Ja, natuurlijk houd je zielsveel van je kind. Maar als je introvert bent, heb je nu eenmaal ook ruimte voor jezelf nodig om op te laden – zónder kind. Eva Lohmann weet er alles van. Deze rasechte introvert voedt een extraverte dochter (7) op, en dat brengt uitdagingen met zich mee.
“Mijn dochter krijgt energie van mijn nabijheid, terwijl ik me juist van haar moet losmaken om te kunnen opladen.”
“Iedereen die een kind krijgt, stelt zich voor hoe het zou kunnen zijn. Vaak zou je willen dat het een beetje op jou leek. In mijn geval had ik me een rustig, dromerig kind voorgesteld”, vertelt Eva aan LINDA. “Ik zag ons al samen op de bank liggen. Filosoferend. Lezend. We zouden geen woorden nodig hebben om elkaar te begrijpen.”
De realiteit werd echter anders. Ze kreeg een dochter die “de hele dag hyper is en rondstuitert zonder een moment pauze te nemen. Ze wil niet behoed worden voor drukke feestjes, ze wil dansen tot het feest voorbij is”, schrijft Eva in haar boek Even bijkomen (van mijn gezin): ervaringen en adviezen van een introverte moeder.
Pedagoog Belle Barbé maakt podcast over opvoeden: 'Blunders zíjn het ouderschap'
Eva accepteert haar extraverte dochter zoals ze is, maar wennen was het wel. “Al die tips en trucs voor introverte kinderen die ik mijn leven lang verzameld heb, bleken voor mezelf als moeder totaal onbruikbaar. Mijn kind accepteren zoals het is vond ik niet moeilijk. Maar mijn leven als moeder is totaal anders dan ik me vroeger voorstelde.”
“Omdat mijn kind anders functioneert dan ik, begrijp ik haar behoeften niet intuïtief”, legt ze uit. “Met de jaren is dat gelukkig beter geworden. Ik ben weliswaar niet degene die met haar danst op feestjes, maar ik kan er wel voor zorgen dat er iemand anders is om met haar te dansen. Haar vader is net zo extravert als zij; hij neemt het dan vaak over.”
Feestjes en andere sociale activiteiten doet haar dochter dus met haar vader; Eva doet liever andere dingen met haar. “Je kunt ook plezier met mij hebben. Misschien is het minder luid en duurt het minder lang. Maar als we samen puzzelen of lezen of naar het theater gaan, hebben we ook plezier”, vertelt ze.
Dat is een tip die ze ook geeft in haar boek: “Hoe minder energieverslindend de tijd is die je samen met je kind doorbrengt, hoe langer en prettiger die tijd kan zijn. De truc is om het kind te integreren in de activiteiten die je als introvert graag onderneemt.”
Roxeanne Hazes open over familie en opvoeding: 'Ik ga het anders doen, ik ga wél luisteren'
Wat haar ook helpt is om duidelijk haar behoeften aan te geven en grenzen te stellen, vertelt Eva. Oftewel: ken jezelf en erken dat je veel behoefte hebt aan rust. “Het schrijven van mijn boek heeft ervoor gezorgd dat ik heel goed naar mijn karakter en mijn behoeften heb gekeken. Als het een lange dag is geweest, van werken, zorgen en spelen, heb ik ’s avonds vaak al mijn energie al verbruikt. Dan kan ik niet meer. Als er dan nog één ding gebeurt, begin ik te gillen”, vertelt Eva.
“Dan kan ik tegen mijn dochter zeggen: ‘Ik heb mijn grens bereikt, hoe kunnen we nu de rest van de avond doorkomen?’ Als de oplossing de televisie is, dan moet dat maar.” Wat in zo’n situatie wel belangrijk is, is om het kind niet de schuld te geven van jouw gemoedstoestand, waarschuwt ze. “Simpel gezegd moet de boodschap niet zijn: je bent me te veel, maar: mij is het even te veel.”
Als het haar even te veel wordt, tovert Eva vaak oordoppen tevoorschijn – wat haar betreft “het belangrijkste persoonlijke hulpmiddel bij de opvoeding”. Het is niet de bedoeling dat de oordoppen het geluid dat je kind maakt helemáál dempen; alleen dat ze het wat zachter maken.
“Een peuter kan 120 decibel produceren. Ter vergelijking: een cirkelzaag maakt een geluid van ongeveer 100 decibel”, legt ze uit. “Mijn oren gingen letterlijk suizen van het gegil van mijn dochter. Ik had die oordoppen nodig om mijn kind te kalmeren zonder zelf helemaal gek te worden.”
Op oordoppen dragen als ouder ligt nog een taboe, merkt Eva – net als op de tv aanzetten om je kind stil te krijgen. “Maar als ouder moet je mild zijn voor jezelf”, vindt ze. “Leg de lat voor jezelf als ouder niet te hoog. Introverte ouders zijn niet bepaald het soort ouders dat anderen van ons verwachten, maar dat betekent niet dat we gefaald hebben. We zijn oké zoals we zijn.”
'Hersenspinsel' over co-ouderschap: 'Is het niet lekker dat je nu meer tijd voor jezelf hebt?'
