Op internet ben ik regelmatig zeer vocaal over mijn intolerantie jegens de coach. Coach zijn is nog steeds een onbeschermd beroep en daardoor is er sprake van totale wildgroei.
Niets ten nadele van echt professionele coaches die daadwerkelijk studies hebben gevolgd en diploma’s hebben behaald. Mijn afkeer is gericht op de duizend-in-een-dozijn-coaches die door het eigen ego zijn verlicht en anderen denken te moeten ‘helpen’. Zonder écht aantoonbare expertise, maar wel afgestudeerd aan de universiteit van het leven.
Met ‘helpen’ bedoel ik specifiek níét het daadwerkelijk faciliteren van meer inzichten en groei, zoals professionele coaches dat wel kunnen. Waar ik – ironisch – aan refereer is het slijten van inhoudelijk waardeloze cursussen, schema’s en programma’s. ‘In slechts zes weken tijd ben jij een heel ander mens!’ ‘Wil jij ook een ton per maand omzetten?’ Of, één van de meest cringe worthy salestrucs: ‘Als je je nú inschrijft, dan betaal je slechts €59,- i.p.v. €999,-.’ Je snapt, een niet te missen kans.
Als er een woord voor een wens of probleem is, dan kun je er ‘coach’ achter zetten. Voor iedereen een oplossing binnen handbereik. Gek genoeg doen ze, ondanks al die verschillende expertises, allemaal hetzelfde. Iedere zelfbenoemde coach dreunt een homogeen verkooppraatje op en gebruikt voor de hand liggende marketingfunnels. Ze lokken je met een gratis product of dienst, daarna smeren ze je een betaalde variant aan.
Terwijl ze eens per week een zoom doen en ‘het leven met je leven’ via Whatsapp, is hun businessmodel niets meer dan het verkopen van valse hoop aan mensen die snakken naar een kortetermijnoplossing. Waarom zou je je echt verdiepen in een studie of maanden op de wachtlijst van de GGZ wortelschieten als het ook makkelijk kan? Die paar tientjes zijn toch het proberen waard? Maar, als alles snel en makkelijk haalbaar was, dan zouden zowel coaches als professionals overbodig zijn.
Een coach kan je heus dingen bijbrengen. Ik beweer niet dat je helemaal niets leert. Maar om langetermijnvoordelen te behalen, is vaak specifieke kennis nodig en intensieve gedragsverandering. Kijk, als je wil afvallen, terwijl je je altijd volpropt omdat je een emo-eter bent, dan kun je natuurlijk best een voedingsschema van een coach kopen. Dat hou je misschien even vol, maar omdat er niet wordt gekeken naar wat er aan de grondslag van het probleem ligt, is de kans dat je na een tijdje weer aankomt heel groot.
Dan ben je wellicht meer gebaat bij een therapeut die samen met jou naar de kern van je probleem kijkt. Daar hebben ze tenslotte voor in de schoolbanken gezeten. Dat eerst aanpakken, in plaats van je op een dieet van wortel en biet zetten.
Eigenlijk ben ik net zo allergisch voor coaches als voor de mensen die vatbaar voor ze zijn. Beide partijen dromen tenslotte van minimum effort, maximum results. Kunnen ze hun vrije dagen spenderen op een nomaden-playa, wars van het echte leven waarin niet alles maakbaar en makkelijk haalbaar is.
Vooruitgang heeft tijd en kennis nodig, maar voor wie toch liever de kortste route kiest: de enige groei die blabla-coaches teweegbrengen, is die van hun eigen bankrekening.
'Een match waarin wij vrouwen buitenspel worden gezet is het risico op blessures niet waard'
