Niet luisteren, wel lezen:

Niet in de gelegenheid om te luisteren? Geen probleem, hieronder vind je de leesversie van de eerste aflevering van The Holiday.

Fleur:

“Ik wil weg. Weg van hier. De laatste keer dat ik op vakantie ben gegaan, is sowieso veel te lang geleden. Steeds meer Franse modemerken weten mijn PR-agency in Le Marais te vinden. En dat terwijl ik l’Agence nog maar twee jaar geleden opende. Het was een langgekoesterde droom, mijn eigen PR-bureau in Parijs, de stad waar ik na al die jaren nog steeds verliefd op ben. Bloed, zweet en tranen heeft het me gekost, en maanden nachtenlang doorwerken, maar wat ben ik trots. Het is gewoon een succes, daar hoef ik niet bescheiden over te doen.

Maar het contrast met hoe het in de liefde gaat… dat kan haast niet groter. Ik weet niet wat het is, maar geen vent houdt het langer dan een paar maanden met me uit. Wil ik te graag of val ik gewoon op de verkeerde types? Hij was zo leuk, Manuel. Fuck, wat was ik verliefd. Tot gisteravond. We zaten bij Les Amis, ons favoriete restaurantje hier om de hoek. Bij de tweede fles wijn had hij genoeg moed verzameld om me te vertellen dat hij niet klaar was voor een relatie. Ik zou over een paar dagen zijn familie ontmoeten. Op eerste kerstdag. De lul.

Dus daarom wil ik weg. Weg van Manuel. Weg van de romantisch verlichte Parijse straten vol kerstverlichting. En weg van mijn veeleisende klanten. Maar waar ga ik hemelsnaam in m’n eentje naartoe? Pfff, nu naar bed, het is al laat. Wie weet word ik morgenochtend wel met een briljant idee wakker.

Het is als vanouds druk op kantoor. Gelukkig is het bijna weekend. Hey, een mailtje van HouseSwap. Ohhh, ze wil het! Mara, zo heet ze, wil met mij van huis ruilen, twee weken lang. Wat een geniaal idee van mijn PR-assistente om eens op HouseSwap te kijken, een platform voor huizenruil. Ik heb vanochtend gelijk een account aangemaakt en was op slag verliefd toen ik Mara’s huisje zag. Basic maar heel knus. Al is het vooral de locatie, midden in de duinen op Ameland, waar ik voor viel. Lekker afgelegen en oer-Hollands. Mijn familie woont al jaren in het buitenland, dus ik kom eigenlijk nooit meer in Nederland. En mijn beste vrienden wonen allemaal in Parijs. Ja, een kneuterig Nederlands plekje waar niemand me kent en ik dus ook niemand onder ogen hoef te komen, is precies wat ik nu nodig heb.

In ruil daarvoor komt Mara twee weken in mijn appartement zitten, in Quartier Latin in het vijfde arrondissement. Mét eersteklas uitzicht op de Seine. Geef haar eens ongelijk.

'Natuurlijk had ze weg moeten gaan, maar de tintelingen in haar onderlijf waren te hevig'Lees ook

Mara:

Mijn hart maakt een sprongetje. Een super-de-luxe appartement in hartje Parijs, in ruil voor mijn bescheiden huisje in de duinen. Waaaaah, dit is te mooi om waar te zijn. Kerst in Parijs! Ik voel de drang opkomen om Bart te appen, maar nee, ik doe het niet. Natuurlijk doe ik het niet. Ik heb vorige week zijn nieuwe scharrel ontmoet. In de buurtsuper nota bene, waar ze samen veel te klef een fles wijn aan het uitzoeken waren en ik tussen de schappen mee bleef lopen om hen te bespioneren. Yuk. Wanneer was ik zo’n jaloerse ex geworden? Ik heb me voorgenomen om het vanaf nu helemaal anders te doen. En dat begint met erop vertrouwen dat ook ík ooit het geluk in de liefde zal vinden. Wie weet wel in Parijs. Een knappe Fransman die de sterren van de hemel voor me kookt. En me als toetje elke avond op dat prachtige balkon tot een hoogtepunt brengt, terwijl ik uitkijk over de Seine. Ohh, en ik vertrek al bijna! Over twee dagen ben ik in Paris!

