Deze week vertelt Sophie* (54) hoe een verjaardagsbrief het contact met haar schoonfamilie voorgoed verbrak.

Schoonfamilie

“Na mijn scheiding ontmoette ik een leuke nieuwe man: Dennis”, begint Sophie. “Hoe warm en fijn onze prille relatie was, zo koud en afstandelijk was de ontvangst door zijn familie. Vooral zijn moeder had er een handje van om de ex van Dennis op te hemelen – iets wat ik natuurlijk niet leuk vond.

Via Dennis wist ik dat zijn ex hun twee kinderen verwaarloosden. Ik heb vaak bij mezelf gedacht: wees blij dat er een nieuwe vrouw in je leven is die wel goed voor je kleinkinderen zorgt. Maar mijn schoonmoeder bleef herhalen hoe geweldig de ex-vrouw van Dennis was. Na elke visite kwam ik van een koude kermis thuis.”

Angels schoonmoeder negeerde haar alleen maar: 'En koken kon ze ook al niet'Lees ook

Sophie en Dennis besluiten te gaan trouwen. “Destijds zat Dennis wat krap bij kas, dus bood mijn moeder aan zijn trouwpak cadeau te doen. Wat bedoeld was als een liefdevol gebaar, schoot volledig in het verkeerde keelgat bij mijn schoonmoeder. Haar reactie was totaal buiten proportie en zorgde voor een nare bijsmaak op onze huwelijksdag.”

Verjaardagsbrief

De jaren daarna stapelen de ergernissen en steken onder water elkaar op, maar een brief op de verjaardag van Sophie was de druppel: “Geen felicitatie, geen warme woorden – alleen maar verwijten. Ik zou me te veel bemoeien met haar kleinkinderen en ook het voorstel van mijn moeder om het trouwpak van Dennis te betalen kwam weer naar boven.

Haar gemene woorden zorgden ervoor dat ik helemaal van streek was. Mijn zusje heeft uiteindelijk namens mij een brief teruggestuurd, omdat dit te moeilijk voor mij was. Daarin stond dat we nooit meer contact met haar wilden hebben – iets waar we ons aan hebben gehouden. In mijn ogen heeft ze met haar brief onze relatie moedwillig kapot gemaakt.”

Afgesloten hoofdstuk

“Na het overlijden van mijn eigen moeder heb ik de brief ritueel verbrand. De pijn van het verlies deed ook de pijn uit het verleden met mijn schoonfamilie weer oprakelen. De smeulende brief zorgde ervoor dat ik symbolisch een hoofdstuk kon afsluiten.”

Het laatste contact is inmiddels vijftien jaar geleden. “Als ik vandaag zou horen dat mijn schoonmoeder is overleden, zou het mij niets doen. Via kennissen en vrienden zorgen ze ervoor dat hun verhalen ons toch bereiken. Negen van de tien keer zijn het verhalen om te pochen over hun andere kinderen en kleinkinderen – vermoedelijk bedoeld om indruk te maken, maar dat vul ik in.”

Consequenties

“Met Dennis kan ik niet goed praten over wat er gebeurd is. Hij en zijn broers hebben thuis nooit geleerd om over gevoelens te praten, dus ik neem het ze niet kwalijk. Maar juist doordat niemand hun moeder ooit corrigeerde, kreeg ze alle ruimte om zo tekeer te blijven gaan.

Door alle spanningen is mijn schoonfamilie volledig uiteengevallen. Dennis spreekt zijn vader hooguit eens per jaar, en met zijn broers is het contact volledig verwaterd. De kinderen van Dennis zien hun oma nog maar zelden, en Kerst wordt al jaren niet meer samen gevierd. Persoonlijk vind ik dat jammer, maar ik denk dat mijn schoonmoeder er niet wakker van ligt. Als het haar echt iets zou schelen, had ze allang een hand uitgestoken.

Veel mensen onderschatten de impact van een familiebreuk. Voor iedereen die te maken heeft met conflicten binnen de familie zou ik willen zeggen: blijf praten. Want zodra je eenmaal het pad van stilzwijgen bewandelt, is de weg terug moeilijk te vinden.”

Oproep

Wil jij net als Sophie jouw verhaal delen over ruzie in de familie? Mail dan je verhaal, samen met je naam, leeftijd en telefoonnummer, naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘In de beste families’. Dit kan uiteraard ook anoniem.

*Sophie vertelt haar verhaal anoniem. Haar echte naam is bekend bij de redactie.

Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.  

Rosa heeft al jaren geen contact meer met haar moeder: ‘Ik mis een moeder, maar niet míjn moeder’Lees ook