“Overal worden piemels getekend, je ziet ze op bushokjes, deuren en tafels. Maar nergens wordt de vulva getekend, terwijl de piemel niet eens een subtiele vorm is.” Anne wilt met haar t-shirts, tasjes en onderbroeken het gesprek over de vulva en seksualiteit openen. “Er wordt te weinig over het lichaam gepraat, en dan al helemaal over het vrouwenlichaam. Daar is zo weinig over bekend.”

Storend

Anne vindt het beeld rondom het vrouwelijke geslachtsdeel erg storend. “Je ziet in je leven misschien één keer een vulva tijdens het openen van het biologieboek. In de porno zie je daarna vervolgens weer die ene vulva die dan weer lijkt op dat plaatje in dat biologieboek.”

De kunstenares vindt het daarom uiterst belangrijk om te benadrukken dat het vrouwelijk geslachtsdeel veel verschillende vormen en kleuren heeft. Ze heeft daarom niet één vulva-print, maar negen verschillende prints. “Al zou ik oneindig veel prints kunnen tekenen”, vertelt ze.

Aanstootgevende reacties

Ondanks de vele positieve reacties op de T-shirts, strings en tasjes met de vulva-print, lijkt niet iedereen ervan gecharmeerd te zijn. “Ik kreeg een keer een verhaal van een jongedame, zij zat in de trein met een tasje. Er zat een man tegenover haar die haar op een hele vervelende manier bleef aankijken. Gelukkig kon ze het tasje omdraaien zodat de print niet zichtbaar was”, vertelt Anne.

Om de vulva draagbaar te maken zonder aanstootgevend gedrag,  zorgt Anne ervoor dat alle tasjes kunnen worden omgedraaid én dat de vulva’s alleen zijn afgebeeld op de achterkant van het T-shirt. “Je kan dit soort mensen dan letterlijk de rug toe keren. Ik wil namelijk niet dat de print aanstootgevend kan zijn. Wel laat dit verhaal alleen maar weer zien hoe belangrijk het is dat het vrouwelijke geslachtsdeel wordt genormaliseerd.”

Tekst gaat verder onder de foto.

Piemel of vulva

Maar waarom is het dan wel normaal om een piemel te tekenen? Volgens Anne zit het verschil in de zichtbaarheid. “Mannen zien hun piemel altijd. Ze hoeven maar naar beneden te kijken en ze zien wat er tussen hun benen zit. Voor vrouwen ligt dat anders. Je ziet de vulva niet, tenzij je er doelbewust naar gaat kijken. Het enige vergelijkingsmateriaal dat je hebt is dan dat ene plaatje uit het biologieboek of die ‘perfecte’ vulva die je in de porno ziet.”

Anne denkt dat vooral de oudere Nederlandse mannen de boodschap achter de print erg eng vinden. “Het lijkt een soort angst. Ze lijken het oneerlijk te vinden dat het feminisme steeds groter wordt en dat ze mogelijk moeten vrezen voor hun plek. Ik denk alleen dat ze dan een verkeerd beeld hebben van het feminisme. Het is namelijk niet zo dat feministen mannen haten. Vrouwen én het vrouwelijk lichaam hebben alleen net wat meer aandacht nodig. Het is een subtiele middelvinger naar de piemel.”

Oester, mossel of visgeur

Ondanks dat Anne nu op een leuke manier probeert de vinger op de zere plek te leggen, hoopt ze serieus dat steeds meer mensen hun vulva gaan accepteren. “Ik hoop dat er meer bewustwording komt over seksistische grappen en de onzekerheid rondom de vulva. De benamingen oester, mossel of vieze visgeur kunnen gewoon niet. Ook al is het een grap, vrouwen kunnen hier wel wat bij voelen.”

Lees ookDe ene vulva is de ander niet: dit zijn de 5 soorten