***

Nummer 75B. Ja, hier moet het zijn. Ohh, de buitenkant van dit gebouw alleen al. Ik toets de zescijferige code in die Fleur me heeft geappt. De voordeur springt open met een klik. Ik stap binnen in een marmeren hal met een gigantische kroonluchter. Wat een entree. Ik loop de brede traptreden op, ik moet op de bovenste etage zijn. Pfoe, goeie workout dit. Ik steek de sleutel in het slot. Wow! Het appartement is enorm, zeker voor Parijse begrippen. De inrichting is strak en supermodern. Veel wit, zwart, een grote open keuken waar geen accessoire te veel in staat. Nee, Fleurs interieur is niet bepaald mijn smaak, maar daar kan ik voor twee weken best aan wennen. Ohhh, ja, de badkamer. De enorme inloopdouche ziet er nog mooier en lekkerder uit dan op de foto’s! Dan loop ik terug naar de woonkamer en open ik de balkondeuren. Wauw…. de Seine ziet er fenomenaal uit in de schemer van de avond. Ik voel me als een klein kind, zo opgewonden.

Als ik mijn koffer heb uitgepakt, spring ik onder de douche. De brede straal water die uit de grote douchekop komt, verwarmt m’n lichaam. Ik pak de grote, duur uitziende fles douchegel die Fleur voor me heeft klaargezet, mmmm, de geur van citrus, en pak een dikke handdoek. Dan trek ik een zwarte coltrui en m’n lievelingsjeans aan. Altijd goed. Ik maak m’n ogen wat extra op en kijk in de spiegel. Ha, mijn krullen staan alle kanten op.. Ik glimlach. Paris, here I come.

‘Ja ja, ik kom al, wat een ongeduld. Oui Oui je viendrai! Fleur n’est pas ici, mais…’ roep ik naar beneden. Als ik de deur opendoe, is het enige wat ik kan uitbrengen: ‘Oh, vous êtes….’

Oh mijn god, voor mij staat de meest sexy man op aarde.

‘Bonsoir Mara!’ zegt de god voor me, terwijl ik in zijn donkere ogen staar als een kwijlende golden retriever. Ik schat hem een jaar of 30. Hoe weet deze man mijn naam? ‘Bienvenue à Paris! Tu parles français?’, vraagt hij vertwijfeld, nadat ik hem ongegeneerd blijf aanstaren. ‘Euh, un petit peu, but.. my English is a lot better.’
Zou hij zien dat ik sta te smelten? De man lacht en met zijn meest sexy stem zegt hij: ‘Let’s speak English then, Mara. My name is Maury, enchanté’.

Hij maakt een ridicule buiging waar ik een beetje giechelig van word en legt dan uit hoe hij mijn naam weet. Hij en Fleur zijn goede vrienden en Fleur had hem gevraagd mij een beetje op weg te helpen. En dat kan hij als de beste, vindt hij zelf, dus wil hij me nu meenemen op mijn eerste avond in Parijs. Eh, oké, lekker arrogant… ‘There’s a great bar nearby,’ vervolgt hij zonder blikken of blozen. ‘You will like it for sure.’

Zonder mijn reactie af te wachten, loopt hij richting het trappenhuis. Zijn die Fransen altijd zo zelfverzekerd? ‘Eh, give me five minutes’, antwoord ik. ‘If you want, you can wait for me outside.’

Ik pak mijn telefoon en stuur een appje naar Fleur. Even checken of die Maury wel een oké gast is.

