Eerst denk ik dat hij een thuisgeilende tijdverspiller is – zo vaak mailt hij. Hij hoort me uit of ik nog meer schrijf dan columns voor LINDA. en wil weten of ik van Connie Palmen houd.

Blijkbaar geef ik het goede antwoord, want hij nodigt me uit voor een lunch. Niet voor de seks, hij zoekt gezelschap op niveau. Hij is auteur, vertelt hij als we in een chic restaurant proosten met een sauvignon. Uit een morsige supermarkttas trekt hij zeven boeken. “Voor jou.”