Een schoonmoeder die zich (te) graag bemoeit met de opvoeding van de kinderen of de schoonzus met bemoeizuchtige praatjes. Je krijgt ze er gratis bij: je schoonfamilie.
In de rubriek ‘Schone Schijn’ praten we met vrouwen over hun (ex-)schoonfamilie. Want je moet maar net geluk hebben.
Wie
Jo (62)*
Familielid in kwestie
(Ex-)schoonouders
’t Geschil
Kerstdiner op stand
LINDA.nl zoekt vrouwen met absurde, geinige of gênante verhalen over (ex-)schoonfamilie
Jo woont nog bij haar ouders als ze haar toenmalige vriend ontmoet. Ergens achteraf, in een gehucht, aldus Jo zelf. “Als je daar in het openbaar hand in hand liep of elkaar een kus gaf, was de verkering al beklonken. Ik werd dan ook meteen voorgesteld aan mijn ’toekomstige schoonouders’, die nogal op stand bleken te wonen.”
En dat maakt in die tijd een behoorlijke indruk op Jo. “Ik, een arbeidersmeisje uit een groot gezin. In mijn jeans en gympies. Ik moest niks hebben van plooirokken, parels én kapsones. De teleurstellende en misprijzende blikken bij binnenkomst, waren mij dan ook echt niet ontgaan.”
Toch verheugt Jo zich op ‘het diner’, als ze door de schoonfamilie voor de eerste keer wordt uitgenodigd tijdens het avondeten. “Een rijk gedekte tafel met hand geborduurd damast. Vier borden op elkaar, een rij aan bestek en kristallen glazen. Dat wordt een heerlijke malse biefstuk, dacht ik toen.”
En dat is anders dan hoe het er bij Jo thuis aan toegaat. “Bij ons gezin werden alle pannen op tafel gezet, er werd gelachen en alleen maar gepraat. Hier werden de zilveren kasserollen naar binnen gebracht. En daar lagen ze: de gortdroge gehaktballen. Plus een paar doperwtjes.”
Zoals ze thuis gewend is, prikt Jo de bal met een vork uit de luxe ovenschaal. “Maar toen ik deze aansneed, schoot de bal inclusief jus en al, over het dure tafelkleed. Ik stond op, pakte de bal en proestte het uit van het lachen. Maar om mij heen was enkel pure, kille stilte.”
De ouders, haar schoonzus en vriend zeggen helemaal niets. “De bejaarde poedel ‘Polly’ was het enige lieve wezen daar, waar ik contact mee kreeg. Ik bood dan ook aan om de hond na het eten uit te laten. Maar de keutel kwam er niet goed uit en bleef zichtbaar hangen, aan haar krulloze roze kont. Dat kwam mij wel goed uit. Ik trok mijn plan en besloot Polly binnen op het hoog wollige tapijt te laten rondlopen. Kon zij ook haar stempels achterlaten.”
“Je snapt: die avond ging de verkering uit.”
*De naam van Jo is gefingeerd, haar echte naam is bekend bij de redactie.
Jouw verhaal delen? Mail dan een korte beschrijving van de situatie naar michelle.vandermolen@linda.nl
Lia baalt van dia-avondjes bij schoonouders, tot die ene keer: 'Met gespreide benen op bed'
