Huisdier missen

We hebben een aantal reacties op een rij gezet:

Jolanda Jansen
‘Mijn eerste hond was echt mijn beste vriend! Toen die met 11 jaar kwam te overlijden, ben ik echt 4 maanden stuk geweest… Raar? Nee. Hij/zij maakt deel uit van je gezin. Het is meer dan alleen “een huisdier”. Nu hebben we Jopie in ons leven! Joop is 13 jaar en een leuke ondeugende Shih Tzu. Ik hoop dat die nog heel veel jaren mee mag gaan! Als Joop komt te overlijden, zal ik wederom heel wat maanden kapot van verdriet zijn…’

Yvonne Kok
‘Zo herkenbaar. Onze Bello is 7 november plotseling overleden aan een maagtorsie. Mijn wandelmaatje. Wat mis ik hem ontzettend. We moeten het allemaal nog verwerken. Maar mijn hart huilt.’

Manuela Baauw
‘Mijn lieverd is 17 jaar mn beste vriendin geweest. Waar ik liep in huis was zij ook… Heb haar 2 jaar geleden in moeten laten slapen met heel veel pijn en verdriet in mn hart. Ik wilde haar nog niet laten gaan, maar het moest. Ik denk elke dag nog aan haar. Het is echt moeilijk om je huisdier te moeten missen. Vreselijk.’

Gonnie van Vliet
‘Heel vreemd dat dit een taboe is, al is het wel zo dat mensen zonder dieren het inderdaad vaak minder goed begrijpen. Mijn poes Minoes is 19 jaar geworden en ik was zo gek op haar, het was echt m’n vriendinnetje. Toen ze overleden was, liep ik echt met pijn in m,n hart als een kip zonder kop door het huis. Ben expres veel weggegaan in het begin, omdat het huis zonder haar zo leeg was. Heb er echt zo veel verdriet van gehad. Het verlies van je trouwe maatje gaat een stuk dieper dan veel mensen zich kunnen voorstellen. Dieren zijn zo trouw en geven zo veel liefde…’

Anja Grooteboer
‘Ik kan het me zooo voorstellen, zelf meegemaakt en staan nu voor onze 3e hond om afscheid te gaan nemen… Tot nu toe is het me nog niet gelukt, verleg mijn grenzen constant. Het is zoooo moeilijk.’

Danny van Voorst
‘Oeiii wat deed dat zeer! Na 11,5 jaar lief en leed moeten loslaten. Het was afgrijselijk stil. Ons huis was geen thuis meer. Geen hond die van blijdschap door het lint gaat als je even naar de glasbak bent geweest. Maanden zei ik: nooit meer, ik neem nooit meer een hond. En na 9 maanden was ik klaar met die stilte. En nu hebben we een herplaatser. Totaal ander karakter. Totaal andere hond, en dat is goed. Onze Bobby was toch niet te vervangen. Maar we zijn weer net zo verliefd en het huis is weer opgebloeid.’

Mieke Loef-Tol
‘Wij hebben vorige week onze hond Casper van 14 jaar moeten laten gaan, maar er over praten is nog steeds moeilijk zonder in tranen uit te barsten. En wat mis je zo’n beestje in huis!’

Maaike van Straten
‘Onze lieve bejaarde poes Winnie is bijna 21 jaar. Het einde zit er nu echt aan te komen. Heel erg moeilijk maar eigenlijk geen keus meer… Wij hebben haar al vanaf dat ze 6 weken oud was. Zal raar en stil zijn in huis, wat gaan we haar missen. Maar 21 jaar van haar mogen genieten.’

Lees ook
Simone dankt haar leven aan haar hond: ‘Zonder haar alertheid zou ik nu dood zijn geweest’