***

‘No, noo, please, I‘ve had enough.’ Ik ben helemaal niet zo’n drinker, laat staan een wijnkenner, maar de wijn die Maury me heeft voorgeschoteld is zó onweerstaanbaar lekker. Laat dat maar aan die Fransen over. Maury is wijninkoper voor restaurants in Parijs en het lijkt erop dat hij me vanavond alleen het beste van het beste wil laten proeven. Fleur appte me een paar uur geleden gelijk terug en moedigde me aan om met hem mee te gaan. ‘Ik ken hem al jaren’, stuurde ze me. ‘Hij lijkt misschien arrogant, maar dat is-ie niet. Stiekem best lief. Enne, hartstikke vrijgezel, wink wink. Het is dat hij mijn type niet is, anders had ik het wel geweten.’ Onbegrijpelijk. Hoe kan zo’n man nou niet je type zijn? Pfff, ik ben best wel aangeschoten. Rode wijn is een killer. Weer staar ik naar zijn ogen. Donker. Een tikkie mysterieus. God, wat is hij knap. Zal hij dat ook van mij vinden?

‘I can show you another place. They have live music. And great wines too. Or cocktails. Whatever you want, mademoiselle.’

Maury staat op van zijn stoel en pakt mijn hand. Giechelig loop ik met hem mee naar buiten. Ik ben benieuwd of hij op de dansvloer ook zo zelfverzekerd is.

In de bar drinken we iets met anijs. Pastis heet het, geloof ik. Mijn heupen bewegen als vanzelf op de opzwepende muziek. Die van Maury ook. Hij beweegt soepel, daar kunnen die Nederlandse mannen nog een puntje aanzuigen. Pff, ik heb het warm. Mijn coltrui plakt aan mijn lijf. Ik druk het koele glas tegen mijn hete wangen. Maury kijkt me indringend aan. Zijn blik heeft iets geheimzinnigs… zo sexy. Hoe zou hij zoenen? Ik zou best wel…. Alsof ik deze woorden hardop heb uitgesproken, komt hij dichter tegen me aan staan. Zal hij mijn gedachten hebben geraden? Voorzichtig drukt hij een kus op mijn mond. Ik open mijn mond en voel zijn tong bij me naar binnen glijden. Hij proeft naar anijs.

‘You’re such a good kisser…’, kreunt hij in mijn oor. De stoppeltjes van zijn baard schuren tegen mijn wangen. Mijn wangen gloeien. Dan drukt hij zich nog meer tegenaan. Ik voel dat hij opgewonden is. We zoenen wilder nu. Ik voel kriebels in mijn buik.

‘Let’s go home…’, fluister ik schor. Hij beantwoordt mijn opmerking met een zelfverzekerde grijns. Hoe gaat deze avond eindigen?

Fleur

Ik zie hoe de boot een spoor van schuim en golven achter zich laat. De zeemeeuwen vliegen met ons mee, hopend op een stukje brood of koek van een van de passagiers. Als de haven uit het zicht is, ga ik naar binnen.

Veel families met rondrennende kids, een paar oude stelletjes. Ik loop naar de bar en bestel een thee met een pakje stroopwafels. Mierzoet maar… mmm, lekker. Dan loop ik terug naar buiten.

Er waait een stevige en koude wind. Maar goed dat ik mijn warmste winterjas heb meegenomen. En hij is nog fashionable ook. Ik loer even om me heen en realiseer me dat ik eruitzie als een echte Française; klassiek gekleed en toch volgens de laatste mode. Ik val een tikkie uit de pas met mijn hoge hakken en opgestoken haar. De andere bootpassagiers hebben hun functionele kleding vooral afgestemd op stevige wandelingen en regenbuien. Ik staar naar de zee en adem de zilte zeelucht in. Ik heb niemand over dit tripje verteld. Ze zouden me maar zielig vinden. Jij, in je eentje naar Ameland? Tijdens de feestdagen? Nee, in bezorgde vragen heb ik nu echt geen zin. Me myself and I is just fine.

