In de rubriek Monumentje interviewen we iemand die een ode brengt aan een overleden geliefde, vriend of familielid.
Hieronder lees je drie monumentjes van het afgelopen jaar.
Triggerwarning: in dit artikel komt suïcide aan bod.

In de rubriek Monumentje interviewen we iemand die een ode brengt aan een overleden geliefde, vriend of familielid.
Hieronder lees je drie monumentjes van het afgelopen jaar.
Triggerwarning: in dit artikel komt suïcide aan bod.
In oktober 1983 loopt Christel de verlegen Erik tegen het lijf in een discotheek. Ze is meteen verkocht door zijn krullen en bruine ogen, en stapt op hem af. “We waren achttien en sindsdien samen”, vertelt Christel. Twee jaar later gaan ze samenwonen. En waarom dan ook niet trouwen? “Iedereen vond ons te jong, maar we hebben het tegendeel bewezen. We zijn uiteindelijk 39 jaar samen geweest.” Dit jaar zouden ze 40 jaar samen zijn en allebei 60 worden, maar dat heeft Erik net niet gehaald.
Hoewel ze zich verbaast over haar veerkracht: soms is die er niet. “Iedereen zegt altijd: ‘Je doet het zo goed.’ Ja, dat doe ik. Het verdriet zie je aan mij, maar het gemis? Dat zie je niet. Als ik stelletjes samen zie fietsen, of iemand een bos bloemen van haar man krijgt, denk ik: verdomme, dat heb ik niet meer.”
“Ik wist dat de dag dat Denise uit het leven stapte zou komen, maar toen het echt zo was, zakte de grond onder mijn voeten vandaan. Tegelijkertijd kwam ik ook in een adrenalinerush, omdat ik haar uitvaart goed wilde regelen.”
De week van Denises overlijden is voor Milou een waas. “Mijn huis stroomde vol met mensen op de dag dat zij overleed, maar ik had totaal geen besef van wat er gebeurde. Het enige wat ik wilde was bij haar zijn. In die eerste week is het moeilijk om verdrietig te zijn. Er is nog geen ruimte om te rouwen.”
Lees Milou’s hele verhaal hier.
Worstel je met suïcidale gedachten of maak je je zorgen om iemand anders? Praat er dan over. Bel 113 of ga naar www.113.nl. Stichting Zelfmoordpreventie is 24 uur per dag en zeven dagen per week bereikbaar.
Het lijkt een gewone donderdagavond als Nathalie plots loeiende sirenes hoort in de buurt. “Ik zei tegen mijn vriend: ‘Wedden dat dit Youri is?’”, vertelt ze. Nathalie stuurt Youri een berichtje: ‘Leef je nog?’, maar een reactie blijft uit. Op internet zoekt ze uit waar de sirenes op afgaan en ziet daarbij ook dat de traumahelikopter onderweg is naar de plaats van het ongeval, net buiten Heerenveen.
Een uur later kijkt Nathalie opnieuw op internet om te zien of er al meer bekend is over het ongeluk. Tot haar grote schrik ziet ze een foto van Youri’s auto tegen een boom. “Ik belde gelijk mijn moeder om te vragen of Youri thuis was. Het antwoord was nee. Hij was aan het rondrijden in de auto. ‘Fuck’, dacht ik meteen.”
Wil jij ook het verhaal vertellen van jou en je overleden dierbare? Mail je naam, leeftijd, telefoonnummer en in een paar zinnen je verhaal naar lezer@linda.nl onder vermelding van ‘Monumentje’ en wellicht nemen we contact met je op.
Het beste van LINDA. direct in je mail? Meld je aan voor onze nieuwsbrief.
Jessica's zoon Jis (19) maakte een einde aan zijn leven: 'Hij was zo ziek dat hij liever dood wilde'Lees ook
Maartje is junior redacteur bij LINDA.nl en schrijft het liefst human interestverhalen. Ze is altijd nieuwsgierig naar de levens van échte mensen. Ze is gek op bakken – tot groot genot van haar collega’s.





