Op de middelbare zoende je met het vriendje van je beste vriendin of je hebt per ongeluk de laptop van je kind kapot gemaakt en de kat de schuld gegeven: iedereen heeft verhalen die ze liever voor zichzelf houden.
In de rubriek ‘Het biechthok’ delen vrouwen geheimen die ze nog (bijna) nooit aan iemand verteld hebben. Vandaag de beurt aan Inez (36), die het iets te ruim nam met het retourbeleid van een kledingwinkel.
“Ik studeerde nog en had eigenlijk helemaal geen geld voor nieuwe kleding, maar mijn oog viel op een prachtige blazer van een Scandinavisch modemerk. Zwart, beetje oversized en met een prijskaartje van 200 euro véél te duur, maar helemaal mijn smaak. Ik besloot ‘m te bestellen, al was het alleen maar om even te kunnen passen. Twee shirtjes erbij en hop, in de winkelmand.
Een paar dagen later kwam de bestelling aan. Ik paste de blazer en je raadt het al: hij zat als gegoten. Ik besloot hem te houden en diezelfde avond nog aan te trekken naar een verjaardag. Even snel strijken en klaar om te gaan. In mijn enthousiasme checkte ik het label niet en zette ik het strijkijzer op het voorpand, waar echt metéén een gat in smolt. Whoeshhhh. De stof loste op waar ik bij stond, resulterend in een gat van zo’n vijf bij vijf centimeter. Compleet met smeltdraden.”
“Ik schrok me rot natuurlijk, maar er was niets meer aan te doen. Pontificaal verpest. En dat terwijl ik éigenlijk al niet eens het geld had om hem te kopen. Een vriendin van me werkte toentertijd bij een groot warenhuis en had me ooit verteld dat ze bij de meeste winkels niet zo streng zijn met retours. Met dat in mijn achterhoofd waagde ik het erop: ik stopte de blazer, samen met die twee shirts, weer terug in de zak en stuurde het retour. En ja hoor: ik kreeg het volledige bedrag netjes teruggestort.
Het was toch een soort paniekreactie, denk ik. Een super asociale, dat geef ik toe. Heb me er heel lang voor geschaamd dat ik zo’n misbruik heb gemaakt van het retourbeleid en zou het nu ook nooit meer doen, maar ja. Het is toch gebeurd.”
Heb je ook een verhaal dat je nog (bijna) nooit met iemand gedeeld hebt, maar wel kwijt moet? Mail dan je naam, leeftijd en een samenvatting van jouw verhaal naar lezer@linda.nl en we nemen contact met je op. Geen zorgen, dit plaatsen we anoniem.
Vermoed je dat iemand liegt? Zo kun je diegene betrappen (of het juist lekker laten gaan)