Het is druk bij het bagagerek. Ik probeer mijn koffer er soepel uit te trekken, hij ligt helemaal bovenaan, maar… wat is dat ding zwaar. Travelling light is echt niet aan besteed. Ik wil tegen niemand aanstoten, maar het is zo druk en… Auw! Mijn koffer komt op mijn rechtervoet terecht. Fuck, fuck.

‘Gaat het?’ vraagt een donkere stem achter me.

Ik draai me om en staar in een vriendelijk gezicht. Blauwe ogen, wilde blonde krullen. Een baardje. Echt zo’n eilander. Lekker cliché. ‘Ja… ja, het gaat wel,’ stamel ik. ‘Beetje teveel meegenomen, dan krijg je dat hè.’ ‘Kom, laat mij je koffer naar buiten dragen.’ En voor ik het weet heeft de eilander mijn veel te zware koffer opgepakt en loopt weg.

Ik strompel erachteraan op mijn hakken, die ik nu vervloek. Charming, Fleur.
‘Dankjewel hè, voor je hulp. Heel aardig’, zeg ik nog snel en haast me dan een taxi in. De eilander loopt zonder om te kijken naar zijn fiets. ‘Joe!’ roept hij alleen nog.

***

Ik ben er. Of nou ja. Bijna. Het huisje ligt in beschermd gebied waar de taxi niet mag komen. Met mijn hakken in mijn handtas gepropt loop ik op mijn blote voeten door het rulle zand, terwijl ik mijn loodzware rolkoffer achter me aan trek. Shit wat onhandig, niet over nagedacht. En mijn voet doet ook nog eens hartstikke pijn. In de verte zie ik het huisje. De sleutel heeft Mara onder een bloempot neergelegd. Ik open de deur. Het is… eh tja… klein. En koud. Ik moet even slikken. Was dit nou wel zo’n goed plan?

Met m’n jas nog aan verken ik de kamers. Ik ben er zo doorheen. In het echt is het nog kleiner dan op de foto’s. En de meeste ruimte wordt opgeslokt door boeken. En kunst. Ze is beeldend kunstenaar, Mara. Dat zie je wel. Hm nee, niet bepaald mijn smaak. Ik hou van strak, clean, overzichtelijk. En dit hier is… rommelig, met veel te veel spulletjes en snuisterijen. Maar heel ergens vind ik het stiekem wel een soort gezellig.

Met moeite til ik mijn koffer naar boven. De houten trap kraakt en eenmaal boven stoot ik mijn hoofd aan het lage plafond. Fuck. Auw. Jezus, ik kom gehavend van dit eiland af straks. Ahhh, het bed. Ik ga liggen. Ook dat kraakt. Zit ik hier. In Ameland of all places, in een krakend huis zonder enig comfort waar de wind door de kieren van de ramen kruipt. Maar dan herpak ik mezelf. Niet zeuren nu. Je wilde dit zelf, Fleur. En nu ga je het leuk voor jezelf maken ook.

Mara

De kou slaat me in het gezicht als we buiten staan, de livemuziek en drukte achter ons latend. Ohh Maury, hoe kan het dat Fleur jou niet al honderd keer heeft besprongen? Zo’n man is toch iedereens type, zou je denken?
‘What are you laughing?’ vraagt Maury terwijl hij me aankijkt met die grote bruine ogen van hem. Ik had niet eens door dat ik stond te glunderen en voel me betrapt. ‘Nothing, just something Fleur texted me earlier today’.
Als Maury zijn warme sjaal om mijn bibberende schouders slaat, ben ik definitief om: deze man is van mij.

Maury pakt mijn hand. Zijn hand is warm, zijn grip stevig. Voor ik het weet staan we voor mijn appartement. Ik ga hem voor op de trap. Ik voel zijn blik in mijn rug branden.

