Sommige momenten zijn zó ongemakkelijk, tenenkrommend of bizar, dat je ze nooit zal vergeten. Zelf moet je er niet aan denken dat het je overkomt, maar als iemand anders de pineut is, kunnen we er stiekem wel om lachen.

Ga er even lekker voor zitten en geniet schaamteloos van andermans leed.

Lees ook
Schaamteloos genieten van andermans leed: 10 x jullie gênanste momenten

1. Marije: ‘Een tijdje geleden ging ik samen met mijn vriend, mijn zus en haar vriend gezellig uit eten. Toen we de kaart aan het bekijken waren, zei mijn zwager dat hij heel veel honger had. Vervolgens werd de bestelling opgenomen en zei hij tegen de ober dat hij ‘medium‘ wilde, waarop ik reageerde met: “Maar je had toch honger? Neem gewoon groot!”. Bleek dat ze het hadden over hoe de hamburger gebakken moest worden. Hier wordt nog regelmatig om gelachen.’

2. Desiree: ‘Vorig jaar stond ik voor de wc van een restaurant in Parijs. Die bevond zich in een tamelijk smalle kelder en het vrouwentoilet was nog bezet, dus ik moest op de trap wachten. Hierdoor kon er niemand meer langs. Vervolgens kwam er iemand achter mij staan wachten, aan wie ik in het Engels zei dat het herentoilet leeg was. ‘Hij’ keek mij boos aan en gebaarde naar zijn borst in combinatie met afkeurende gebaren. Bleek ‘hij’ een zij te zijn. Het wachten voor de wc duurde voor mijn gevoel eeuwig.’

3. Carla: ‘Ik gaf een compliment aan iemand, omdat hij een nieuwe auto had. Ik zei er nog even achteraan dat die andere echt helemaal niks meer was, een echte rammelbak. Toen zei hij: “Dit is een leenauto, mijn rammelbak moest gekeurd worden.” Oeps.’

4. Brecht: ‘Als single moeder van vier kinderen had ik zo af en toe mijn privémomenten met, jawel, een ‘grote microfoon met stekker’. Die was altijd goed opgeborgen en ver uit het beeld van de kinderen. Totdat ik op een middag in mijn slaapkamer kwam en mijn dochter (4) een hele show weg zag geven voor de spiegel. Met mijn verborgen ‘microfoon’ in haar handen. Ik kon wel door de grond zakken.’

5. Nicole: ‘Ik kwam laat thuis van het werk en was vergeten dat het die dag Sint-Maarten was. Hele hordes kinderen en ouders in de straat. Snel naar binnen, deur dicht en toen de bel ging niet opendoen. Hoefde ook niet, want de hele horde stond al in mijn woonkamer, met een moeder voorop die mijn huissleutels in haar hand had. “Deze zaten nog in de deur mevrouw”.’

6. Lis: ‘Iets wat je altijd wil proberen: een vriend de hele avond lang alcoholvrij bier geven en zien wat er gebeurt. Nou: hij ging rond één uur ’s nachts naar huis, omdat hij hem voelde hangen…’

7. Rianne: ‘Ik had een congres en wilde na afloop nog even de mensen die het hadden georganiseerd bedanken. Ik ging naar de voorzitter toe om hem te complimenteren en nog veel plezier toe te wensen. Ik wilde zeggen ‘drink er nog één op…’, maar zag dat hij met een sapje in zijn handen stond. Toen floepte ik er per ongeluk uit: “En jezelf vanavond even lekker verwennen”. Dit kwam er zó gek uit en het was totaal niet wat ik bedoelde. Heel ongemakkelijk.’

8. Chantal: ‘Ik was een jaar of twintig en stond met vrienden in een kroegje. Het was gezellig druk en de biertjes waren lekker. Op een gegeven moment moest ik plassen en merkte ik dat ik niet meer heel stevig op mijn hakken stond. De weg naar de wc was smal, naast de bar, én er stond een groepje mannen tegen de bar aan geleund. Halverwege voelde ik een hak wegschieten en verloor ik mijn evenwicht. Mijn armen zwiepten alle kanten op om mezelf overeind te houden, maar ik voelde al dat dat niet ging lukken. Dit zou een niet zo’n fraaie landing gaan worden. Er was nog maar één ding dat ik kon grijpen om mezelf staande te houden en dat deed ik dan ook. Ik greep een arme, nietsvermoedende man met een biertje in zijn hand vól in zijn kruis. Ik zie het gezicht van de man nog zo voor me, hij was niet zo blij…’

9. Marjon: ‘Ik haalde laatst een patiënt uit de wachtkamer die met open armen naar mij toekwam. Ik flapte eruit: “Goh gaan we knuffelen? Of dansen? Ik vind alles prima hoor!”. Bleek de patiënt problemen te hebben met zijn evenwicht.’

10. Esther: ‘Normaal ga ik nooit in de trein naar het toilet, maar ik moest zó nodig dat ik besloot om het toch te doen. Ik merkte al dat de deur niet helemaal lekker dicht ging, maar na even prutsen dacht ik dat-ie goed op slot zat. Voor de zekerheid hield ik nog wel even mijn hand op de klink, want stel je voor. En ja hoor, net als ik met m’n panty op mijn enkels zit, trekt een jongen de deur open. Hij schrok misschien nog wel harder dan ik. Beetje jammer dat de hele coupé kon meekijken. Ik ben er bij de volgende halte uitgegaan en heb gewacht op de volgende trein.’

Ook ooit zo voor paal gestaan dat je het liefst wilde verdwijnen? Deel je gênante ervaring met ons hieronder of stuur een mail naar social@lindanieuws.nl en wie weet staat je bericht er volgende week tussen.