en timmerman en rondde Lynn haar studie bedrijfseconomie af. “In die tijd hebben we hard gespaard om te kunnen doen wat we nu doen. We wilden dit zó graag. Het scheelt dat we onderweg weinig kosten maken. We zijn geen geld kwijt aan transport en slapen meestal in onze tent. Ook koken we vaak zelf, want in veel gevallen zijn er niet eens restaurants in de buurt.”
Een Zwitserse fietser die Robert en Lynn ooit tegenkwamen in Duitsland, was hun inspiratiebron. “We spraken hem, en dachten: dit willen wij ook. Weet je wat het is? Op een fiets ben je enorm vrij. Als je aan het backpacken bent, dan moet je heel vaak wachten. Of op een bus, of op een boot. Je bent altijd afhankelijk. Wij stappen gewoon op onze fiets en gaan weer verder.” Hoeveel het stel fietst verschilt per week, maar gemiddeld is het zo’n vijf dagen per week, zes uur per dag. “We fietsen lekker rustig, het is niet dat we het gevoel hebben dat we aan het sporten zijn.”
Hoewel de reis een aaneenschakeling van hoogtepunten is (“in Tadzjikistan vonden we de hoge bergpassen prachtig”), viel de gastvrijheid in het Midden-Oosten het stel heel meest op. “Het was echt bijzonder om te zien door hoeveel mensen we werden uitgenodigd om te komen eten. En die kennen je dan helemaal niet. Zo gastvrij.” Dat vinden ze dan ook het leuke aan reizen per fiets. “Je krijgt een heel goed beeld van het land. Je rijdt dwars door alle cultuur heen en ziet precies hoe mensen leven.”
Echte fietspaden zijn er niet, die hielden eigenlijk al op na Duitsland. “Maar eigenlijk gaat dat prima. Op internet zoeken we van tevoren wel altijd goed uit hoe we gaan reizen. Soms moeten we over een iets drukkere weg fietsen, maar over het algemeen rijden we over mooie rustige wegen. Veel mensen denken dat een wereldreis per fiets niet kan. Of dat het heel ingewikkeld is. Maar het kan echt heel makkelijk. Je moet gewoon opstappen en gaan.”
Op het programma staat nu sowieso nog India. “Dat was vooral een droom van mij. Het is nu alleen een beetje lastig om daarheen te fietsen, vanwege onrust in de omringende landen. Maar het plan is nu om vanuit Thailand, door Myanmar, naar India te gaan. Wat onze plannen daarna zijn, weten we nog niet precies. Dat is het enige lastige aan deze reis. Ik had gedacht dat we na een jaar wel zouden weten wat ons toekomstbeeld is. Wat we zouden willen. Maar dat weten we eigenlijk totaal nog niet. Terug naar Nederland om daar werk te zoeken? Of verder reizen en onderweg proberen geld te verdienen?”
Lees ook
Wegtrekkers: Daisy en Patrick reizen zo duurzaam mogelijk de wereld rond
De twee verwachten zeker nog een jaar (en misschien wel langer) door te reizen zoals ze nu doen. “Ik lig er wel eens wakker van hoor, wat ik in de toekomst wil, maar ik probeer er ook maar niet te veel over na te denken. Over het krijgen van een baan in Nederland maak ik me geen zorgen, de vraag is meer: is dat wat we willen? Voorlopig fietsen we gewoon lekker door.”
Wil je Robert en Lynn volgen op hun reis? Dat kan hier via hun website. Of via Instagram, dan moet je hier zijn.
Meer van dit soort vrolijke berichten op je tijdlijn? Volg LINDAreizen dan ook via Facebook.