Zonder iets te zeggen, loop ik voor hem uit. Mijn hart klopt van de opwinding. Van de opgebouwde spanning. Het heerlijke zoenen.. Ik steek de sleutels in het slot en open de deur. Dan draai ik me om. Zijn ogen spreken boekdelen. Hij wil me. En ik wil hem ook. Zachtjes duwt hij me richting de bank. Ik trek mijn jas uit en laat me achterovervallen in de enorme sofa. Zijn tong zoekt de mijne. Wild.

Dan stopt hij. Mmm, zal hij gaan doen wat ik denk dat hij gaat doen…? Hmm, hij maakt de knoopjes van mijn jeans langzaam los. Dan ritst hij mijn laarsjes open. Even streelt hij mijn voeten. Hij heeft mooie handen, valt me nu pas op. Terwijl hij me aan blijft kijken, trekt hij mijn broek naar beneden. Mijn onderbuik vult zich met vlinders… Het idee… zijn tong… die mij zo gaat likken… Zijn ogen nemen me gretig op, ik zie dat hij zich moet inhouden, en dat idee maakt me zo… geil.

Met twee vingers streelt hij mijn vulva, terwijl hij me met samengeknepen ogen aankijkt. De stof van mijn string is nat. ‘You’re so hot, Fleur…’ Dan duwt hij de stof met zijn vingers opzij. Ik duw mijn heupen omhoog en zie hoe Maury’s hoofd tussen mijn benen verdwijnt. ‘Ahh… jaaaa eindelijk.’ Met zijn tong duwt hij mijn vochtige lippen uit elkaar. Ik spreid mijn benen wat meer, zodat ik helemaal voor hem open. Ahhhh, ja… daar ja… De zuigende beweging aan mijn clit, niet te hard, mmm, niet te zacht, ahhhh, zo ja, precies goed…

Dan stopt hij. ‘Take this off‘, hijgt hij. Ik duw mijn billen omhoog en haak mijn vingers in de string. Zo, uit. Ik zet mijn beide voeten op het zitvlak van de bank.
‘Ahhhh, ja…. Het puntje van zijn tong glijdt zachtjes bij me naar binnen. Mmmmmm, ahhhh, dit is zo gevoelig.. Ik wil meer… Ahh, wat is dit lekker. Dan, mmm, gaat zijn tong wat dieper. De stoten met zijn tong wisselt hij af met het zuigen aan mijn clit…

Ahhhhh…. yes… ahhh… Ik duw zijn hoofd dichter tegen m’n vulva aan en hoor een grom uit mijn mond ontsnappen. Het geluid van zijn gelik… ahhh, wat is dit mega opwindend.

Deze Fransman weet van geen ophouden… En ik wil niet dat dit stopt…. Mmmm…. Aaaah, jaaa….. Ik druk m’n billen nog dieper in de bank. Zijn tong heeft inmiddels plaatsgemaakt voor zijn vingers. De druk… het tempo… Mmmm…. Het voelt heerlijk om opgevuld te worden door zijn hand, terwijl zijn lippen mijn clitoris verwennen. Zachtjes zuigend, precies goed, terwijl hij af en toe naar me opkijkt. Zijn mond, baard… neus… glimmend van mijn vocht…

Ik voel dat ik op een randje zit… dat het niet lang meer duurt voor ik… Ahhhhh.

Als ik op adem ben gekomen, drukt hij een zoen op mijn mond. Hij is naast me komen zitten. Ik staar in zijn donkerbruine ogen. Hij heeft iets zachts in zijn blik. Lief. Ik druk een kus op zijn lippen. Proef mezelf. Dan laat ik mijn hand naar zijn kruis afdwalen. Ik voel door de stof van zijn jeans hoe hard hij is. Nu is hij aan de beurt…

Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.

'Wat was het lang geleden dat ze écht was aangeraakt. Dat de handen van een man haar hadden beetgepakt'Lees ook