Na twintig jaar ergernis zette Selina (53) haar schoonzus een hak met behulp van wat vlooien.
“Ik zag in een hoekje nog dat sopje staan en dacht: daarvan kan ik bést wat in haar drankje gooien.”
Schoonzus
“Ik heb ruim twintig jaar een relatie gehad met mijn ex-man. We zijn goed uit elkaar gegaan en hebben nog steeds contact, alles prima. Maar die hele twintig jaar heb ik me groen en geel geërgerd aan mijn toenmalige schoonzus. Ze had overal commentaar op en eiste altijd de aandacht op – vooral bij mannen.”
“Beetje populair proberen te doen, terwijl het enorm geforceerd overkwam. Als ik iets zei, antwoordde zij altijd precies het tegenovergestelde: het voelde wel alsof ze me zo vaak mogelijk wilde dwarszitten. Het botste gewoon. Dit ging jaren zo door, maar ik liet het maar gewoon een beetje over me heenkomen. Ik had geen zin in een groot conflict.”
“Op een dag was ze bij ons thuis op bezoek, samen met haar man. Ze was geen fan van dieren, wist ik inmiddels, maar ja: ik heb gewoon een hond en kat, dus die zijn er dan ook. Mijn schoonzus zat opgedirkt op de bank een beetje vies naar ze te kijken. Daar irriteerde ik me al aan. En na de zoveelste bijdehante opmerking die avond excuseerde ik mezelf en liep ik richting de keuken om even af te koelen. Daar kwam ik op een idee.”
“Ik moest stoom afblazen, dus ik bedacht een plannetje. Het was die zomer hartstikke heet en de dieren hadden last van vlooien, waarschijnlijk ergens opgepikt door de hond. Ik had via de huisarts al zo’n pipet gescoord om het tegen te gaan, maar als ik ergens een vlo vond in de vacht, trok ik ‘m er zelf uit. Dan gooide ik ze in een zeepsopje, zodat ze dood zouden gaan. Ik zag in een hoekje nog dat sopje staan en dacht: daarvan kan ik bést wat in haar drankje gooien.”
“Mijn schoonzus dronk die avond rode wijn, en flink ook, dus ze zou er waarschijnlijk niets van zien. Bij het volgende bijvulrondje pakte ik haar glas en gooide ik er een paar van die dode vlooien in. Een stuk of zeven, denk ik? Ik weet het niet helemaal meer. Je zag er in ieder geval niets van, in dat glas, dus vrolijk serveerde ik de volgende ronde. Ze gooide haar wijn achterover en heeft helemaal niets opgemerkt. Met die kennis was het voor mij een stuk draaglijker om naast haar te zitten.”
“De jaren daarna heb ik overigens nooit meer zo’n stunt gedaan, eigenlijk past dat kinderachtige gedrag helemaal niet bij me. Ik ben er niet trots op, maar ik moet zeggen: ik heb die avond wel echt genoten van mijn actie. Een heel klein beetje payback.”